หน้าส่วนตัว
เรื่องเล่าของบุคคลหนึ่ง..
คนที่ซึ่ง มิเคยมี..ที่อาศัย..
คอยแต่ยิ้ม..แต่ร่าเริง..เกินใคร-ใคร
แม้ในใจ..ไม่เป็น..เช่นที่แสดง
เพียงเพราะไม่อยากให้ใครมาว่า..
จึงจำต้อง..แกร่งกล้า ดูเข้มแข็ง..
ในใจ หัวเราะเยาะ..คนเสแสร้ง
เพราะระแวง..กลัวกับการ..ถูกย่ำใจ
เพียงเพราะใดใดเอยในโลกนี้..
นั้นล้วนแต่ จะกลิ้งกลอก..จะหวั่นไหว
หน้ากาก..สวมหลายชั้น...ซ้ำลงไป..
ปิดบังไว้..ให้เพียงเห็น..แต่ความดี..
ถอดหัวโขน ถอดหน้ากาก ถอดเกียรติยศ
เปิดหัวใจ ให้หมดจด..คงสุขศรี..
แต่จะทำ อย่างไรเล่า...หากยังมี..
ความล้ำเหลื่อม..ชีวี...เหยียดหยามกัน
....มาเถอะนะ...มาเถิด....มาที่นี่
ที่แห่งนี้...เป็นที่พัก...แสนสุขสันต์..
ถอดทุกสิ่ง...วางลง...ปลงชีวัน..
และหมายมั่น...ปั้นกลอน..เพื่อพักใจ
เมื่อใดที่เหนื่อยล้า.. แค่เงยหน้ามองฟ้า ก็สุดไหว..
ลองพักตาพักใจแต่งกลอนไป.. เป็นสื่อให้ผ่อนคลายสบายอารมณ์.....นะคะ
=_+ VeNuS +_= 14 ก.ค. 2547 21:49 น. - ID 57295 
840
14
0
14 กรกฎาคม 2547 22:10 น. - comment id 298515
มาเถิดหนาเวลาเศร้าหรือร้าวหม่น มาสร้างกลอนบันดาลดลในใจนั้น เพียงแต่เขียนอักษรามาสื่อกัน เราจะรู้ว่าเธอนั้นเป็นฉันท์ใด จะได้ช่วยปลอบข่าวเล่ายินดี กับเธอนี้คนดีที่ฝันใฝ่ แม้เธอเศร้าปวดร้าวในดวงใจ เพื่อนกลอนไทยยังห่วงใยเหมือนทุกวัน *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง*-*
14 กรกฎาคม 2547 22:43 น. - comment id 298540
พี่เมกนอนก่อนนะครับ พรุ่งนี้เข้ามาเม้นท์ให้ครับฝันดีครับ เมกกะผู้ชายอารมณ์ดี
14 กรกฎาคม 2547 23:28 น. - comment id 298574
แต่งได้ดีจ้า.....
แวะมาทักทาย + เป็นกำลังใจให้เสมอนะ
15 กรกฎาคม 2547 02:12 น. - comment id 298628
แต่งกลอนได้ดีมากค่ะ ขอชื่นชมด้วยใจจริง แวะมาทักทายตอนดึ๊ก ดึก ดึก สวัสดีค่ะ
15 กรกฎาคม 2547 02:30 น. - comment id 298630
ชอบด้วยคนค่ะ
15 กรกฎาคม 2547 07:56 น. - comment id 298675
มาอ่านเป็นกำลังใจ
15 กรกฎาคม 2547 09:45 น. - comment id 298721
ถ่ายทอดชีวิตจริงออกทางกลอนได้ ไพเราะมาก ในชีวิตจริงของบ้างคน แม้แต่เวลายิ้มยังไม่มี ใน ขณะที่บ้างคนยิ้มจนไม่มีเวลาในชีวิตจริง การจะ ถอดหัวโขนเป็นเรื่องที่ทำยาก เพราะตัวเราก็ยัง คงเป็นตัวเราอยู่ ไม่ว่าเราจะอยู่ที่ไหนก็ตาม๚ะ๛ size>
15 กรกฎาคม 2547 11:21 น. - comment id 298755
หัวโขนที่อยู่บนหัว มันถอดออกยาก หน้ากากเราก็ยังต้องสวมบ้างบางเวลา บางทีเราก็ต้องเสแสร้ง แต่มันต้องมีสักที่ที่เราจะเป็นตัวเราได้มากที่สุด
15 กรกฎาคม 2547 15:29 น. - comment id 298932
สวัสดีครับคุณ Belle คือคำพูดที่กลั่นจากหัวใจ คือสายใยที่แทนความรู้สึก แทนความห่วงใยที่กลั่นจากส่วนลึก ที่คอยนึกถึงกันตลอดเวลา ถึงแม้ตัวจะอยู่ห่างไกลกัน ความผูกพันยังคงมั่นหนักหนา เป็นความห่วงใยถึงกันตลอดมา แทนคำว่าห่วงใยตลอดกาล ฯ แวะมาให้กำลังใจจ้า อิ_อิ
15 กรกฎาคม 2547 17:37 น. - comment id 299015
