หน้าส่วนตัว
. อย่าคิดต่อสัมพันธ์กันอีกเลย
ผู้หญิงไร้เงา
จบกันแล้ว ขอให้ จบกันไป
อย่ามาทำ มีเยื่อใย ให้กับฉัน
จบไปแล้ว อย่าเลย ต่อสัมพันธ์
จบไปแล้ว แล้วนั่น จบกันไป
อย่าได้มา คิดต่อ ขอรอสิทธิ์
อย่าได้มา ใกล้ชิด เพื่อชิดใกล้
อย่าได้มา สานต่อ ขอฝากใจ
อย่าได้มา ห่วงใย ให้เจือจุน
เพราะตอนนั้น ตอนที่ เธอคิดจาก
เพราะตอนนั้น ฉันลำบาก จนเคยคุ้น
กับการอยู่ อย่างไร้ ไม่มีคุณ
ไม่มีความ อบอุ่น จนคุ้นใจ
ฉะนั้น ต่อแต่นี้ ไม่ต้องการ
ที่จะสาน หัวใจ ให้หวั่นไหว
เพราะอดีต แสนช้ำ ระกำใจ
ที่คุณฝาก ฉันไว้ ให้จดจำ
ยอมรับชะตากรรม
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เธอคงคิด ทบทวน มาหลายครั้ง
คงได้ตั้ง ปัญหา มาหลายหน
การจะเลิก รักใคร สักหนึ่งคน
ต้องอึดอัด เหลือทน จนตัดใจ
เป็นการดี ที่บอก โดยซื่อตรง
ได้รับรู้ ก็คง ทำใจได้
ตั้งตัวทัน อาจจะไม่ ถึงกับตาย
เตรียมหัวใจ เหนี่ยวรั้ง ตั้งตรงแนว
ต้องยอมรับ เมื่อตัด สายสัมพันธ์
เธอกับฉัน ไกลห่าง คนละแถว
แต่อย่าห้าม หัวใจ ให้เหลือแวว
เพราะเมื่อรัก มั่นแล้ว ไม่ลืมเลือน
คุมสติ ตรองปรับ ความรู้สึก
ในสำนึก เหมือนคมมีด มากรีดเฉือน
คนเคยรัก ห่างหาย ใจสะเทือน
ขอเป็นเพื่อน ที่ดี จากนี้ไป
ยอมกระทำเพราะกลัวช้ำใจ
ผู้หญิงไร้เงา
ฉันได้คิด ทบทวน มาหลายครั้ง
ฉันได้ตั้ง ใจมั่น นั้นแน่วแน่
ตั้งแต่ตอน ความรัก มาผันแปร
ว่าจะไม่ แยแส แต่นี้ไป
ด้วยเพราะเจ็บ จึงจำ ย้ำนึกคิด
คอยเตือนจิต ใกล้ชิด อาจหวั่นไหว
จึงไม่ขอ ใกล้กัน นั้นเรื่อยไป
และขอไม่ เป็นเพื่อน ย้ำเตือนกัน
เพราะเป็นเพื่อน อาจเลื่อน ขึ้นมาใหม่
ทำให้ฉัน ตายใจ เหมือนก่อนนั้น
จึงไม่ขอ มีเธอ พบเจอกัน
จึงไม่ขอ ไหวหวั่น นั้นต่อไป
จึงขอจาก ขอจบ ไม่พบหน้า
จึงขอลา ขอหลบ หาพบไม่
จึงขอตัด สายสัมพันธ์ กั้นหัวใจ
จึงขอไม่ เป็นอะไร ให้ผูกพันธ์
*-*ความคิดคนเราเปลี่ยนแปลงกันได้จริงไหมค่ะ อิอิ ผู้หญิงไร้เงาว่าตอบแบบนี้ดูจะทำร้ายจิตใจคนแสนดีเกินไปนะค่ะ ว่าไหม เลยคิดเปลี่ยนใจมาเล่นบทง้อคนแสนดีแทนแล้วกันค่ะ อิอิ*-*
ขอต่อสัมพันธ์
ผู้หญิงไร้เงา
ลืมความหลังครั้งเก่าเราให้หมด
อย่าได้จดอย่าได้จำน้ำคำฉัน
ลืมไปเลยว่าเคยขอตัดสัมพันธ์
เพราะวันนั้นฉันโกรธจึงโหดไป
แต่วันนี้วันใหม่แล้วคนดี
ฉันมาง้อขอคืนดีเธอชิดใกล้
ด้วยเพราะรู้ว่าคิดผิดในจิตใจ
จึงขอเริ่มต้นใหม่ให้ผูกพัน
แล้วเธอหละพร้อมจะเริ่มเพิ่มรักไหม
ฉันมาง้อด้วยจริงใจมิใช่ฝัน
หากเธอพร้อมยอมมอบรักให้ผูกพัน
ฉันยินดีกับเรานั้นให้เหมือนเดิม
หากเธอไม่พร้อมยอมมอบรัก
ความอกหักของเราสองคงพูนเพิ่ม
หากเธอพร้อมยอมมอบรักให้เหมือนเดิม
รักเราสองคงพูนเพิ่มและเพิ่มพูน
หลอกให้กลับหลังอย่าหวังเลย
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เธอคิดว่าความสัมพันธ์เหมือนต้นไม้
ตัดต่อตากิ่งได้ตามที่หวัง
อยากจะริดรอนรากให้ภินท์พัง
ไม่เคยชั่งใจคิดสักนิดเดียว
เมื่อแรกรักสดชื่นรื่นในอก
ทรวงสะทกหอมหวานใจซ่านเสียว
สัมพันธ์รักเหมาะสมดูกลมเกลียว
ดั่งน้ำเชี่ยวใครขวางไม่รั้งรอ
พอแหนงหน่ายใจห่างถึงทางตัน
ขาดสะบั้นฉุกเฉินเกินร้องขอ
ลืมเสียสิ้นความรักร่วมถักทอ
เคยเคลียคลอห่างหายเหมือนสายลม
แทบกระอักเป็นเลือดถูกเชือดเฉือน
รักลางเลือนหักโค่นโดนทับถม
ยื่นคำขาดตัดสัมพันธ์ฝันล่มจม
ต้องโศกซมอยู่เดียวสุดเยียวยา
มางอนง้อขอโทษเลิกโกรธขึ้ง
คงจะหมดที่พึ่งจึงมาหา
เจ็บแล้วจำย้ำคิดติดอุรา
ช้ำเกินกว่าจะหันกลับไปรับรัก
เก็บคำลวงของเก่าเอาไว้เถิด
ไม่ขอเปิดประตูใจให้อกหัก
คำสัญญาเสื่อมสลายเสียดายนัก
หากจะรักอีกครั้งต้องยั่งยืน....
ขอรักที่คุ้นเคยกลับคืนมา
ผู้หญิงไร้เงา
ไม่เคยคิดความสัมพันธ์เหมือนต้นไม้
ที่จะตัดตากิ่งได้ดั่งใจหวัง
หรือรอนริดปลิดกิ่งก้านให้ภินท์พัง
แต่พลาดพลั้งผิดพลาดประมาทไป
ด้วยครั้งแรกเริ่มรักไม่มีร้าว
เพราะย่างก้าวทุกคราวไม่ร้าวไหว
แต่พอนานสายสัมพันธ์ทำหวั่นใจ
กลัวเธอมีใครคนใหม่ให้ช้ำตรม
จึงทำให้เกิดห่วงหวงเต็มดวงจิต
จึงทำให้รักเป็นพิษจิตขื่นขม
จึงทำให้รักร้างลาพารักจม
จึงทำให้ต้องขื่นขมจมน้ำตา
ด้วยเพราะว่าตอนนั้นใจร้อนหนัก
ไม่รู้จักถูกผิดคิดค้นหา
คิดเพียงว่าเธอนั้นลืมสัญญา
ทำให้ลั่นวาจาตัดสัมพันธ์
แต่วันนี้คิดได้คล้ายว่าสาย
ด้วยเธอหน่ายในจิตคิดหันหลัง
ทำให้ฉันต้องร้าวรอนตอนรักพัง
แต่อยากรั้งให้รับฟังความในใจ
จริงจริงแล้วความรักฉันคงมั่น
มีเธอนั้นทุกวันไม่หวั่นไหว
ด้วยจงรักภักดีมั่นไม่หวั่นใจ
หรือต้องการมีใครในใจเลย
ฉะนั้นเธอคนดีโปรดอภัย
ลืมมันไปได้ไหมให้เฉลย
เพราะเจ็บช้ำไม่ต่างจากเธอเลย
และต้องการรักคุ้นเคยกลับคืนมา
ใจอ่อน _ อ่อนใจ
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
เสือลำพองคะนองคึกดึกสงัด
กระโจนฟัดวัวควายสบายเล็บ
ไม่เคยมีสิ่งใดทำให้เจ็บ
ต้องหนาวเหน็บเส้นใยไหมบ่วงรัด
หัวใจแกร่งแข็งกร้าวดังผาหิน
มีดแหลมคมยังบิ่นเพราะกล้าจัด
เธอขอโทษอ้อนวอนสารพัด
เกินจะขัดไมตรีเคยมีมา
ใจไม่อ่อนแต่คงเพราะสงสาร
อยากเหี้ยมหาญเกรงไม่ชื่นขื่นผวา
ยินดีเชื่อมสัมพันธ์ลั่นวาจา
จะรักเธอจนกว่าชีพวางวาย
เคยแสดงแกล้งเกลื่อนว่าเลือนรัก
ที่จริงแล้วใจภักดิ์ไม่จางหาย
รักที่มอบให้กันมั่นไม่คลาย
จากนี้ไปคงสดชื่นคืนเดือนเพ็ญ...
เมื่ออ่อนใจ_อ่อนไม่จริง
ผู้หญิงไร้เงา
อยากจะเชื่อมความรักภักดีมั่น
แต่เมื่อเจอคำนั้นให้หวั่นไหว
กลัววันหน้าน้ำตานองครองหัวใจ
จึงเปลี่ยนใหม่ไม่เชื่อมรักภักดีกัน
ด้วยมาบอกใจไม่อ่อนร้าวรอนเหลือ
แค่มาเผื่อความสงสารประหารฉัน
จึงขอคืนคำมั่นย้ำจำนรร
ไม่ขอเชื่อมความผูกพันให้มั่นคง
ไม่ต้องการหรอกหนาถ้าสงสาร
เพราะมันเหมือนประหารหัวใจให้เป็นผง
ถ้าไม่แน่ในรักจักดำรง
อย่ามายื่นความมั่นคงให้ตรงกัน
เพราะมันเจ็บเกินกว่าจะรักษา
เมื่อวันหน้าเธอเจอใครใหม่แทนฉัน
เป็นที่รักภักดีมั่นนั้นนิรันดร์
แล้วตัวฉันจะเจ็บช้ำระกำใจ
จึงขอจากตอนนี้เสียดีกว่า
แม้จะร้าวในอุรากว่าไหนไหน
แต่ก็ยังมีสิทธิ์คิดลบใจ
ดีกว่าไปเจอความช้ำย้ำบอกลา
ศิโรราบ
ฤกษ์ ชัยพฤกษ์
พุทโธ่เอ๋ยนี่แหละหนาเขาว่าหญิง
ไม่ยอมรับความจริงชอบสงสัย
ใช้อารมณ์มองไม่ซึ้งถึงหัวใจ
ว่าผู้ชายเขาคิดอย่างไรกัน
ทุบตีอกชกหัวกลัวล่วงหน้า
เป็นข้ออ้างร้างลาเรื่องสงสาร
ขอถอนคืนถ้อยคำเคยจำนรรจ์
ว่าจะรักภักดีมั่นนิรันดร
เสือมีลายแม้จะตายยังไว้ศักดิ์
แข็งแต่ปากภายในยิ่งไหวอ่อน
หมดทางไปจนมุมถูกเขาต้อน
โฮกคำรามขู่ไว้ก่อนรักษาลาย
หากความเห็นของเธอสำคัญนัก
ฉันก็มีใจภักดิ์ไม่จางหาย
ขอถอนคำว่าสงสารเอาออกไป
เหลือแต่เพียงใจกายมอบให้เธอ..
ยินยอมพร้อมใจ
ผู้หญิงไร้เงา
ด้วยเป็นหญิง จึงต้องหยิ่ง ในศักดิ์ศรี
เพราะพลาดท่า เสียที มีแต่ช้ำ
จึงต้องย้ำ ให้แน่จิต ติดถ้อยคำ
เพราะกลัวช้ำ ในจิต หากคิดลวง
จึงต้องถาม ให้แน่ แค่สงสาร
หรือมีใจ ต้องการ คอยห่วงหวง
เพื่อให้แน่ ในใจ ชายไม่ลวง
ไม่ติดบ่วง ความสงสาร ประหารใจ
แต่เมื่อแน่ ในจิต ไม่ติดขัด
ขอตอบชัด ถ้อยคำ น้อมนำให้
ว่าจะรัก เธอจริง ด้วยจริงใจ
และจะไม่ หนีไปไหน ให้ไกลกัน
เพราะจริงจริง มีรัก ที่หนักแน่น
และหวงแหน ความรัก ภักดีมั่น
ไว้ให้กับ คนสำคัญ นั้นทุกวัน
และคือเธอ เท่านั้น คนแสนดี
ผู้หญิงไร้เงา 14 ก.ค. 2547 22:19 น. - ID 57299 
1644
26
0
14 กรกฎาคม 2547 22:30 น. - comment id 298529
บางทีจบกันไปแล้วแต่ในใจเราก้อยังลืมเค้าไม่ลงอะค่ะY_Yกลอนเพราะดีนะค่ะ
14 กรกฎาคม 2547 22:40 น. - comment id 298535
ถึง คุณเจ้าหญิงพักรบ
แม้จบหรือจากไกล
แต่หัวใจไม่แปรผัน
ยังรักยังผูกพัน
ยังคงมั่นฉันมั่นใจ
*-*เห็นด้วยค่ะ และขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้กับเราสองคนนะค่ะ*-*
14 กรกฎาคม 2547 22:48 น. - comment id 298544
กลอนเพราะจัง...น่ารักด้วยคะ ชอบจังเลยแบบนี้*******
14 กรกฎาคม 2547 23:00 น. - comment id 298553
ถึง คุณลูกกวาดสีฟ้า
ขอบคุณค่ะคนดี
กับคำชมที่มีที่มอบให้
และขอบคุณกับกำลังใจ
ที่แวะมามอบให้แก่กัน
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับคำชมและกำลังใจที่มอบให้กับเราสองคน*-*
14 กรกฎาคม 2547 23:12 น. - comment id 298560
พ่อแง่ แม่งอน.. แสนจะออดอ้อน...ออเซาะ...สดใส น่ารักนัก..แม่หญิง...พ่อขวัญใจ แต่กลอนคู่กันใหม่...อีกนะคะ คนดี วีนัสก่ะเจ้า
14 กรกฎาคม 2547 23:19 น. - comment id 298567
มาอมยิ้ม กลอนเพราะๆ..เขียนดีทั้งคู่.. ให้รางวัลมาลัยสองพวงติดกัน...อย่าแย่งกันล่ะ.. คนไร้เงา คุณกับคุณฤกษ์ เป็นคนอารมณ์ดีทั้งคู่ นับเป็นสีสรร บ้านกลอนไทย ขอให้มีความสุขทั้งคู่..สวัสดีครับ..
14 กรกฎาคม 2547 23:27 น. - comment id 298573
ถึง คุณVeNuS
อยากจะแต่งกลอนใหม่
แต่คนไกล(คุณฤกษ์)ยังไม่ว่าง
เลยได้แต่นำของเก่ามาเล่าพรางพราง
แล้วว่างจะแต่งใหม่มาให้ชม
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับคำชมและกำลังใจที่มอบให้กับเราทั้งสองคนนะค่ะ*-*
ถึง คุณผู้เฒ่า..โง่งม
ขอบคุณค่ะผู้เฒ่า
ที่อวยพรให้เราในงานนี้
และขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มากมี
ที่คุณผู้เฒ่ามอบให้เราสองคนนี้อย่างมากมาย
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับรางวัล และคำชม แต่เอมาลัยสองพวงติดกันเนี่ย หญิงไร้เงากับคุณฤกษ์จะรับไหวไหมเนี่ย อิอิ*-*
15 กรกฎาคม 2547 00:33 น. - comment id 298593
คืนนี้หลับฝันดี และอยากฝันว่า พี่พุดนี้ได้ไปงานแต่งใครกันละหนออิอิ รักทั้งคู่ดูดูทำไมเหมือนกิ่งทองใบตำลึงจังอิอิ
15 กรกฎาคม 2547 00:37 น. - comment id 298596
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=7053 พ่อแง่แม่งอน มนต์สิทธิ์ & ฝน : : Key Bb ชพี่ จาก จอม ขวัญ ไม่เห็นหน้า น้องวัน แสนจะเศร้า คิด เจ้าคิดถึง พี่หรือเปล่า เมื่อคราว ที่แรมร้างไกล ญไม่เคยคิดถึงใคร ชโถใจพี่ยัง ห่วงบังอร ญไม่รู้ ไม่อยากฟัง ชช่างพก แต่แง่งอน ญใครใช้ มาไหว้วอน ชจะง้องอน ร่ำไป ญอย่าคิด มาห่วงใย ชไม่รัก พี่ไม่มา ญก็ใครไปเชิญ เล่าหนา เขาชังน้ำหน้า เหลือดี ชจริงรึ ญจริงซิ ชแน่น่ะ ญอ๋อ แน่ซิ ชอย่ายั่วน่ะ ญมายั่วซิ ชคนอวดดี ญจะอวดดี ชงั้นพี่ไป ญจะไป แห่งใดหรือนี่ ชก็อยากมาไล่ เขาดี ญขืนไปดูซิ แล้วไม่ต้องมา ชเจ้ารักพี่ก็รู้ ญเจ้าชู้ ไม่สร่างซา ชพี่รัก แต่แก้วตา ญอุ๊ย อย่าหวานประจบเลย ชพี่รัก จนสุดเฉลย ญเอ่ยเสีย จนเบื่อฟัง ชเรามาลืมความหลัง รักกันดังเก่า นะเออ ชจริงรึ ญจริงซิ ชแน่น่ะ ญอ๋อ แน่ซิ ชอย่ายั่วน่ะ ญมายั่วซิ ชคนอวดดี ญจะอวดดี ชงั้นพี่ไป ญจะไป แห่งใดหรือนี่ ชก็อยากมาไล่ เขาดี ญขืนไปดูซิ แล้วไม่ต้องมา ชเจ้ารักพี่ก็รู้ ญเจ้าชู้ ไม่สร่างซา ชพี่รัก แต่แก้วตา ญอุ๊ย อย่าหวานประจบเลย ชพี่รัก จนสุดเฉลย ญเอ่ยเสีย จนเบื่อฟัง พร้อมเรามาลืมความหลัง รักกันดังเก่า นะเออ...
15 กรกฎาคม 2547 00:46 น. - comment id 298600
http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_32586.php สถานที่ฮันนี่มูนค่ะ หากตกลงปลงใจกันได้แล้วนะอิอิ สำหรับทุกดวงใจในร่มรักเรือนไทยค่ะ **************** กระท่อมไพร..กระท่อมใจ ลำน้ำน่าน...พุดพัดชา กระท่อมไพร.....พุดพัดชา ฝนโปรยสายใบไม้ไพรผลิเขียวใส ละออใบไหวก้านบานรับฝน แก้วร่วงร่วงกราวพราวพื้นหอมพร่างพรม เด็ดดอมดมชมจำปีที่พ้อใจ.. เสียงสายฝนหล่นปรอยปรอยเปาะเปาะแปะ ผีเสื้อแวะดูดดื่มหวานรานกิ่งไหว กุหลาบงามแม้นมีหนามยอมแพ้ใจ ธรรมชาติใดงามไหนเล่าเท่าเทียมรัก... ฟ้าครืนครางห่างไกลในโพ้นฟ้า สะดุ้งหาอ้อมแขนใจแน่นหนัก อ้อมกอดใครอุ่นเท่าเล่ายอดรัก โพยภัยจักมลายหายวับไปใจมีเธอ.. กระท่อมไพรจำได้ไหมในคืนหนึ่ง สายฝนซึ้งแสงตะเกียงริบหรี่ไหว พราะจันทร์หวานผ่านดวงมาลย์ใจหลอมใจ ทั้งราวไพรอวยพรฝันวันวิวาห์เพื่อสองเรา.. กระท่อมใจ.....ลำน้ำน่าน ฝนโปรยปรายสายรักแรก..แตกหน่อรัก งามสุดศักดิ์ปวงป่า...ยามหน้าฝน แก้วพิกุลกรุ่นกลิ่นหวล....อวลระคน เด็ดดอมดมชมกลิ่นหวาน...งามดอกไพร ยินสายฝนหล่นพราว...หนาวดวงจิต ดอกชีวิตที่ร่วมหว่าน...บานวาบไหว อยู่ร่วมเรียงเคียงคู่รัก...กระท่อมใจ สุขงามไหนจะเคียงค่า....เทพธิดาดวง ฟ้าครืนครวญห่วงนงราม...กลางกระท่อม กรุ่นกลิ่นหอมล่องลมฝน....ยลยินหวล แนบอ้อมอกซบอ้อมใจ....ให้รัญจวญ พิศเนื้อนวลชวนชื่นชม...ในดงแดน กระท่อมไพรกระท่อมใจ....ในคืนหนึ่ง หวานซาบซึ้งรักเราสอง...ครองสุขแสน แสงเทียนดับนับจันทร์ดาว...พราววับแวม ณ คืนแรมกระท่อมไพร..กระท่อมใจ...ในวันวิวาห์ ของสองเรา กลอนหวานจากพุดพัดชา.ลำน้ำน่าน..กำนัล..ทุกดวงใจ ให้มีความสุขในวันวิวาห์ .. รักเสียไม่มี..
15 กรกฎาคม 2547 00:59 น. - comment id 298606
หูยดึกมากๆเลยคราวนี้ ว่าจะมาอ่านแบบแปบๆ พออ่านไปๆชักสนุกอิๆ เอาซะนั่งนานเลยค่ะ เห็นพี่ฤกษ์ใจอ่อนแล้วนึกว่าจาจบ พี่ตูนงอนอี๊ก อิๆ น่ารักดีค่ะ มาทักทายนะค๊า.....^^
15 กรกฎาคม 2547 01:11 น. - comment id 298609
โห้ยย ..แบบเรน..แอบมีลุ้น..ด้วยแระ..!!..
ม่ายมอง .. มองม่ายเห็น..รัยสักกะติ๊ดด..อิอิอิ..
เรนชอบ.. พี่พุดพัดชา ..ร้องเพลงจังคะ ..อิอิอิ..
ปิดตา.. กางนิ้ว..
ซาแว๊ปป..
..แบบเรน..ยิ่งอ่าน..
ยิ่งอารมณ์ดี .. ด้วยดิคะ..
..เรน..แอบมา..ย่องเบาๆ..
ราตรีสวัสดิ์ ..นะคะ..
คร่อกฟี้ ..!..
zz z z
15 กรกฎาคม 2547 02:55 น. - comment id 298635
สวัสดีค่ะคุณผู้หญิงไร้เงา คุณฤกษ์
โอ้โห..ลุ้นด้วยความระทึก เป็นพ่อแง่แม่งอนที่น่ารักมากๆ อ่านจนตาลายเลยล่ะ ชอบมากๆค่ะ น่ารักที่สุดเลย
แอบย่องเข้ามาทักทายตอนดึ๊ก ดึก ดึก ไม่แจ้งตำรวจจับนะ
แล้วจะย่องเข้ามาใหม่ค่ะ
อ้อ คุณตูนคะ ภูเขาหญ้าตอนนี้เขียวหรือยัง
ฝากรดน้ำให้ด้วย ขอบคุณค่ะ
15 กรกฎาคม 2547 05:37 น. - comment id 298640
ขอแนะนำ ทำหนังสือ รวมเป็นเล่ม จะได้อ่าน อย่างเต็มเต็ม ที่แต่งไว้ โอกาศดี พิเศษ มาแจกจ่าย จะเก็บไป ห่อขนม(ไม่ใช่นะจ๊ะเอาใหม่) จะเก็บไว้ ที่ระลึก เรื่องราวดี
15 กรกฎาคม 2547 07:44 น. - comment id 298656
เขียนกันได้ดีทั้งคู่เลยนะครับ
15 กรกฎาคม 2547 09:17 น. - comment id 298708
^_______^ ชอบจังเลยคะ พ่อแง แม่งอน นึกถึงบรรยากาศเพลงหนุ่มนาข้าวสาวนาเกลือเลย โห....พี่ตูน...กะอาฤกษ์นี่ แงงอนกันได้น่ารักจังอ่านไปลุ้นไป อดที่จะยิ้มไม่ได้ แต่ก็ยังงี้แหละ ญ กะ ช มักมีเรื่องที่ขัดแย้งกันบ้างเนอะ แต่สุดท้าย เล็ก ๆ น้อย ๆ เราก็ยอมกันไป ความจริงในใจยังโกรธ เล็ก ๆ น้อย ๆ เราก็ยอมอภัย ใจจริงนะกลัวเป็นโสด อิอิ รักเรามันคงจะเป็นอย่างนี้เพราะมีกันอยู่สองคน ฝากไว้ให้คิดถึง ชอบมากคะ ^_____^
15 กรกฎาคม 2547 09:23 น. - comment id 298710
สงกะสัยจะมาช้าไปนิด เค้าเลิกงอนกันแล้ว จะจำไปใช้งานบ้าง สงวนลิขสิทธิ์หรือเปล่านี่๚ะ๛ size>
15 กรกฎาคม 2547 09:26 น. - comment id 298711
แวะมาอ่าน ก็ยังงง ๆ จำไม่ค่อยได้แล้วว่าแต่งเมื่อไร คุณผู้หญิงไร้เงาแต่งได้เพราะกว่ามากเลยเมื่อเอามาเทียบกัน จำได้แม่นอีกกลอนหนึ่งที่คู่กันแต่ไม่มี คำสามคำ ไงคุณผู้หญิงไร้เงาอาจจำไม่ได้แต่เราจำได้ตึดตรึง....อิอิ
15 กรกฎาคม 2547 10:25 น. - comment id 298732
อิอิ ลิ้นกับฟัน พบกันทีไรก็เรื่องใหญ่ แต่เดี๋ยวก็กลับมาคืนดีแหละ.. Happy Ending เสมอ
15 กรกฎาคม 2547 10:29 น. - comment id 298734
อิอิ.... อิจฉา อิจฉา เธอจะงอนมากไปใย รู้บ้างไหม พี่รักเธอเป็นหนักหนา จะทรมานพี่ทำไม ล่ะแก้วตา โปรดเอยเอื้อน วาจา บอกสักคำ ถ้าพี่นี้ ทำน้องหหญิงให้ช้ำชอก ก็โปรดบอก สักนิด แม่งามขำ อยากจะรู้ถึง สิ่งที่ พี่ทำ อย่าใจดำ หมางเมิน ไม่พูดจา ที่พี่มา ออดอ้อน แม่น้องหญิง เพราะรักจริง และด้วยเสน่หา โปรดเห็นใจเถิด จอมขวัญกัลญา แม่ขวัญตา อย่างอน เกินจำเป็น ถ้าพี่รัก พี่ก็รัก อยู่อย่างนี้ จะทำ แต่สิ่งดี ให้เธอเห็น ไม่ใช่รัก เพียงวจี แม่เนื้อเย็น ถึงยากเข็ญ เพียงใด ไม่โลเล วันนี้พี่มา พร้อมกับ ดอกไม้ พร้อมหัวใจ ทีไม่คิด จะหักเห ขอคุกเข่า วอนเจ้า อย่างทุ่มเท อย่าเกเร งอนไปใย ใจน้องนาง (มิตรภาพใน thaipoem จงยั่งยืน)
15 กรกฎาคม 2547 10:45 น. - comment id 298737
**น่ารักจังค่ะ** ชื่นชมมากเลย
15 กรกฎาคม 2547 11:23 น. - comment id 298756
>>>>แต่งได้ดีมากๆเลยล่ะครับ
15 กรกฎาคม 2547 12:42 น. - comment id 298788
พ่อแง่แม่งอนแสนน่ารัก ในสมัครอุ่นเอื้ออันเกิ้อหนุน น่าชมฃื่นความงดงามที่เจือจุน ช่างละมุนกรุ่นอารมณ์สมหทัย .................................... ข้าพเจ้ามาทักทายจ้ะ..ผู้หญิงไร้เงา น่ารักน่าชื่นชมจ้ะ
15 กรกฎาคม 2547 13:00 น. - comment id 298796
ความรักก็แบบนี้ แหละนา มีสุขก็ทุกข์พา หม่นเศร้า โกรธกันก็ไม่มา เจออีก พอกลับดีก็เร้า มั่นแท้ จริงใจ กลอนเพราะดีค่ะ น่ารักดี อ่านไปยิ้มไปเลยล่ะ
15 กรกฎาคม 2547 13:13 น. - comment id 298803
มาร่วมชื่นชม...ในผลงานของทั้งสองคนค่ะ..ไพเราะ...น่ารักมาก.... ขอให้คุณฤกษ์และน้องตูนมีความสุขมากๆนะคะ.. (..เป็นคู่ขวัญ...ที่น่ารักมากคู่หนึ่ง..ของไทยโพเอ็มค่ะ)....มาเป็นกองเชียร์..ก็แล้วกัน..อิอิ....
15 กรกฎาคม 2547 13:26 น. - comment id 298816
อ่านแล้วมันส์อ่ะครับ พี่ ตูน ขอโทษด้วยที่ไม่ได้ตอบเมล์เท่าไร ยุ่งครับ แล้วคงตอบทีหลังนะครับ
15 กรกฎาคม 2547 14:22 น. - comment id 298881
เขียนกลอน Duet แบบนี้มันส์ดีค่ะ.....ว่างๆเขียนอีกนะคะ
15 กรกฎาคม 2547 16:19 น. - comment id 298961
หายงอนกันยังคะคุณหญิงตูน มัทแวะมาเยี่ยมค่ะ กลอนเพราะจังค่ะ แต่กว่าจะอ่านจบมันเหนื่อยค่ะ
15 กรกฎาคม 2547 19:54 น. - comment id 299091
สุขของฉันคือยิ้มของเธอ และการได้พบเจอทุกวันนี้ ทุกข์ของฉันคือความหมองหม่นที่เธอมี คือการที่หลายวันมานี่ไม่มีเธอ สุขของเธออาจอยู่ที่มีใคร สักคนนั้นที่เธอพอใจยิ่งกว่า และรู้ดีว่าเธอไม่ฉันในสายตา แต่เชื่อเถอะว่า..ฉันยังพอใจแม้ว่าเธอไม่มีใจ แม้คนร้อยจะคอยเตือน ฉันยังคงไม่อาจลบหรือเลือนเธอไปได้ คนร้อยห่วงหา กลัวว่าจะเสียใจ คนๆนี้ยังคงรู้สึกต่อไปแม้ว่าใจจะต้องพัง ฯ ...พี่เมกเมกแวะมาให้กำลังใจครับ...^___^
15 กรกฎาคม 2547 21:08 น. - comment id 299133
มาแอบ .. ยืนมอง พี่สาว .. ก๊ะพี่ชาย .. ต่อกลอน พร้อมรอยยิ้ม .. จากแก้มพองๆ .. คู่นี้ ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-., คิดถึง .. พี่หญิงเสมอๆ นะคะ ไม่ค่อยมีเวลาเท่าไหร่ค่ะ .. ช่วงนี้ งานยุ่งมากค่ะ แต่ก็ไม่ลืม .. ที่จะส่งความคิดถึง .. ให้เสมอๆ นะคะ
16 กรกฎาคม 2547 16:08 น. - comment id 299550
สัมผัสของพี่ไพเราะมาก ชอบมากค่ะ จะคอยอ่านอีกนะคะ
17 กรกฎาคม 2547 02:33 น. - comment id 299660
ช่วงนี้ไม่รู้เป็นไร เบื่อที่จะคิด เบื่อที่จะเขียน ขอเป็นแค่เพียงคนอ่าน และชื่นชม ผลงานอย่างเดียวครับผม สร้างสรรค์กันต่อไปนะครับ ผมจะคอยเข้ามาอ่าน
17 กรกฎาคม 2547 07:58 น. - comment id 299710
พ่อก็แง่ - แม่ก็งอน แต่สรุปแล้ว..... ก็แฮปปี้ด้วยดี.....
