เก็บเศษใจของเธอไว้ ได้ยินไหม ... ฉันไม่ต้องการเป็นรองเขา เมื่อไม่ใช่คนเดียวของเธอ ... ก็ไม่มีคำว่า เรา ไม่มีเรื่องรักสามเส้า ... ไม่ขอทนเฉาอีกต่อไป เมื่อเธอเห็นฉันเป็นเพียงดอกไม้ริมทาง ซึ่งไม่เคยคิดจะเอาลงกระถาง ... ใช่ไหม เป็นแค่ดอกหญ้า ... ไม่มีค่าพอให้เทใจ ไม่เหมือนยัยหน้าวัวนั่น ... ช่างปะไร ... ไม่เห็นแคร์ ได้ยินไหม ... ไปซะที ไปให้พ้นจากตรงนี้ ... ที่นี่ ... ไม่มีใครแยแส ดอกหญ้าอย่างฉัน ... อาจจะอ่อนไหว ... แต่ฉันจะไม่อ่อนแอ ขอจบแบบไม่มีข้อแม้ ... เบื่อเต็มแก่ ... คนไม่แน่นอน ...
20 กรกฎาคม 2547 15:47 น. - comment id 301298
สวัสดีครับน้องโอเล่ เศร้าจังอ่ะนาน ๆ จะได้เจอกลับมีแต่เรื่องเศร้า ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ อย่าเศร้านานหล่ะครับ พี่เมกขอให้กำลังใจในการต่อสู้นะครับ ~*~ภาพตรงหน้าพร่าลงไปถนัด เห็นชัดเพียงเธอไปกับเขา ลมทะเลพัดมาแผ่วเบา รู้สึกเหงาปล่อยให้น้ำตาหยดแล้วหยดเล่า ค่อยค่อยลบภาพเก่าไปจากใจ ฯ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ YoU dOnt knOw +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
20 กรกฎาคม 2547 15:49 น. - comment id 301299
เธออาจเป็นเพียงแค่ดอกหญ้า แต่เธอก็มีค่าสำหรับตัวฉัน เพราะฉันก็เป็นเพียงแจกัน ราคาอันละไม่กี่ตังค์เช่นกันเธอ *-*กลอนน่ารักดีค่ะ คิดถึงจัง*-*
20 กรกฎาคม 2547 17:17 น. - comment id 301317
เพลงดอกหญ้าในป่าปูนน่ะ เคยฟังไหม
30 กรกฎาคม 2547 22:55 น. - comment id 303125
...สวัสดีค่ะ.... ...ได้ยินมั้ยยย... มีใคร.....มาหา อยู่ไหน...ดอกหญ้า... เรามา..เยี่ยมเยือน... ..มาช้า ดีกว่าไม่มานะคะ. -ขอบคุณที่ไปทักทายกันค่ะ ...~-~....