อาทิตย์ลับขอบฟ้า ลงดิน หมู่นกเริ่มผกผิน กลับบ้าน ดวงแขเริ่มดีดพิณ แสงส่อง ดาวเด่นประดับล้าน หมู่ล้วน งามตา อาทิตย์ลาลับฟ้า เลื่อนลอย ฟ้ามืดดาวดวงน้อย ส่องฟ้า แต่ใจกลับเหงาหงอย หมองหม่น ดาวคู่เดือนทั่วหล้า แต่ข้า ไม่มี อาทิตย์ลับลาฟ้าพาใจหมอง ดาวยังมองระยิบระยับนับดวงใหม่ แต่ใจฉันกลับเศร้าสร้อยเหงาหงอยไป ดาวเดือนไสวคู่กันฉันไม่มี...
ลอยไปในสายลม 8 ก.ค. 2547 12:53 น. - ID 56767 
580
3
0
8 กรกฎาคม 2547 15:00 น. - comment id 294974
เย็นย่ำค่ำคืนยืนนิ่ง มองดูทุกสิ่งเคลื่อนไหว มองไปมองมาเหงาใจ น้ำตาพลันไหลหลั่งริน
8 กรกฎาคม 2547 19:25 น. - comment id 295099
ความเหงาเข้ามาเยือน และย้ำเตือนอย่างคงมั่น ไม่มีเคยแม้สักวัน ที่ตัวฉันไม่เหงาใจ *-*แต่งได้ดีค่ะ*-*
9 กรกฎาคม 2547 15:29 น. - comment id 295628
ตอบ รักเอย ขอบคุณนะคะที่แวะมาอ่าน ............. ตอบ ผู้หญิงไร้เงา จริงค่ะ ไม่มีแม้สักวัน ที่ตัวฉันนั้นเหงาใจ ขอบคุณค่ะที่เข้ามาเยี่ยม
31 สิงหาคม 2547 12:15 น. - comment id 320047
เฮ้อ...อ่านแล้วคิดถึงคนทางบ้าน ดอย ไง แม่หมูน้อย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
