ยามห่างหายไกลกันดังจันทร์ลับ เมฆาทับดับแสงแห่งสวรรค์ ดาวดวงน้อยคอยเดือนเป็นเพื่อนกัน เคยสุขสันต์กลับเหงาขาดเงาใจ ในราตรีมืดมิดเฝ้าคิดถึง คอยรำพึงรำพันสุดหวั่นไหว อีกเมื่อไรจะกลับเฝ้านับไป แสนอาลัยเกินข่มมิสมปอง เจ้าหิ่งห้อยด้อยค่าในป่าแฝง ยังร้อนแรงเกินดาราคราหม่นหมอง เสียงครืนครืนคืนคร่ำน้ำตานอง ฝนคะนองตอกย้ำสุดกล้ำกลืน รอฟ้าใหม่อีกครั้งตั้งความหวัง ลบภาพหลังโหดร้ายสลายฝืน เลิกเสียใจเพ้อพร่ำทุกค่ำคืน จะลุกยืนด้วยตนหลังฝนซา.. ..
12 กรกฎาคม 2547 17:58 น. - comment id 297286
จิตตะหนกป่วนใจด้วยคิดถึง ความคนึง....โหยหา.....มาอีกหน มันเกาะกินดวงใจ.....ให้ทุกข์ทน ร้าวกมลเหมือนโดนมีดมากรีดใจ๚ะ๛ size>
12 กรกฎาคม 2547 22:25 น. - comment id 297388
หนึ่งหัวใจขอเกี่ยวเอี่ยวสักนิด คิดถึงค่ะ คุณกุ้ง .. วันนี้ลาพักร้อน เนื่องจากเมื่อย (ขา) โห.. ขี่จักรยานบนภูเขาเนี่ย สุดยอดเลย เมื่อยพะยะค่ะ
12 กรกฎาคม 2547 23:46 น. - comment id 297442
ความคิดผมเหมือนกับอัลมิตราเลยครับอย่างไรล่ะก็อย่าหักโหมมากเกินไปนะเพื่อนรัก ยังมีคนคำนึงถึงอยู่เสมอล่ะ แก้วประเสริฐ.
13 กรกฎาคม 2547 03:07 น. - comment id 297469
มาเป็นกำลังใจให้นะคะ
13 กรกฎาคม 2547 11:09 น. - comment id 297573
อะไรจะขนาดนั้น คุณโรเบิรต์.. คุณอัลมิตรา..คิดถึงค่ะ.. คุณแก้วประเสริฐ..คิดถึงเช่นกันค่ะ คุณทิกิ..ขอบพระคุณค่ะ..
13 กรกฎาคม 2547 15:03 น. - comment id 297671
......ฝนเริ่มซาเม็ด ดินเริ่มแห้ง ..โอ๊ย..ตั้งเค้ามืดมาอีกแล้ว....ไปหลบฝนก่อนนะ
13 กรกฎาคม 2547 15:36 น. - comment id 297681
ยามห่างหายไกลกันยังฝันหา เธอยังอยู่ในอุราฉันเสมอ พร้อมความรักมอบให้ได้แค่เธอ แม้ระเมอยังเป็นเธอที่แสนดี *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง*-*