ไม่ใกล้ ไม่ห่าง..

หมอกจาง

เงียบงัน..
เธอจมอยู่กับความฝัน ฉันจมอยู่กับความเหงา
ความอ้างว้าง ทอดตัวจาง ปกคลุมเป็นเงา
ค่ำคืนยังเล่าเรื่องเก่า ยังเล่าเรื่องเศร้าที่ฉันคุ้นเคย
ทาง..
เธอและฉันต่างมีทางที่ไม่เปิดเผย
ทางอาจดูชิดใกล้ แต่ทอดต่อไปทางไหน ไม่รู้เลย
บางคำฉันไม่อาจเอ่ย ด้วยแววตาเธอนิ่งเฉยดั่งคืนไร้จันทร์
รกร้าง..
ไม่ใกล้ ไม่ห่าง เหมือนมีเยื่อใยบางบางทอดอยู่อย่างนั้น
ร้าง เพราะเธอไม่เคยใกล้ รก เพราะเธอไม่ไกลไปจากกัน
เดียวดายและไหวหวั่น..
อาจเพราะเราต่างช่างฝัน ต่างคนเคยเสียน้ำตา..				
comments powered by Disqus
  • ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)

    23 กรกฎาคม 2547 18:20 น. - comment id 301805

    อย่าเดินเข้าไปทางรกร้าง เดี๋ยวงูกัด
    แต่ถ้าอยากฝันให้งูกัด..ก็ฝันเถอะ อิอิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน