มองไปสุดตา สุดขอบฟ้ากว้างใหญ่ เธอเคยรู้มั้ย ว่าหัวใจฉันเหมือนขอบฟ้า เธอคงเดินไปไม่ถึง อีกฝากหนึ่งของขอบหัวใจ มันไม่ใช่เพราะเหตุใด แค่ใจฉันใหญ่เช่นขอบฟ้า เอาไว้เก็บเธอในนั้น พร้อมกับคนเป็นพันที่ฉันรัก ถ้าเดินจนเหนื่อยขอให้พัก ยากจิงนักการค้นใจ อย่าเพิ่งท้อล่ะ กับการเดินค้นใจฉัน เพราะขอบใจฉันมันกว้างใหญ่ เหมือนขอบฟ้าไกลที่เธอมอง อยากจะขอบใจฟ้า ที่ส่งเธอมาให้ฉัน ขอแค่อย่าทิ้งกัน แค่นี้ฉันก็ขอบใจ.....
18 กรกฎาคม 2547 21:21 น. - comment id 300631
ร้อยเรียงกลอักษรได้ยอดเยี่ยมระรื่นหู ยามเมื่อ ได้อ่านนับว่าไพเราะสวยงามมากครับ แต่การสื่อ ส่งความหมายสู่ใจผู้อ่านยังสับสนไม่ชัดเจน๚ะ๛ size>
18 กรกฎาคม 2547 22:17 น. - comment id 300664
อันขอบฟ้าสุดไกลยากใฝ่ถึง เพียงรำพึงคำนึงหวนชวนให้หา ฟ้าแม้กว้างห่างไกลยังนำพา สุดเสน่หาอาลัยคล้ายใจคน. แก้วประเสริฐ.
18 กรกฎาคม 2547 22:59 น. - comment id 300685
คุณน้องลิงแสนซน ขอลองเขียนแบบกลอนเปล่าเผื่อเอาไปทำเป็นเพลงนะ ขอบฟากฟ้าเส้นรุ้งพาดลายเรียว เป็นสายเกลียวเหลียวมอง หวังพบหนึ่งน้อง ที่พี่มอบใจให้เคียง ขอบฟ้า ถึงไกลตาฟ้าฝันยังคงเห็น รักร่วมใจผูกใจ รักเติมไฟไม่สิ้นสลายรัก
19 กรกฎาคม 2547 11:06 น. - comment id 300867
แวะมาทักทายครับ กลอนเพราะดีครับ..
19 กรกฎาคม 2547 16:01 น. - comment id 301115
ขอบฟ้าว่ากว้างใหญ่ แต่เมื่อเทียบกับขอบใจในตัวฉัน เหมือนดั่งว่าขอบฟ้านั้นแสนสั้น เพราะขอบใจของฉันกว้างกว่าเอย *-*กลอนน่ารักดีค่ะ*-*