เจ็บช้ำจำซ่อนเร้นแสร้งทำเป็นว่าสดใส ยิ้มรื่นทนฝืนใจแต่ร้องให้ในความจริง ยอมรับว่าอ่อนแอและท้อแท้ต่อทุกสิ่ง เมื่อรักเคยพักพิงถูกทอดทิ้งสิ้นเยื่อใย
13 กรกฎาคม 2547 12:27 น. - comment id 297609
แต่งได้ดีมากบนความเหนื่อยล้าของจิตใจ ยังสามารถแฝงไว้ด้วยความเข็มแข็ง๚ะ๛ size>
13 กรกฎาคม 2547 12:29 น. - comment id 297611
..^_^.. อยากอ่านต่ออีกอ่ะ ..^_^..
13 กรกฎาคม 2547 13:09 น. - comment id 297626
เพราะดีค่ะ
13 กรกฎาคม 2547 23:15 น. - comment id 297933
เจ็บเกินกล่าวกับชีวิตที่ผิดหวัง เมื่อทุกอย่างมันพังอย่างไร้ค่า เธอไม่สนคนอย่างฉันใจระอา เจ็บเหมือนคนใกล้บ้าแล้วตัวเรา *-*กลอนโดนใจค่ะ ชอบมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
15 กรกฎาคม 2547 17:46 น. - comment id 299022
เพราะและชอบมากมันเป็นความเข้มแข็ง อย่างหนึ่งของผู้หญิง
16 กันยายน 2547 11:43 น. - comment id 332430
I LIKE IT VERY MUCH,BECAUSE SAME ME. NA