ความคิดเห็น : มาเถิดหนาเวลาเศร้าหรือร้าวหม่น มาสร้างกลอนบันดาลดลในใจนั้น เพียงแต่เขียนอักษรามาสื่อกัน เราจะรู้ว่าเธอนั้นเป็นฉันท์ใด จะได้ช่วยปลอบข่าวเล่ายินดี กับเธอนี้คนดีที่ฝันใฝ่ แม้เธอเศร้าปวดร้าวในดวงใจ เพื่อนกลอนไทยยังห่วงใยเหมือนทุกวัน *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง*-* จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา รหัส - วัน เวลา : 303561 - 14 ก.ค. 47 - 22:10 *-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-* ตอบพี่ตูน..(ผู้หญิงไร้เงา) จะฝากกลอนมากมายไว้ให้อ่าน จะเจียรจารถ้อยคำ..มาแต่งเสริม.. จะตั้งใจร้อยความคิดประดิษฐ์เพลิน ให้มากเกิน...เจริญใจ...โดยทั่วกัน *-*ขอบคุณที่แวะมาเป็นกำลังใจนะคะ*-* วีนัสก่ะเจ้า
15 กรกฎาคม 2547 17:40 น. - comment id 299019
ความคิดเห็น : สวัสดีครับคุณ Belle คือคำพูดที่กลั่นจากหัวใจ คือสายใยที่แทนความรู้สึก แทนความห่วงใยที่กลั่นจากส่วนลึก ที่คอยนึกถึงกันตลอดเวลา ถึงแม้ตัวจะอยู่ห่างไกลกัน ความผูกพันยังคงมั่นหนักหนา เป็นความห่วงใยถึงกันตลอดมา แทนคำว่าห่วงใยตลอดกาล ฯ แวะมาให้กำลังใจจ้า อิ_อิ จาก : เมกกะผู้ชายอารมณ์ดี รหัส - วัน เวลา : 303994 - 15 ก.ค. 47 - 15:29 *-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-* พี่เมก... ในบางครั้งที่มีมากกว่าความห่วงใย.. บวกกับความใส่ใจ..ในความเป็นฉัน.. แม้ไม่ได้คิดถึงกัน..ทุกทุกวัน แต่ขอแค่แบ่งปันกำลังใจให้มาเสมอไป.. *-*-*-*-*ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ...พี่เมกสบายดีแล้วใช่ไหมคะ?? น้องคนนี้สบายดีค่ะ..แต่อาจจะยุ่งๆอยู่บ้าง เลยไม่ได้เข้ามาบ่อย ใกล้สอบแล้วด้วยค่ะ แต่ก็จะพยายามเข้ามาเรื่อยๆนะคะ สวัสดีค่ะ @^__^@ วีนัสก่ะเจ้า
15 กรกฎาคม 2547 17:42 น. - comment id 299020
ความคิดเห็น : แต่งได้ดีจ้า.....
แวะมาทักทาย + เป็นกำลังใจให้เสมอนะ
จาก : รหัสสมาชิก : 6686 - !!!...^Imagine^...!!!
รหัส - วัน เวลา : 303622 - 14 ก.ค. 47 - 23:28
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*
ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันนะ
@^__^@
แล้วเจอกันที่ม.นะจ๊ะ
วีนัสก่ะเจ้า...(แบ่วแบ๊ว)
15 กรกฎาคม 2547 17:52 น. - comment id 299027
ความคิดเห็น : แต่งกลอนได้ดีมากค่ะ ขอชื่นชมด้วยใจจริง แวะมาทักทายตอนดึ๊ก ดึก ดึก สวัสดีค่ะ จาก : รหัสสมาชิก : 8413 - กอกก รหัส - วัน เวลา : 303679 - 15 ก.ค. 47 - 02:12 *-*-*-*-*-*-*-*-*-* กอกก ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ แล้วแวะมาทักทายกันใหม่นะคะ..@^__^@ วีนัสก่ะเจ้า _______________________________ ชอบด้วยคนค่ะ จาก : ตุ๊ก รหัส - วัน เวลา : 303681 - 15 ก.ค. 47 - 02:30 *-*-*-*-*-*-*-*-* ยินดีที่ชอบเช่นกันค่ะ ตุ๊ก แล้วแวะมาใหม่นะคะ วีนัสก่ะเจ้า
15 กรกฎาคม 2547 18:00 น. - comment id 299029
ความคิดเห็น : ถ่ายทอดชีวิตจริงออกทางกลอนได้ ไพเราะมาก ในชีวิตจริงของบ้างคน แม้แต่เวลายิ้มยังไม่มี ใน ขณะที่บ้างคนยิ้มจนไม่มีเวลาในชีวิตจริง การจะ ถอดหัวโขนเป็นเรื่องที่ทำยาก เพราะตัวเราก็ยัง คงเป็นตัวเราอยู่ ไม่ว่าเราจะอยู่ที่ไหนก็ตาม๚ะ๛ จาก : รหัสสมาชิก : 8650 - Robert TingNongNoi รหัส - วัน เวลา : 303776 - 15 ก.ค. 47 - 09:45 *-*-*-*-*-*-*-*-*-* โรเบิร์ต...คะ อืม..วีนัสคิดว่า หัวโขนเนี่ย คล้ายๆกับอีกภาคหนึ่งของเรา เป็นคล้ายๆกับหน้าที่ที่เราต้องทำ เช่นการงาน เรามีตำแหน่งอะไร ถ้าเป็นผู้จัดการ เราก็ต้องดูแลลูกน้อง ควบคุมงาน ซึ่งก็คงเหนื่อยน่าดู หากในความเป็นจริง ชีวิตจริง เราอาจจะไม่ใช่คนที่เข้มงวดอะไรมากมาย แต่มันเป็นหน้าที่...ขอเพียงแค่สักที่ที่เราได้พักผ่อน วางหัวโขน วางยศ ตำแหน่งเป็นคนธรรมดาอย่างที่เคยเป็นก็คงจะเป็นสุขมากทีเดียวค่ะ... ขอบคุณมากมายค่ะสำหรับคำชมและการแสดงความคิดเห็นค่ะ วีนัสหวังเป็นอย่างยิ่งที่คุณจะแวะเค้ามาแสดงความคิดเห็นอีกนะคะ..เพราะช่วยได้มากจริงๆค่ะกับการมองหลายๆแบบในแต่ละคนเหมือนมานั่งโต้วาทีกันค่ะ ด้วยเหตุผล สนุกๆมากค่ะ..ตั้งแต่เริ่มแต่งกลอนมา ก็มีเพื่อนๆมากมายเลยค่ะที่ได้รู้จักที่นี่ @^__^@ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ วีนัสก่ะเจ้า
15 กรกฎาคม 2547 18:02 น. - comment id 299031
ความคิดเห็น : หัวโขนที่อยู่บนหัว มันถอดออกยาก หน้ากากเราก็ยังต้องสวมบ้างบางเวลา บางทีเราก็ต้องเสแสร้ง แต่มันต้องมีสักที่ที่เราจะเป็นตัวเราได้มากที่สุด จาก : รหัสสมาชิก : 8683 - เถ้าธุลี รหัส - วัน เวลา : 303815 - 15 ก.ค. 47 - 11:21 *---------*----------*------------* เห็นด้วยค่าาาาาาาาาาาาาาา โห วีนัสเลยไม่รู้จะตอบอะไรเลยค่ะ.. ยินดีที่ได้รู้จัก แล้วแวะมาใหม่นะคะ @^__^@ วีนัสก่ะเจ้า
15 กรกฎาคม 2547 18:36 น. - comment id 299050
แวะมาเยีย่มครับ มาลาด้วยพร้อมกัน แล้วเจอกันใหม่ครับ ^_____^
15 กรกฎาคม 2547 18:50 น. - comment id 299055
หะ แรก คิดว่าเพลงของ Linkin Park แต่กลายเป็น บทกลอนจาก ใจคนเหงา แต่ก็กล้าแกร่ง แต่งกระชากใจของเรา จนต้องทิ้งเหงา เหงา เข้ามาเยือน (มาเป็นกำลังใจ ครับ คงไม่ช้าไป)
18 กรกฎาคม 2547 13:58 น. - comment id 300422
ฉันเจ็บ ฉันจํา ภาพความหลัง ฉันฝัง ฉันข่ม ร่องรอยไว้ ฉันเก็บ ฉันขัง ในหัวใจ ไม่อยากให้ ใครใคร มองเห็นมัน จะมีค่า อะไร หากเปิดเผย แค่โดนเย้ย ถากถาง เศษความฝัน จะมีหรือ ใครสักคน รับฟังกัน ร่วมแบ่งปัน โอบอุ่น ให้หวนคืน เคยตามหา ดินแดน ดังเธอว่า จนใจล้า สั่งกาย ให้ฉันตื่น มันก็แค่ ความฝัน ยามคําคืน จําต้องยืน ฝืนทน รับความจริง
18 กรกฎาคม 2547 23:07 น. - comment id 300690
ที่แห่งนี้ยังมีความรักอยู่ คอยรับรู้และคอยเข้าใจ แม้ข้างนอกจะเป็นอย่างไร จะร้อนหรือหนาวแค่ไหน ก็ไม่สำคัญ จะเตรียมความรักไว้ให้เธอพักผ่อน ลืมความร้อนเรื่องราวที่ไหวไวั่น และรอยยิ้มที่มาจากใจ เพื่อเพิ่มเติมความสดใส เมื่อไหร่ที่พบกัน กลอนดูปลงปลงนะ ตัดแล้วซิ่งทางโลกเหรอเพื่อนเรา!!!
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
