เพียงหนึ่ง ที่เฝ้าคอยนานวัน อาจนับเดือนผ่านผันสักกี่ร้อย วาดวางบนทางใจไร้รูปรอย ปั้นฝันทีละน้อยทีละนิด ค่อย ค่อย ก้าวต่อก้าว มีล้มพลาด ทิ้งร่องรอยคมบาดมาสะกิด เพื่อเรียนรู้ความเป็นไปให้ขบคิด บางมุมมองถูกผิด ตัดสินใจ เปรียบตัวดั่งนกน้อยเมื่อแรกบิน อยากโผผินชมโลกที่กว้างใหญ่ ระหกระเหินเกี่ยวเกาะก้านกิ่งใบ ด้วยปีกท้าลมไกวถึงฝั่งฟ้า เพียงหนึ่ง ที่เฝ้าคอยมานานวัน อาจนับเดือนผ่านผันสักปรารถนา ยังเชื่อต่อดวงใจในศรัทธา เพื่อปั้นฝันอันมีค่าทีละน้อย... วาพราว
14 กรกฎาคม 2547 21:28 น. - comment id 298466
มิน่าจินตนาการของกลอน จึงอ่อนไหว วูบวาบ เป็นลักษณะเปิดกว้าง ถ่ายทอดได้ดีมาก๚ะ๛ size>
14 กรกฎาคม 2547 22:02 น. - comment id 298508
เพียงหนึ่งที่เฝ้าคอยนานวัน เพียงหนึ่งความฝันที่ฉันหา เพียงหนึ่งคนดีที่รอมา เพียงหนึ่งอุราที่รอคอย *-*กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆเลยนะค่ะ และขอบคุณสำหรับเมล์ทุกฉบับที่ส่งให้ด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ*-*
15 กรกฎาคม 2547 01:00 น. - comment id 298607
ไพเราะ.. และให้ .. เป็นบทกวี ..สื่อ..ความรู้สึกดีๆ.. ให้กัน..ได้ดีจังคะ.. วาพราว.. เรนชอบ.. ที่วาพราว..เขียนมากเลยคะ.. แวะมา.. ทักทาย.. ราตรีสวัสดิ์ .. วาพราว ..เพื่อนเรน..
15 กรกฎาคม 2547 02:45 น. - comment id 298632
มิใช่ อัศวนีพักตร์ นะคะ มาชื่นชมมั่งค่ะ
15 กรกฎาคม 2547 07:57 น. - comment id 298678
มาอ่านเป็นกำลังใจ
21 กรกฎาคม 2547 19:38 น. - comment id 301466
ขอบคุณทุกคคน มากค่ะที่แวะมาทักทายกัน ขออภัยด้วยที่มาตอบช้า...^______^