อันแนวชีวิตเราเขาก็เท่านี้ จะเป็นตายร้ายดีอย่าไปสน ในวังวนว่ายเวียนเพียรสร้างตน เกิดเป็นคนควรหมั่นขยันสิ่งดี ภพหนึ่งนั้นพลันเกิดมาแสนยาก ต้องลำบากทุกข์กล้ำช้ำหมองศรี แต่บุญกรรมนำพามาให้มี ไม่เป็นที่ได้สมอารมณ์ปอง ความตั้งใจหมายไว้ที่ได้คิด กลับแปรปิดเปลี่ยนทางสร้างให้หมอง เป็นไปตามดีชั่วตัวที่ครอง มันจะสนองผลสร้างวางกฎเกณฑ์ คำสอนพระว่ากล่าวเล่ากันไว้ ว่าร่างกายคล้ายบ้านมีให้เห็น จะสวยงามทรามชั่วที่ประเด็น ดุจดั่งเช่นผลพวงช่วงกระทำ ผ่องผิวพรรณนวลพักตร์ลักขณายิ่ง ด้วยทุกสิ่งความดีที่หนุนซ้ำ ถ้าร่างกายอัปลักษณ์จักหมองนำ เพราะสร้างกรรมชั่วไว้ให้เกิดมี อันวงเวียนเวียนวนปนทุกข์สุข สิ่งแสนสนุกหม่นใจไม่เป็นที่ ร่ำรวยหรือยากจนข้นแค้นนี้ เกิดอยู่ที่ดีชั่วอย่ามัวเพลิน การปรามาสพลาดพลั้งแห่งชีวิต มันลิขิตปลิดปลงอย่าสรรเสริญ หันมาสร้างความดีที่ล่วงเกิน เป็นแนวเนินทางไว้ให้สุขใจ เมื่อสิ้นภพจบชาติจะได้สุข พบสิ่งสนุกแว่นแคว้นแดนสดใส ไม่เกิดในไกลสถานอันวิไล ลุล่วงไปในนรกหมกไหม้ตรม. ๕๕๕ แก้วประเสริฐ. ๕๕๕
16 กรกฎาคม 2547 16:11 น. - comment id 299553
เป็นกลอนสอนใจ ที่เข้าซึ้งถึงหลักธรรมคำสอน ของพระพุทธองค์ที่ดีเยี่ยมบทหนึ่งเท่าที่เคยอ่าน มา นอกจากเนื้อหาของกลอนที่กินใจและความ สละสลวยของภาษาแล้ว จินตนาการก็ยอดเยี่ยม ด้วย ควรยึดถือเป็นหลักปฎิบัติทั้งคำกลอนและ เนื้อในแห่งกลอน ๚ะ๛ size>
16 กรกฎาคม 2547 16:22 น. - comment id 299564
..ขอความงอกงามในธรรม บังเกิดแก่เพื่อน.. ..
16 กรกฎาคม 2547 17:34 น. - comment id 299582
เปี่ยมด้วยเสียงแห่งสัจจะ เปี่ยมด้วยวาทะที่สร้างสรรค์จริงๆนะ แต่เอ้..ทำไมต้อง ๕๕๕ ด้วยนะ แต่ขอร่วมแจมนะจ๊ะว่า.. ...๚ะ๛ สงบจบเส้นทาง หยุดก้าวย่างสร้างกลกรรม เพราะเหตุพิเศษนำ ให้ดูใจไม่นอกตน สงบจบภาพลวง หลุดจากบ่วงไม่สับสน แยกจริงสิ่งปลอมปน ออกจากใจไร้มลทิน ..
17 กรกฎาคม 2547 01:21 น. - comment id 299656
ผลงานการเขียน...ดีขึ้นเรื่อยๆ เลยค่ะ ลี่ก็กำลังพยายามอยู่เหมือนกันค่ะ มาเป็นกำลังใจให้นะคะ ............................................................
17 กรกฎาคม 2547 11:55 น. - comment id 299777
:) มนุษย์เราเกิดมาก็เท่านี้ จะกี่ปี่สักแค่ไหนใต้ผืนหล้า หากลุ่มหลงยึดติดคิดอัตตา ก็ดูเหมือนว่าไร้ค่าในตัวตน
17 กรกฎาคม 2547 12:50 น. - comment id 299814
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=47 พุดขอคารวะคุณแก้วประเสริฐ ด้วยศรัทธารักศรัทธาใจ ในน้ำใจดั่งแก้วกระจ่างงาม ที่คอยส่องสว่างนำทางใจแห่งผองเราค่ะ ด้วยบทเพลงนี้นะคะ โลกนี้คือละคร สุเทพ วงศ์กำแหง : : Key G โลกนี้นี่ดูยิ่งดูยอกย้อน เปรียบเหมือนละคร ถึงบทเมื่อตอน เร้า ใจ บทบาทลีลาแตกต่างกันไป ถึงสูงเพียงใด ต่างจบลงไป เหมือน กัน เกิดมาต้องตาย ร่างกายผุพัง ผู้คนเขาชัง คิดยิ่งระวัง ไหว หวั่น ต่างเกิดกันมาร่วมโลกเดียวกัน ถือผิวชังพรรณ บ้างเหยียดหยันกัน เหลือเกิน โลก นี้ คือละคร บทบาทบางตอน ชีวิตยอกย้อน ยับเยิน ชีวิตบางคนรุ่งเรืองจำเริญ แสน เพลิน เหมือนเดินอยู่บนหนทางวิมาน โลกนี้นี่ดู ยิ่งดูเศร้าใจ ชั่วชีวิตวัย หมุนเปลี่ยนผันไป เหมือน ม่าน เปิดฉากเรืองรองผุดผ่องตระการ ครั้นแล้วไม่นาน ปิดม่านเป็น ความเศร้าใจ โลกนี้นี่ดู ยิ่งดูเศร้าใจ ชั่วชีวิตวัย หมุนเปลี่ยนผันไป เหมือน ม่าน ปิดฉากเรืองรองผุดผ่องตระการ ครั้นแล้วไม่นาน เปิดม่านเป็น ความเศร้าใจ... ด้วยเคารพรัก
17 กรกฎาคม 2547 12:55 น. - comment id 299815
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=265 เกิดมาพึ่งกัน สุเทพ วงศ์กำแหง : : Key F เกิด เป็นคนอย่าเห็นแก่ตน แหละ ดี ถึงจะมี ร่ำรวย สุข สันต์ จน หรือมี ไม่เป็นที่ สำคัญ แม้รักกัน พึ่ง พา อย่าไปตัด ไม ตรี เกิดมาพึ่งกัน ผิว พรรณ ใช่แบ่งศักดิ์ศรี วันนี้ เราอยู่ คิดดู ให้ดี ถึงจะจน จะมี อย่าไปสร้างเวรกรรม ขืนทำ ชั่วไป อาจต้องใช้กรรมเวร อย่า งมงายโลภหลง เพราะคงจะเกิดลำเค็ญ สร้างบุญพระท่านคงเห็น ร่มเย็น พ้นความกังวล ถึงวิบัติขัดสน ผลบุญนำให้ ศีลธรรมมั่นใจ ไม่ต้องไป กังวล ถึงจะมีจะจนจะเกิดกุศลดลใจ เกิด เป็นคนอย่าเห็นแก่ตน แหละ ดี ถึงจะมี ร่ำรวย สุข สันต์ จน หรือมี ไม่เป็นที่ สำคัญ แม้รักกัน พึ่ง พา อย่าไปตัด ไมตรี เกิดมาพึ่งกัน ผิว พรรณ ใช่แบ่งศักดิ์ศรี วันนี้ เราอยู่ คิดดู ให้ดี ถึงจะจน จะมี อย่าไปสร้างเวรกรรม ขืนทำ ชั่วไป อาจต้องใช้กรรมเวร อย่า งมงายโลภหลง เพราะคงจะเกิดลำเค็ญ สร้างบุญพระท่านคงเห็น ร่มเย็น พ้นความกังวล ถึงวิบัติขัดสน ผลบุญนำให้ ศีลธรรมมั่นใจ ไม่ต้องไปกังวล ถึงจะมีจะจนจะเกิดกุศลดลใจ... ด้วยรักล้นใจค่ะ
17 กรกฎาคม 2547 13:45 น. - comment id 299831
ได้ตริตรอง งามเงียบ อิ่มรสธรรม.... ขอบคุณงานดีดี
17 กรกฎาคม 2547 18:38 น. - comment id 299973
รู้ซึ้งรสพระธรรม ที่น้อมนำควรก้าวไป ด้วยใจพิสุทธิ์ใส ตัดดวงไฟกิเลสตน ก้าวข้ามสังสารวัฎ มิข้องขัดใจกุศล ผลทานจะดาลดล พร้อมหลุดพ้นบ่วงบาศมาร.....ฯ งานงาม..ให้ข้อคิดที่เป็นจริง..ของธรรมะ... แวะมาทักทายค่ะ..สบายดีมั้ยคะ...
17 กรกฎาคม 2547 19:11 น. - comment id 299999
เป็นอีกหนึ่งผลงานที่ประทับใจค่ะ
17 กรกฎาคม 2547 19:58 น. - comment id 300025
สวัสดีครับคุณแก้วประเสริฐ บางคนเมื่อล้มไปแล้วก็ต้องให้มีคนมาช่วย มาให้คำแนะนำในการดำเนินชีวิตจึงจะสามารถเดินไปได้ ก็นับได้ว่ายังเป็นบุคคลที่มีความตั้งใจไม่น้อย ผิดกับบางคนเมื่อล้มแล้วนอกจากจะไม่ลุก... ก็ยังนอนเอ้งแม้งไม่สนใจสิ่งรอบๆตัว ที่พอหามาหยิบยื่นต่ออายุของตนเองให้ยาวต่อไป ยังคงคอยให้คนอื่นหยิบยื่นให้ตลอดเวลา.... นอกจากไม่สำนึกบุญคุณคนแล้ว ยังได้เนรคุณต่อผู้มีพระคุณของตน นี่หรือมนุษย์ ที่เรียกตนเองว่าประเสริฐ ฯ เมกแวะมาทักทายครับขอเป็นกำลังใจให้ด้วยคนครับ +-*-+-*-+ +-*-+-*-+ YoU dOnt knOw +-*-+-*-+ +-*-+-*-+
18 กรกฎาคม 2547 14:47 น. - comment id 300441
คุณ Robert TingNongNoi ขอบคุณมากครับซึ้งใจด้วย แก้วประเสริฐ.
18 กรกฎาคม 2547 14:49 น. - comment id 300442
คุณ กุ้งฯ เพื่อนรัก ธรรมย่อมชำระจิตให้ผ่องใสได้ หากบุคคลนั้นเข้าถึงซึ้งในธรรม. แก้วประเสริฐ.
18 กรกฎาคม 2547 14:58 น. - comment id 300444
คุณพี่ ดอกแก้ว ความสงบมีขึ้นในใจเราเขา ความโศรกเศร้าก็หายมลายสูญ ปัญญาเกิดเลิศลักษณ์จักเพิ่มพูน ก่อเกื้อกูลหนุนสร้างทางที่ดี. แก้วประเสริฐ. ที่ผมใช้ 555 นั้นแก่ตนเองครับ ตัดภาพลักษณ์ของคนอื่นที่มุ่งแต่โลกียะเป็นเกณฑ์ให้หันมองตัวเองบ้าง เมื่อพิจารณาได้แล้วเมื่อกระทำสิ่งตามสังคมก็ย่อมมองได้ทะลุปรุโปร่งครับ ขอบคุณพี่ดอกแก้วมากนะครับ กลอนช่างจับใจจริงๆครับ.
18 กรกฎาคม 2547 15:01 น. - comment id 300445
คุณ ลี่ ผู้มาเยือน ขอบคุณมากครับ ผมก็เช่นเดียวกันกับคุณแหละครับผมงานยังไม่จับใจผมเท่าไหร่หรอกครับ แก้วประเสริฐ.
18 กรกฎาคม 2547 15:05 น. - comment id 300449
คุณ อัลมิตรา ความเป็นมนุษย์มิใช่ในภาพลักษณ์ คนนั้นมักจักมองเพียงรูปร่าง ผิวพรรณฉันท์ลักษณ์กับท่าทาง จึงอ้างว้างไม่ซึ้งถึงในน้ำใจคน. แก้วประเสริฐ.
18 กรกฎาคม 2547 15:09 น. - comment id 300453
คุณ พุดพัดชา ขอบคุณคุณขวัญทะเลมากครับที่ยกย่องผมขอน้อมคืนด้วยจิตศรั่ทธาในการคาราวะตอบเช่นกันนะครับ จริงแล้วมนุษย์คนเราเป็นดั่งเช่นเนื้อเพลงทั้งสองเพลงที่คุณมาให้ผมอ่านเลยครับ ขอบคุณมากนะครับ แก้วประเสริฐ.
18 กรกฎาคม 2547 15:17 น. - comment id 300464
คุณ ราชิกา เพื่อนแฝดที่น่ารัก ผมสรรค์สร้างงานนี้ขึ้นเป็นการกระทบสังคมบางส่วนให้พึงสำเนียกไว้เท่านั้นเองแหละครับ จะอยู่ที่การปฏิบัตินั้นเองจะกำหนดใจมากหรือน้อยแล้วแต่การยืดถือครับ แต่เราก็ต้องทำตามสังคมเรียกร้องอยู่ดีแหละครับ ขอบคุณเพื่อนแฝดมากนะครับ แก้วประเสริฐ.
18 กรกฎาคม 2547 15:21 น. - comment id 300467
คุณ ข้าวปล้อง ขอบคุณมากครับไม่ได้เจอกันเสียนานเลยครับ แล้วเชิญแวะมาใหม่นะครับ แก้วประเสริฐ.
18 กรกฎาคม 2547 15:24 น. - comment id 300469
คุณ เมกกะ ด้วยความเป็นชายอารมณ์ดีทำให้สาวๆเพี้ยบเลยนะ ควรระวังด้วยนาจะหาว่าไม่เตือน แก้วประเสริฐ.