ไม่เคยเลยสักคราที่จะเลิกห่วงหา ไม่เคยแม้แต่จะเลิกห่วงใย แต่ที่ห่างไกลเพราะห่วงใยกายา เกรงว่าจะทำให้กายาไม่สบาย ที่หยุดที่ห่างเพราะให้โอกาส อยากให้เธอได้วาดความฝันอันสดใส ให้เธอมีความสุขกายสบายใจ ให้เธอได้สดใสในทุกคืน หากแม้ความห่างทำให้กลับกลาย ฉันก็ยินดีคลายความหมองเศร้า ยังยินดีให้ในมิตรของผองเรา ร่วมยินดีแม้จะเศร้าในอุรา หากวันนี้คือความอ้างว้าง โดนปล่อยว่างเพราะห่างไกลในทิศหน คิดถึงใครคนหนึ่งที่เคยยล เค้าจะรู้ไหมมีคนห่วงใยมิเสื่อมคลาย... ด้วยความห่วงใยและศรัทธาในความดีที่ตั้งไว้ จะยังคงยึดมั่นในความห่วงใยตลอดไป และมิเสื่อมคลายลงไป.... ด้วยหวังให้พบในเส้นทางฝันที่สมหวัง...
7 กรกฎาคม 2547 15:33 น. - comment id 294500
โธ่ตัวน้อยแค่นี้ หวังดีเพื่อน เดียวรักเลื่อน มาเกาะจับ ต้องชักหนี size>
7 กรกฎาคม 2547 15:53 น. - comment id 294508
^*^ฝากดวงดาวร้อยพัน ส่งความฝันอันอบอุ่น ส่งความรัก..หวานละมุน ส่งไปถึงคุณ..คนไกล ^*^ฝากดวงจันทร์งามตา ส่งเสียงกระซิบว่าคิดถึง จากคนห่างไกลคนหนึ่ง ส่งถึงที่รัก..อีกฟ้าไกล ^*^ฝากสายลมแผ่วเบา กระซิบว่าอย่าเหงา..นะคนดี ฝากหริ่งหรีดเรไร..ค่ำคืนนี้ เป็นเพื่อนคนดี..ยามเหงาใจ ^*^มองฟ้า..คืนนี้..นะที่รัก อีกฟากหนึ่งของฟ้ายังมีฉัน ที่รักและห่วงใยเธอทุกวัน เราจะส่งใจถึงกันผ่านฟ้าไกล ฯ ไม่ค่อยมีใครมา พี่เมกมาคนเดียวก็ได้จ๊ะ กลัวคุณ จะกลัวผีอ่ะ พี่เมกอยู่ตรงนี้นะ ยังอยู่จ๊ะ ป.ล. กลอนนี้อยู่ที่ http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_55764.php ไม่ต้องเปิดอ่านหรอกครับ กลอนเก่าเมกอ่ะ นานแล้ว
7 กรกฎาคม 2547 17:28 น. - comment id 294570
ขอบคุณสำหรับทุกความอบอุ่นที่ได้รับ...มีกำลังใจมากมายจริง ๆ
7 กรกฎาคม 2547 23:31 น. - comment id 294704
หากเธอเหงาเศร้าอ้างว้าง ยังมีฉันเคียงข้างไม่ห่างหาย หากเธอเหงาเศร้าเดียวดาย เพื่อนข้างกายเธอยังมีคนนี้คือฉันไง *-*เป็นกำลังใจให้นะค่ะ*-*
15 กรกฎาคม 2547 17:15 น. - comment id 299003
ขอบคุณสำหรับกำลังใจจาก ผู้หญิงไร้เงา