หน้าส่วนตัว
บทกวีนี้หนาหาเข้าถึง
มิตราตรึงติดตาช่างล้าหลัง
สักแต่ว่าขีดเขียนเปลี่ยนเรื่องยัง
ไร้พลังทั้งติดทฤษฏี
ปลายปากกาจรดกดกระดาษ
สัมผัสสาดซ้ำซากยากปัดสี
ฉันทลักษณ์ถูกต้องแคล่วคล่องดี
แต่มิมีวิญญาณในงานตน
ความรู้สึกบอกหยุดสะดุดนิด
รอยลิขิตพิจารณ์งานสับสน
หัวมังกุท้ายมังกรทอดถอนทน
อีกวกวนเวียนนัก.เฮ้อ! หลักลอย
หยุด! พินิจพิจารณา..
ลงความว่าควรลดงานคิดนานหน่อย
เหตุและผลที่ขาดหายไร้ร่องรอย
ใช่สำออยแต่อารมณ์..น่ะสำคัญ..
..
..
อืม! เขียนแล้วไม่ค่อยได้อารมณ์น่ะ เลยลดงานลงนิดนึง..
..
..
กุ้งหนามแดง 6 ก.ค. 2547 20:43 น. - ID 56623 
811
8
0
6 กรกฎาคม 2547 21:04 น. - comment id 294195
ถอดหัวใจแล้วเรียงร่ายในอักษร เน้นบทตอนที่สัมผัสจัดสีสัน ก็จะงามตามจิตพินิจพลัน อย่าปิดกั้นอารมณ์พรมพร่างพรู :) .. บทกวีไม่มีกร่อยค่ะ มาตั้งใจกันใหม่นะคะ อัลมิตราหมายถึงตนเองด้วย .. มาสิ จูงมือกัน ..
6 กรกฎาคม 2547 21:57 น. - comment id 294211
คิดมากไปเปล่าคะ เขียนก็คือเขียน อย่าไปกังวลกับมันมากน่ะคะ เห็นใจจริงนะ กับความรุ้สึกนี้
6 กรกฎาคม 2547 22:49 น. - comment id 294228
ถอดหัวใจถ้าได้คงไม่พ้น แต่งเป็นกลบทรักไว้สักหน่อย ให้คนอ่านกลอนพากันตาลอย ด้วยกลคำสำออยร้อยสำนวน แทรกดอกไม้ให้ดอมกลิ่นหอมฟุ้ง รื่นจรุงจิตดังอยู่กลางสวน กลเม็ดเร้ารุกทุกกระบวน พาปั่นป่วนอารมณ์จนล้มตึง
7 กรกฎาคม 2547 09:03 น. - comment id 294339
ตอบกลับค่ะ: คุณอัลมิตรา: ค่ะ ขอบคุณค่ะ...จับมือไว้แล้วไปด้วยกัน.. .................................................................. คุณtiki: เปล่าคิดมากค่ะ...แต่ดูแล้วมันต้องปรับปรุงจริงๆ ค่ะ...อืม..แล้วกุ้งจะกลับไปคิดดูอีกทีน่ะค่ะ .................................................................. คุณม้าลาย: ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ.. .................................................................. วันนี้คงงดส่งงานอีกหนึ่งวัน เพราะต้องออกตลาดน่ะค่ะ... ทำมาหากิน...ซักกะหน่อย.. ... ...
7 กรกฎาคม 2547 10:27 น. - comment id 294354
อย่าหยุด...มีคนอ่านอยู่
7 กรกฎาคม 2547 11:40 น. - comment id 294383
เรื่องของกลอนมาจากใจมิใช่หรือ ใยต้องถือฉันทลักษณ์มากพิสัย ใช่ประกวดแข่งขันถึงเป็นตาย ตามสบายใยต้องเครียดเสียดอารมย์ จาก กั้งหนามเหลือง ( เจ้าเก่่า )
7 กรกฎาคม 2547 14:19 น. - comment id 294454
อย่าสะดุด หยุดความคิด ปล่อยจิตไป อย่าทำให้ อิมเมจิ้น สิ้นสุดฝัน อย่าปล่อยให้ กลอนดีดี ขาดกลางคัน ไม่สำคัญ อารมณ์ไหน ได้เขียนพอ.. นะ นะ ..^_^..
7 กรกฎาคม 2547 16:39 น. - comment id 294540
อย่าตีกรอบตัวเองซิจ๊ะ... ....................................
7 กรกฎาคม 2547 16:55 น. - comment id 294557
บทกลอนมีชีวิตหากจิตสร้าง ตามรอยทางคงได้เห็นเช่นอักษร ที่เพียรเขียนกับลายลักษณ์ให้อาทรณ์ แห่งบทกลอนที่เพียรสร้างอย่าร้างเลย *-*กลอนคุณไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ และเห็นด้วยกับคุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์ค่ะ มีคนรออ่านงานของคุณอยู่ แถมหลายคนด้วยซิค่ะ และขอบอกหนึ่งในนั้นยังมีผู้หญิงไร้เงาด้วยค่ะ อิอิ*-*
8 กรกฎาคม 2547 10:11 น. - comment id 294853
ตอบอีกรอบค่ะ: คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์: ยังเขียนอยู่ค่ะ ตามกำลังน่ะค่ะ .................................................................. คุณกั้งหนามเหลือง: ไม่ได้เครียดอะไรมากมายหรอกค่ะ..เพียงแต่คิดบ้างเท่านั้นเองค่ะ... .................................................................. คุณรดา: ขอบคุณค่ะ คิดแล้วก็คงต้องเขียนต่อไป.. ................................................................... คุณผู้หญิงไร้เงา: รับทราบแล้วค่ะ.... ................................................................... ขอน้อมรับทุกความเห็นด้วยความขอบพระคุณ... ... มุ่งมั่น เขียนต่อไป... ...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