17 กรกฎาคม 2547 12:05 น. - comment id 299786
น่าร๊าก....น่ารัก ชอบมากเลยนะค๊า... ++งอนไปงอนมา++ ....+....แวะมาขอบคุณพี่ตูนที่น่ารักนะคะ....+.... ...เข้าไปให้กำลังใจแป้งและทุกๆคนเสมอเลย... ขอเป็นน้องสาวได้ป่ะคะ....อิๆ
18 กรกฎาคม 2547 13:05 น. - comment id 300406
งอนง้อ พ้อรัก น่ารักจริง ทั้งผู้หญิง ผู้ชาย ไม่หวาดเสียว สมัครสมาน ร่วมจิต มิตรกลมเกลียว มาร่วมเกี่ยว กู้งาน ที่บ้านกลอนฯ... แวะมาค่ะ หลายวันแล้วไม่ได้เจอกันค่ะ.. คิดถึงทั้งคู่เลยค่ะ..ช้านิดโปรดคิดอภัย.. ..
19 กรกฎาคม 2547 12:10 น. - comment id 300909
ถึง คุณพี่พุดพัดชา
เมื่อได้เข้ามาอาศัยในกระท่อม
ที่แต่งแต้มหมู่พะยอมหอมวิจิตร
ก็ทำให้สุขสดใสในชีวิต
เพราะดั่งคล้ายนินิตรชีวิตเรา
แถมด้วยชายในฝันที่ฉันหา
มาเป็นคู่กายามิพาเหงา
อยู่ท่ามกลางแมกไม้ให้สองเรา
สุขสดใสไม่อับเฉาในใจเลย
*-*สวัสดีค่ะ ผู้หญิงไร้เงาขออภัยนะค่ะที่มาตอบช้ามากไปหน่อย เนื่องจากติดงานและติดลงทะเบียนเรียนนะค่ะ และขอบคุณสำหรับกลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆของคุณพี่พุดพัดชาและคุณลำน้ำน่านที่มอบมาให้นะค่ะ เป็นกระท่อมที่อบอุ่นมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบค่ะชอบ และขอบคุณอีกครั้งสำหรับเพลงที่เอามาฝากกัน เพลงนี้ชอบมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ขอบคุณจากใจค่ะ*-*
ถึง คุณช็อกโกแล็ต
ขอบคุณค่ะคนดี
กับคำชมที่มีที่มอบให้
และขอบคุณกับน้ำใจ
ที่แวะมามอบให้เราสองคน
*-*ดีใจนะค่ะที่ชอบผลงานชุดนี้ เพราะจริง ๆ สำหรับตัวพี่เองอ่านผลงานชุดนี้มาสามครั้งแล้ว เลยตัดสินใจนำมาลงไว้ในหน้าเดียวกันซะเลยค่ะ อิอิ เพื่อง่ายต่อการอ่านนะค่ะ คิดถึงจัง*-*
ถึง คุณเรนจัง
สวัสดีตอนเช้า
กับอากาศหน้าหนาวเช้านี้
แถมมอบให้ความคิดถึงที่มามี
กับคนดีที่ชื่อเรนจัง
*-*คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยจ๊ะ เป็นไงคนเก่ง สบายดีไหมจ๊ะ*-*
ถึง คุณกอกก
ตาลายมากไหมเล่าคนดี
ฉันคนนี้จะได้หายาดมให้
พร้อมดูแลพัดวีให้คนดีหายเร็วไว
เอาไหมเอาไหมเล่าคนแสนดี
*-*มาดูแลคนตาลายค่ะ อิอิ คิดถึงจัง ตำรวจไม่แจ้งนะค่ะ แต่แจ้งทหารแทนได้หรือเปล่าหละค่ะ อิอิ อ้อส่วนภูเขาหญ้าตอนนี้เขียวดีนะค่ะ เพราะฝนตกทุกวันเลยค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณชัยชนะ
ต้องขอบคุณกับพี่ชัย
ที่จะเอาผลงานฉันไปห่อขนม
เพราะแม้จะไม่มีใครให้ความชื่นชม
แต่ก็มีคุณค่าต่อขนมที่ใช้ห่อเอย
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับคำตอบที่มอบให้ ผู้หญิงไร้เงาเพิ่งจะรู้ว่าผลงานตัวเองถ้าบริ้นออกมายังมีประโยชน์ อิอิ อ้อส่วนเรื่องของขวัญทำเสร็จแล้วนะค่ะ ถ้ายังไงซะก็ส่งที่อยู่มาทางอีเมล์ได้เลยค่ะ จะได้ส่งไปให้ตามสัญญา ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ*-*
ถึง คุณผลิใบสู่วัยกล้า
ขอบคุณค่ะคนดี
กับคำชมที่มีที่มอบให้
และขอบคุณกับน้ำใจ
ที่แวะมาให้ให้แก่กัน
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับคำชมและกำลังใจที่มอบให้กับเราทั้งสองคน*-*
ถึง คุณแอ็ปเปิ้ล
เล็กเล็กน้อยน้อยต้องให้อภัย
เพราะมิฉะนั้นแก่ไปต้องอยู่คนเดียว
แถมด้วยหัวใจคงห่อเหี่ยว
กับความว่างเปลี่ยวเมื่อขาดเธอ
*-*คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆนะค่ะ ดีใจที่ชอบด้วยค่ะ ไม่เจอกันนานเลย เผอิญพี่ก็ติดธุระเกี่ยวกับงานและการเรียนเลยมาช้าไป แต่ยังไงก็คิดถึงเสมอนะจ๊ะ*-*
ถึง คุณRobert TingNongNoi
ไม่สงวนกับลิขสิทธิ์
กับรอยลิขิตรอยอักษร
เพียงต่อการจะสื่อสารการต่อกลอน
ที่คุณนั้นสามารถนำไปอ้อนคนแสนดี
*-*ตัวผู้หญิงไร้เงาไม่สงวนนะค่ะกับลิขสิทธิ์ แต่สำหรับคุณฤกษ์ ผู้หญิงไร้เงาไม่แน่ใจค่ะ อิอิ เอาเป็นว่าขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้เราทั้งสองคนแล้วกันนะค่ะ*-*
ถึง คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์
บันทึกกลอนอักษรสวยลงสมุด
เพื่อยั้งหยุดความคิดติดกับที่
ไม่เปลี่ยนแปลงอีกแล้วนะคนดี
จะคงที่เช่นเดิมตลอดไป
คำสามคำกลั่นจากมันสมอง
ได้ตรึกตรองหลายหนหมดสงสัย
สำคัญแท้แน่นอนเหนืออื่นใด
ขอฝากให้ครวญคิดพินิจดู
ไม่สัญญาสาบานต่อศาลเจ้า
ไม่โอ้อวดวอนเว้าเอาโก้หรู
หวังแค่เพียงหัวใจใฝ่บำรู
อยากค้ำชูเกี่ยวข้องต้องเข้าใจ
มิได้หวังสิ่งใดมาตอบแทน
ไม่หวงแหนกั้นขวางวางเงื่อนไข
ขอมั่นคงจริงจังตลอดไป
ไม่หวั่นไหวแน่วแน่ไม่แปรปรวน
เพียงหัวใจปรารถนาบูชารัก
ซึ้งประจักษ์ลึกล้ำเกินผันผวน
จึงกล่าวคำสามคำย้ำทบทวน
ทุกคำล้วนแน่นหนัก ฉันรักเธอ
ผู้หญิงไร้เงา
คำสามคำที่พี่กลั่นจากดวงจิต
แล้วผลิตอักษรเว้าวอนฉัน
เป็นคำว่าฉันรักเธอเพ้อรำพัน
แม้จะสั้นแต่ความนั้นไม่สั้นเลย
แถมเป็นคำสามคำซึ่งชื่นชอบ
ด้วยผู้มอบมีหัวใจให้เปิดเผย
เป็นคำรักสลักมั่นไม่หวั่นเลย
พร้อมเฉลยความนัยให้รู้กัน
ว่าจริงจริงฉันนี้มีรักให้
พร้อมด้วยความจริงใจมิไหวหวั่น
มีความรู้สึกลึกซึ้งซึ่งผูกพัน
ให้พี่นั้นเช่นกันตลอดมา
แต่จะไม่ขอสาบงหรือสาบาน
แต่จะขอยืนกรานสานความว่า
ฉันรักเธอเช่นกันที่ผ่านมา
ไม่เคยลืมเธอสักคราในหัวใจ
*-*แหมผลงานตัวเองใครหรือจะลืมได้จริงไหมค่ะ อิอิ เอาเป็นว่าแจมกลอนเก่าให้อ่านเลย จะได้รู้ว่าผู้หญิงไร้เงายังไม่ลืมค่ะ อิอิ อ้อ สำหรับการแต่งกลอนผู้หญิงไร้เงาไม่ได้ถ่อมตนนะค่ะ แต่คุณแต่งได้ดีกว่าผู้หญิงไร้เงาไม่รู้กี่เท่าต่อกี่เท่า และที่สำคัญคือคุณสามารถแต่งกลอน แต่งกาพย์ แต่งโคลงได้ ผู้หญิงไร้เงาแต่งได้อย่างเดียว ฉะนั้นถ้าเทียบในเรื่องฝีมือแล้ว คุณแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมเสมอนะค่ะ*-*
ถึง คุณพันดาว
เมื่อลิ้นอยู่กับฟัน
แถมอยู่ใกล้กันขนาดนี้
ก็ต้องมีรบมีราวี
และคืนดีกันอยู่แล้ว
*-*จริง ๆ อยากจบแบบหักมุมนะค่ะ แต่กลัวคนอ่านเขียนมาต่อว่าคนแต่งนะค่ะ ว่าทำร้ายจิตใจเลยเอาแบบแนวหนังไทยทั่วไป แบบสุขสันต์ หวานชื่นนะค่ะ อิอิ ช่วงนี้ฝนตกนะ ดูแลสุขภาพด้วย เป็นห่วงเป็นใยเสมอค่ะ*-*
ถึง คุณ Sandsun
เมื่อพี่มาคุกเข่าเฝ้างอนง้อ
หวังเพียงขอสัมพันธ์ในวันเก่า
ให้กลับมาเหมือนเดิมเติมรักเรา
เพื่อสุขสันต์เหมือนใครเขาเฝ้าดูแล
น้องก็จะรับไมตรีที่พี่ให้
ด้วยหัวใจยังห่วงใยในรักแท้
แถมด้วยใจยังคงมั่นมิผันแปร
และต้องการคนดูแลแค่ตัวเธอ
จึงส่งมือไปรับจับดอกไม้
พร้อมกับใจดวงนี้มิให้เก้อ
ต่อแต่นี้จะไม่โกรธหรือโทษเธอ
แม้จะเผลอน้อยใจในบางที
ก็จะจำวันเก่าที่เราสอง
สุขสมปองครองรักมั่นต่อกันนี้
เพื่อประคองรับขวัญทุกวันมี
ให้รักเราสุขฤดีตลอดกาล
*-*แหมอิจฉาเรื่องใดกันหละค่ะ งานนี้ อิอิ และขอโทษนะค่ะที่มาตอบช้าไปหน่อย แต่สงสัยจะไม่หน่อยมั้ง จริง ๆ แล้วผู้หญิงไร้เงาติดงานอยู่สองวัน อีกสองวันติดไปลงทะเบียนเรียนที่ชุมพรค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณนางสาวใบไม้
ขอบคุณค่ะคนดี
กับคำชมที่มีที่มอบให้
และขอบคุณกับน้ำใจ
ที่แวะมามอบให้เราสองคน
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับคำชมและกำลังใจที่มอบให้กับเราทั้งสองคน*-*
ถึง คุณ.
