ถ้าเพียงเธอบอกกับฉัน ถ้าเพียงเธอไม่หวั่นไหว ถ้าเพียงเธอบอกสิ่งที่อยู่ในใจ คือความรัก..ที่อยากให้แก่กัน วันนั้น..คงต่างจากวันนี้ อาจเป็นอย่างที่เคยคิดฝัน แต่เพระเธอเก็บไว้ข้างในนั้น กว่าฉันจะรู้ได้..ก็สายเกิน
11 กรกฎาคม 2547 09:59 น. - comment id 296347
สายเกินไป รอเธอเอ่ยคำว่ารัก มานานนักแต่เธอกับไม่เอ่ย แถมท่าทีเธอนั้นช่างเฉยเมย ฉันก็เลยไม่แน่ใจ ว่าเธอนั้นคิดกับฉันอย่างไร จะรักฉันบ้างไหมในวันนี้ จะถามก็ไม่กล้าด้วยรู้ว่าไม่ค่อยดี จึงเก็บรักที่มีไว้ในนี้ที่หัวใจ จนมาวันหนึ่งซึ่งฉันหมดความอดทน อยู่อย่างคนที่ไม่มีหวัง เพราะคิดว่าเธอไม่เคยมีหัวใจให้กัน เลยหันหลังเดินจากลา โดยไม่รู้ว่าความจริง เธอนั้นเองก็ไม่กล้า จะเอื้อนเอ่ยเปิดเผยวาจา เพราะกลัวว่าฉันจะจากไกล ซึ่งถ้าฉันรู้ความจริงก่อนหน้านั้น ว่าเธอมีกันไม่เมินเฉย ไม่เหมือนท่าทีที่ละเลย ฉันจะเป็นฝ่ายเผยเฉลยบอกเธอเอง ว่าจริง ๆ ฉันรักเธอมากอยู่ ได้โปรดรับรู้ไว้ในวันนี้ รักเธอนะ รักมากอยากให้เธอทราบนะคนดี ถึงแม้คำว่ารักที่มีในตอนนี้จะสายเกินไป *-*กลอนคุณแต่งได้ดีคะ ผู้หญิงไร้เงาเลยขอร่วมแจมกลอนเก่าด้วยคนนะค่ะ ความหมายเหมือนกันค่ะ*-*