ก่อนฉันจากลา ก่อนสิ้นแสง..ดั่งสิ้นแรง..แห่งสุรีย์ ก่อนชีวี..ดวงหนึ่งนี้..จะดับไหม้ ก่อนเงามืด..ล้อมรายรอบ..ขอบฟ้าไกล ก่อนหัวใจ..จะหยุดดัง..ครั้งจากจร ฉันจะทำ..สิ่งฝันใฝ่..ให้ชีวิต ฉันลิขิต..เป็นสัญญา..พาอักษร ฉันขีดเขียน..เพียรวาดไว้..ในบทกลอน ฉันคงนอน..ตายตาหลับ..กับผืนดิน จากหรือจบ..นบเอาไว้..ใส่ประวัติ จากสัมผัส..ผ่านภาษา..ค่าคือศิลป์ จากเริ่มต้น..จนถึงปลาย..สายชีวิน จากหนึ่งถิ่น..สู่อีกถิ่น..เมื่อสิ้นลม ลาร่ำลา..หน้าบันทึก..ผนึกไว้ ลาร่างกาย..ดับสังขาร..ผ่านดินถม ลาแสนไกล..ฝากหัวใจ..ไว้ชื่นชม ลาด้วยคม..งานมือเขียน..เพียรก่อนตาย . ในวันที่ต้องจาก.. ฉันคงมีอะไรฝากไว้.. ไม่ต้อง..มีใครเขียนอาลัย ก่อนสู่กองไฟ..ฝากสมุดบันทึกไว้..ยามไกลนิรันดร์ .
magic 9 ก.ค. 2547 08:25 น. - ID 56866 
996
7
0
9 กรกฎาคม 2547 09:03 น. - comment id 295457
สุดท้าย สิ่งที่เหลือไว้บนกองเถ้าถ่าน มีเพียงความดี ความเลว ของตัวเองเท่านั้น ที่ผู้คนจะจดจำ หรือไม่จดจำ เราต่างอาศัยร่างกาย เกิดมา เพื่อนเดินทางไปสู่ภพใหม่ ชาติใหม่ ตามกรรมที่ทำมา @@@@@@@@@@@@@@@@ เขียนดีครับ ดีมาก นี่แหละครับ สาเหตุที่เขียน
9 กรกฎาคม 2547 09:05 น. - comment id 295458
ทิงนองนอย ว่า กลอนอ่านแล้ว เศร้าจังเลยครับ๚ะ๛ size>
9 กรกฎาคม 2547 09:09 น. - comment id 295461
แล้วจะกลับมาเก็บรอยเท้าไม๊เนี่ยะ บรื๊อ !!!!
9 กรกฎาคม 2547 10:59 น. - comment id 295514
ไปไม่กลับ หลับ ไม่ตื่น ฟื้นไม่มี หนีไม่พ้น แต่โลกยังสวยงาม การมีชีวิตอยู่คือสิ่งที่มีค่าที่สุด ที่ใดมีรัก ที่นั้นมีทุกข์ (แหะ ๆ เกี่ยวกันไม๊เนี๊ย)
9 กรกฎาคม 2547 12:12 น. - comment id 295537
สิ่งเติมเต็มที่เราต้องพบเจอ
9 กรกฎาคม 2547 13:03 น. - comment id 295557
คุณเมจิก...เรามีสิ่งหนึ่งที่คล้ายๆ กันค่ะ ลี่ก็เขียนบันทึกเหมือนกัน...แต่เป็นบันทึกการเดินทางไปในที่ต่างๆ วันหนึ่งที่เราโรยแรง... เมื่อเราก็จะเปิดหน้าต่างเล่มเล็กๆ ของเราเองนั้น เราจะได้อิ่มเอมใจ เมื่อได้เห็นร่องรอย และ เงาอดีตของตัวเอง... ชอบบทนี้ของคุณเมจิกนะคะ ...................................................................................... ลี่...ผู้มาเยือน .
9 กรกฎาคม 2547 13:26 น. - comment id 295577
ข้าพเจ้ามาทักทายค่ะ
9 กรกฎาคม 2547 19:05 น. - comment id 295707
อ่านแล้วนึกถึงเรื่อง The Letter เลยค่ะ ตอนที่ต้นบอกกับดิวว่า เรามาเขียนจดหมายหากันดีกว่า เพราะต้นไปเจอจดหมายเก่าของยายดิว ต้นบอกว่า.. เจ้าของจดหมายตายไปตั้งนานแล้ว แต่จดหมายยังอยู่เลย อารมณ์เดียวกันเลยค่ะ ชื่นชมนะคะ แวะมาฝากความคิดถึงค่ะ
9 กรกฎาคม 2547 19:35 น. - comment id 295738
ลาไปอยู่เมืองแพร่แต่วันนี้ คงจะดีกว่าไหมนะพี่จ๋า เตือนต้อนรับแล้วกันถ้าฉันลา คงจะมาอยู่แพร่แน่นอนเลย *-*อิอิ เกี่ยวกันไหมเนี่ย อิอิ คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ แถมความหมายก็ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานนะค่ะ*-*
9 กรกฎาคม 2547 23:26 น. - comment id 295833
เขียนได้เศร้าดีครับ..และผมไม่อยากให้ถึงวันนั้น เร็วเกินไปนัก..โลกเรายังมีมุมที่สวยงาม.. ไม่ว่าเกิดอะไรขึ้น เราควรจะเข้มแข็งไว้..สวัสดีครับ..
10 กรกฎาคม 2547 00:16 น. - comment id 295851
เธอเป็นใครมาจากไหน .. ใครย่อมรู้ เธอคือผู้อยู่บนทางที่สร้างสรรค์ จิตสำนึกลึกล้ำความสำคัญ เพื่อจากฝันสู่ฝัน .. อันยาวไกล ถูกกำหนดบทบาทที่วาดหวัง เพราะบางครั้งหม่นหมอง .. และร้องไห้ จะโศกเศร้า .. เคล้าน้ำตา .. แสนอาลัย เพื่อปลอบใจ .. ที่หนาวเหน็บ .. เจ็บอารมณ์ เธออาจเกิดจากความเหงา .. และเปล่าเปลี่ยว จากเศษเสี้ยวแห่งใจ .. ใครขื่นขม เป็นน้ำค้างฉ่ำชื่น .. คืนอกตรม ที่พร่างพรม .. ชโลมอาบ .. ซึมซาบทรวง สร้างจากรักของใจ .. ใครคนหนึ่ง ที่หวานซึ้งเสน่ห์หา .. อาลัยห่วง จะทรงจำ .. ทุกความสุข .. ใจทุกดวง บันทึกช่วงชีวิต .. ความคิดคน เธอก็คือ .. บทกวี .. มีสีสัน แต่งแต้มฝันด้วยกวีนี้เริ่มต้น โลกความจริง .. กวีมิแบ่ง .. แห่งชั้นชน จะรวยจน .. บทสุขเศร้า .. มีเท่ากัน เธอเป็นใคราจากไหนใครย่อมเห็น เธอโดดเด่นบนทางอย่างที่ฝัน จะสำนึกระลึกพร่ำ .. ทุกค่ำวัน เรียกเธอนั้น .. บทกวี .. ที่รักเอย แวะมาต่อกลอน .. พี่สาว .. ในยามดึกค่ะ ไม่ได้ทักกันนาน .. คืดถึงเสมอนะคะ ..
10 กรกฎาคม 2547 00:18 น. - comment id 295852
เธอเป็นใครมาจากไหน .. ใครย่อมรู้ เธอคือผู้อยู่บนทางที่สร้างสรรค์ จิตสำนึกลึกล้ำความสำคัญ เพื่อจากฝันสู่ฝัน .. อันยาวไกล ถูกกำหนดบทบาทที่วาดหวัง เพราะบางครั้งหม่นหมอง .. และร้องไห้ จะโศกเศร้า .. เคล้าน้ำตา .. แสนอาลัย เพื่อปลอบใจ .. ที่หนาวเหน็บ .. เจ็บอารมณ์ เธออาจเกิดจากความเหงา .. และเปล่าเปลี่ยว จากเศษเสี้ยวแห่งใจ .. ใครขื่นขม เป็นน้ำค้างฉ่ำชื่น .. คืนอกตรม ที่พร่างพรม .. ชโลมอาบ .. ซึมซาบทรวง สร้างจากรักของใจ .. ใครคนหนึ่ง ที่หวานซึ้งเสน่ห์หา .. อาลัยห่วง จะทรงจำ .. ทุกความสุข .. ใจทุกดวง บันทึกช่วงชีวิต .. ความคิดคน เธอก็คือ .. บทกวี .. มีสีสัน แต่งแต้มฝันด้วยกวีนี้เริ่มต้น โลกความจริง .. กวีมิแบ่ง .. แห่งชั้นชน จะรวยจน .. บทสุขเศร้า .. มีเท่ากัน เธอเป็นใคราจากไหนใครย่อมเห็น เธอโดดเด่นบนทางอย่างที่ฝัน จะสำนึกระลึกพร่ำ .. ทุกค่ำวัน เรียกเธอนั้น .. บทกวี .. ที่รักเอย แวะมาต่อกลอน .. พี่สาว .. ในยามดึกค่ะ ไม่ได้ทักกันนาน .. คืดถึงเสมอนะคะ ..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
