เม็ดฝนกับอากาศ

monkey baby bird

หากฉันเปรียบเหมือนสายฝน 
ที่มักหล่นลงมาให้ชุ่มใจ 
ที่คุณพูดว่าสดชื่นสดใส 
แต่สักพักก็หายไปแล้วกลับมาใหม่ให้งงงวย 
บางครั้งเธอคงเหนื่อย หรืออาจป่วยเพราะเม็ดฝน 
หรือบางครั้งยังยอมทนที่แม้เม็ดฝนทำร้ายตัว 
ถ้าหากฉันเป็นเพียงอากาศ 
ที่เธอนั้นสูดลมหายใจ 
แต่หลายครั้งมักลืมไป 
ว่าตัวฉันก็มีความสำคัญ 
เป็นสิ่งที่เธอไม่เคยใส่ใจ 
เป็นได้แค่เพียงลมผ่าน 
หรือฉันเองที่ยังดื้อด้าน 
พัดมาทรมานให้เธอต้องหายใจ 
เลือกเอาละกัน.... 
ระหว่างคนที่เธอฝัน กับคนที่ขาดไม่ได้ 
เพราะฉันเองก็คนมีหัวใจ 
และไม่เคยบอกใครว่ารักเธอ 
แต่ขอเป็นเพียงอากาศ 
ที่เธออาจไม่เคยมองเห็น 
แต่สักวันในสิ่งที่ฉันเป็น 
เธอจะรู้........เมื่อฉันหายไป				
comments powered by Disqus
  • Robert TingNongNoi

    17 กรกฎาคม 2547 17:22 น. - comment id 299908

    
    กลอนไพเราัะงดงามมากแฝงความหมายใน
    หลายๆนัยยะ เก่งมากในการร้อยเรียง ๚ะ๛
    
    size>
  • atm

    17 กรกฎาคม 2547 19:04 น. - comment id 299995

    สักวันเถอะน่า...แล้วเธอจะรู้ค่า
    สักวันเธอจะรู้ว่าฉันสำคัญมากแค่ไหน
    เธอจะรู้ว่าขาดฉันแล้วเธอจะขาดใจ
    ถึงวันนั้นให้อ้อนวอนยังไง...ไม่มีทาง
    +++กลอนน่ารักดีค่ะ+++
  • fay

    18 กรกฎาคม 2547 16:14 น. - comment id 300495

    ชอบกลอนมากค่ะ น่าจะลองแอบงุบงิบอากาศไว้ไม่ให้หายใจซักนาทีนะคะ จะได้รู้สึก *_* (โหดไปมั๊ยนี่)

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน