จะเป็นอย่างไรหนอ ถ้าเธอมีปีกโบยบินได้ เธอคงจะทิ้งฉัน ให้เปล่าเปลี่ยว เหงาโดยลำพัง บนถนนสายนั้น ฉันคงต้องย่ำไปคนเดียว คงไม่มีใครมานั่งเฝ้ารอฉัน ที่ร้านกาแฟร้านนั้นอีก ไม่มีใครช่วยค้นหนังสือ ที่ห้องสมุดแห่งนั้นอีก แล้วบทกวีของฉันเล่า ใครจะทบทวนอ่าน ถ้าเธอมีปีกโบยบินได้จริง ฉันควรจะเด็ดปีกเธอพับเก็บไว้! ฤ ปล่อยให้เธอกระพือปีกโผบิน
7 กรกฎาคม 2547 14:34 น. - comment id 294464
จะเด็ดปีก ฉันไว้ ทำไมเล่า แล้วจะเอา ที่ไหนบิน ไปตามฝัน แล้วถ้าฉัน คิดถึงเธอ ขึ้นทันควัน ปีกของฉัน นั้นสำคัญ กว่าสิ่งใด ..^_^..
7 กรกฎาคม 2547 14:59 น. - comment id 294479
หรือเธอเป็น กระหัง ไม่ใช่กระสือ อัจฉริยะ ( เจ้าเก่า ) size>
7 กรกฎาคม 2547 18:01 น. - comment id 294587
เราว่าใจตะหากที่จะติดปีกบินนะ อยู่ที่ใจตะหาดล่ะ
7 กรกฎาคม 2547 20:27 น. - comment id 294621
ถ้าหากเส้นทางที่เธอโบยบินไปนั้น งดงาม ฉันจะไม่รั้งปีกฝันน้อยๆ ของเธอไว้เพียงเพื่อครอบครอง... แต่ยินดีให้เธอบินไปตามหาฝัน ด้วยอิสระและเสรี อย่างเต็มใจ
7 กรกฎาคม 2547 23:47 น. - comment id 294720
หากว่าฉันนั้นมีปีกบินเหมือนนก ฉันคงผกโผยผินบินไปไหน แต่สักวันต้องกลับรังด้วยชั่งใจ ว่าไม่มีที่แห่งไหนให้อาทรณ์ ได้เท่ากับรังรักที่พักไว้ เป็นรังนอนที่ห่วงใยไม่ถอดถอน ฉะนั้นเธอขออย่าเก็บปีกบังอร ให้ฉันได้บินก่อนจะกลับรัง *-*ไม่ว่าใครต่อใครก็อยากเป็นอิสระ แต่เมื่ออิสระได้รับจนเต็มที เขาก็จะกลับมามุมเดิมที่เขาอยู่ ฉะนั้นอย่าเด็ดปีกกันเลยนะค่ะ อิอิ*-*
8 กรกฎาคม 2547 06:55 น. - comment id 294828
นึกภาพเด็ดปีกมันรุ่งริ่งนะคะ