ขอบคุณค่ะคนดี
กับคำชมที่มีที่มอบให้
และขอบคุณกับน้ำใจ
ที่แวะมามอบให้เราสองคน
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับคำชมและกำลังใจที่มอบให้กับเราทั้งสองคน*-*
ถึง คุณแว่นดอย
ด้วยว่าเป็นพ่อแง่และแม่งอน
จึงมาป้อนความหวานสราญใส
ด้วยเพราะว่ารักมั่นมิหวั่นใจ
จึงได้มอบรักใสใสในบทกลอน
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจและคำชมที่มอบให้กับเราทั้งสองคน คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆเลยนะจ๊ะ ผู้หญิงไร้เงาติดไปทำธุระที่จังหวัดชุมพรมา เราเลยไม่ค่อยได้คุยกัน แต่ความคิดถึงส่งให้เสมอนะจ๊ะ*-*
ถึง คุณลอยไปในสายลม
ความรักก็มีทั้งดีร้าย
เรื่องมากมายในใจไม่อับเฉา
เมื่อความรักพบสุขคงคลุกเคล้า
กับความเศร้าและสุขทุกเวลา
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับคำชมและกำลังใจที่มอบให้กับเราทั้งสองคนค่ะ*-*
ถึง คุณราชิกา
ขอเป็นคู่ขวัญกันฉันท์กลอน
และออดอ้อนตามหลักวรรณศิลป์
เพราะเราสองดั่งคล้ายเป็นศิลปิน
ที่สื่อภาษาให้ยลยินเป็นผลงาน
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจและคำชมที่มอบให้เราทั้งสองคน รักและคิดถึงคุณพี่ราชิกาเสมอนะค่ะ และขอให้คุณพี่ราชิกามีความสุขเช่นกันค่ะ*-*
ถึง คุณพิกุลทอง
ไม่ตอบเมล์ไม่เป็นไร
พี่เข้าใจน้องเสมอ
และดีใจที่ได้พบเจอ
กับตัวเธอนะน้องชาย
*-*ไม่เป็นไรจ๊ะ พี่เข้าใจ เพราะตัวพี่เองก็ตอบเมล์ช้า แถมบางฉบับก็ไม่ได้ตอบเหมือนกันจ๊ะ อิอิ สบายดีไหมเป็นห่วงเสมอนะจ๊ะ ดูแลสุขภาพด้วยหละ*-*
ถึง คุณเมฆปุยอ้วน
อยากจะเขียนเรื่องใหม่ใหม่
ให้กับบ้านกลอนไทยไว้ให้อ่าน
แต่ตอนนี้งานมาล้นพ้นตระการ
จึงไม่มีผลงานให้อ่านเลย
*-*ก็จะพยายามจะแต่งกลอนให้อ่านกันนะค่ะ แต่ช่วงนี้ผู้หญิงไร้เงายุ่ง ๆ นะค่ะ และยิ่งกลอนคู่แบบนี้ หาโอกาสแต่งยากค่ะ ต้องดูคู่กลอนด้วย โดยเฉพาะเรื่องราวชุดพ่อแง แม่งอน เป็นการต่อสดของสองเรา ซึ่งเนื้อหาก็สดหมด แต่เอาเป็นว่าจะพยายามแต่งนะค่ะ ถ้ามีเวลา อิอิ*-*
ถึง คุณมัดหมี่
หายงอนแล้วตอนนี้
ด้วยฤดีของฉันนั้น
งอนใครไม่นานแค่บางวัน
แล้วก็ง้อคนสำคัญนั้นไม่นาน อิอิ
*-*งอนไม่นาน แต่ง้อก็ไม่นานเช่นกันค่ะ อิอิ คิดถึงนะค่ะ เป็นไงบ้างสบายดีไหม ผู้หญิงไร้เงาสบายดีนะค่ะ*-*
ถึง คุณเมกกะ
ไม่ว่าฉันจะทุกข์หรือสุขสันต์
ฉันก็ยังคงคิดถึงเธอนั้นเสมอ
แม้บางครั้งเราไม่ได้พบประสบเจอ
แต่ความคิดถึงยังส่งให้เธอเสมอคนดี
โดยเฉพาะเวลาที่ฉันนั้นเศร้าหมอง
ในฤดีไม่สมปองครอบครองนี้
คนแรกที่ฉันคิดถึงซึ้งชีวี
ก็คือเธอนะคนดีที่ห่วงใย
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้เสมอ ห่วงใยเสมอเช่นกันนะค่ะ ช่วงนี้ผู้หญิงไร้เงาติดภาระกิจเรื่องหน้าที่การงานและการเรียน เลยทำให้หายไป แต่หายแต่ตัวนะค่ะ ส่วนหัวใจฝากไว้ในไทยโพเอ็มเนี่ยหละค่ะ อิอิ*-*
ถึง คุณแก้มป่อง
คิดถึงเสมอเช่นกัน
ในทุกวันและแวลา
แถมด้วยความห่วงหา
ให้เสมอมากับคนดี
*-*คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยจ๊ะ รู้ไหม ช่วงนี้พี่เองก็งานยุ่งเช่นกันค่ะ*-*
ถึง คุณPriest
ขอบคุณค่ะคนดี
กับคำชมที่มีที่มอบให้
และขอบคุณกำลังใจ
ที่มอบให้เราสองคน
*-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจและคำชมที่มอบให้กับเราทั้งสองคน*-*
ถึง คุณม.ปณิธาน
คงเป็นช่วงเวลาสั้นสั้น
ที่คุณนั้นไม่อยากเขียน
แต่สักพักหนึ่งใจจะซึ้งวนเวียน
และอยากจะเขียนกับผลงาน
*-*ช่วงนี้ไม่อยากเขียนก็ไม่เป็นไรค่ะ เอาเป็นว่าถ้าคุณเขียน ผู้หญิงไร้เงาจะแวะไปเป็นกำลังใจให้นะค่ะ และขอบคุณสำหรับกำลังใจที่มอบให้เราทั้งสองคนค่ะ*-*
ถึง คุณmagic
เมื่อพ่อเกิดแง่แม่เกิดงอน
ก็ต้องมีการออดอ้อนกันนิดหน่อย
แล้วสุดท้ายสำหรับการเรียงร้อย
และงานไม่กร่อยเลยให้โอเค
*-*คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ช่วงนี้ฝนตกหนักจัง ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ พี่สาวที่แสนดี*-*
ถึง คุณวุ้นเส้นต้มยำ
ให้ได้เสมอ
หากตัวเธอจะเป็นน้องสาว
ให้ได้ในทุกคราว
ก็เพราะอยากเป็นพี่สาวอยู่เหมือนกัน
*-*ยินดีจ๊ะที่ได้มีน้องสาวที่น่ารักขนาดนี้ เพราะจริง ๆ พี่ก็เป็นลูกคนสุดท้าย มีแต่พี่ชายกับพี่สาว ไม่มีน้องสักคน เลยดีใจมากๆๆๆๆๆเลยจ๊ะ*-*
ถึง คุณกุ้งหนามแดง
ง้องอนอ้อนรักไม่หนักหนา
ทั้งชีวาสุขสันต์พลันสดใส
ได้มาแต่งกลอนมิตรสนิทใจ
จึงทำให้หทัยสุขใสจริง
*-*คิดถึงเช่นกันนะค่ะ และขออภัยเช่นกัน เพราะผู้หญิงไร้เงาช้ากว่าคุณอีกค่ะ อิอิ ก็เนื่องด้วยติดภาระกิจเรื่องการศึกษาต่อหละนะค่ะ หวังว่าคงให้อภัยนะค่ะ อิอิ*-*
19 กรกฎาคม 2547 17:01 น. - comment id 301161
กลอนน่ารักมากๆๆ เหมือนมาร้องกลอนตอบกันเลย อิอิ น่ารักจัง
19 กรกฎาคม 2547 17:10 น. - comment id 301169
ถึง คุณardin
ขอบคุณค่ะคนดี
กับคำชมที่มีที่มอบให้
และขอบคุณกับน้ำใจ
ที่มอบให้เราสองคน
*-*จริง ๆ กลอนชุดนี้เป็นกลอนแก้กันสด ๆ นะค่ะ*-*
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
