แด่นางระเบียบจัด

ผมชื่อโจ้

คือนางระเบียบจัด
ระเบียบรัดดิ้นไม่หลุด
ขลุกขลักความคิดคุด
ขุดขยะถมสมอง
สสารในความคิด
ลอยฟุ้งทิศอยู่ฟูฟ่อง
ขี้เลื่อยเป็นกอง กอง
รองรับตีนเหยียบหมิ่นไป
หรือเธอทรงอำนาจ
วาสนาว่ายิ่งใหญ่
จะชี้เอาอะไร
ย่อมต้องได้เอาอย่างนั้น
ไม่ได้ย่อมต้องดิ้น
ชักกลิ้งดินกินกระสัน
จะเอา จะเอามัน
งอแง อัดอั้น ตันใจ
โถ!เธอผู้ทนง
กุมกอด อำนาจ บาตรใหญ่
หยุดร้องและดิ้นไว้
ว่าโลกเป็นเช่นไร เหรอ!
จงยิ้มและยอมรับ
ก้มคำนับอย่ากลัวเก้อ
ลบทรง คาแรกเตอร์เธอ
ว่าเออ! โลกเป็นเช่นนี้
เข้าใจไหม
หรือจะรอให้แก่ตายไปเป็นผี
ว่าโลกเป็นเช่นนี้
โลกมีจารีตประเพณี นี่คือพุทธ
คือนางระเบียบจัด
ระเบียบรัดดิ้นไม่หลุด
ขลุกขลักความคิดคุด
ขุดขยะถมสมอง
สสารในความคิด
ลอยฟุ้งทิศอยู่ฟูฟ่อง
ขี้เลื่อยเป็นกอง กอง
รองรับตีนเหยียบหมิ่นไป				
comments powered by Disqus
  • 12 123 12 124

    8 กรกฎาคม 2547 18:53 น. - comment id 295084

    ห่วย
  • ผู้หญิงไร้เงา

    8 กรกฎาคม 2547 20:37 น. - comment id 295171

    เรื่องนี้ไม่น่าเกิดขึ้นเลยในความรู้สึกของผู้หญิงไร้เงา  เพราะเขาก็เป็นคนใหญ่คนโต น่าจะรู้ว่าสิ่งใดควร สิ่งใดไม่ควร  แต่เขากลับไม่รู้ อิอิ แต่งได้ดีค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน