สายลมพัดผ่านจิตใจ... ความเหงายังคงมีอยู่...ฉันเหงา ท้อแท้เดียวดาย ต้นหญ้าที่โอนอ่นผ่อนไปกับสายลมทำให้ฉันทึ่งอึ้งด้วยความเหงา .................................. ฝัน...ฉันฝันอยากอยู่กับใครสักคนที่รักฉัน อยาก...ฉันอยากจะอยู่กับรักที่สุขสันติ์ ไม่...ฉันยังไม่มีแฟนสักครั้ง ฉัน...จึงอยู่เศร้าเดียวดาย...ไร้จุดหมายปลายทาง ฟ้า...ไม่เคยมีตามองเห็น... ฉัน...เศร้าเหงาหงอยจริง ๆ แต่ก็มีอยู่สิ่งที่ฉันมีเสมอมา ...............รัก.................ใครบางคน...........แต่คนคนนั้นไม่รู้...........
15 กรกฎาคม 2547 16:39 น. - comment id 298981
ร้อยอักษรมาเป็นกลอนเหงาได้ยอดเยี่ยมมากๆ ใช้คำธรรมดาออกมาร้อยใจคนอ่านให้เคลิ้มใจ ครึงตามบทกลอนได้ถือว่าไม่ธรรมดาเลย๚ะ๛ size>
15 กรกฎาคม 2547 16:59 น. - comment id 298994
ขอบคุณค่ะ
19 กรกฎาคม 2547 09:46 น. - comment id 300821
ไม่ว่าใครย่อมต้องผ่านวารวันเหงา อย่าสร้อยเศร้าโมราอย่าเศร้าสร้อย ...มีแฟนเรื่องเล็ก...ไม่มีแฟนเรื่องใหญ่... เฮ้อ!ชีวิต....งึดหลาย. ได้อารมณ์ดีครับ