ลมหายใจ

ปุถุซน

หุบเขานั้น ช่างดูโดดเดี่ยว
เปล่าเปลี่ยว และเหงาเศร้า
สายหมอกนั้นเล่า
ห่อหุ้มและโอบอุ้มไปด้วย
ความอ้างว้าง ร้างและไร้
ความรัก ความทรงจำ ลางเลือน
พัดผ่านไป ดุจเดียวกับสายลมนั้น
แผ่นดินที่กว้าง แคบลงเมื่อก้าวย่างลงไป
รอยเท้าของเธอ และของใครใครที่เคยย่ำ
ในไม่ช้าจะถูกฝนสาดซัดจางหาย
ฤ ไม่ลมก็จะหอบเอาผุยผง และฝุ่นกลบฝังเอาไว้
ท่ามกลางลมหายใจของธรรมชาติ
มีลมหายใจของเธอและของใครใครปะปนอยู่
แต่ลมหายใจของฉัน..ห่อหุ้มโลกไว้ทั้งใบ				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    23 กรกฎาคม 2547 20:07 น. - comment id 301828

    มองทุกอย่างช่างว่างเปล่า
    ทั้งที่เรายังชิดใกล้
    หมู่คนบนโลกน้อยใหญ่
    แต่ทำไมเหมือนเราอยู่ไซร้ลำพัง
    
    *-*ความหมายดีค่ะ*-*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน