นั่งมองดูดวงดาวบนท้องฟ้า โอ้น้ำตาทำไมเจ้าจึงไหล ดาวล้อมเดือนเป็นประกายดุจแสงไฟ แต่หัวใจของเรากลับเศร้าตรม คิดถึงแม่...คิดถึงพ่อ...คิดถึงบ้าน จากมานานแสนไกลใจขื่นขม คิดถึงรักที่เคยได้เชยชม ฝากสายลมวอนช่วยส่งข่าวที โอ้แม่จ๋า....นี่สัญญาของลูกรัก จะประจักษ์ตั้งใจเรียนมิหน่ายหนี เอาปริญญามาให้แม่ชื่นชีวี เป็นคนดีของพ่อแม่...ตลอดไป
6 กรกฎาคม 2547 10:24 น. - comment id 293948
กตัญญู คือ สิ่งเดียวที่สัตว์ไม่มีเหมือนมนุษย์
7 กรกฎาคม 2547 00:03 น. - comment id 294260
คว้าให้ได้ปริญญา เพื่ออุราของแม่พ่อ รับประกันท่านคงรอ สุขจริงหนอลูกกับมา *-*คุณพ่อคุณแม่ก็คงคิดถึงคุณเช่นกันค่ะ ขอให้ได้ใบปริญญาสมใจนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ กลอนแต่งได้มากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
6 กันยายน 2547 17:04 น. - comment id 325440
เอาใบปริญญาไปฝากที่บ้านเร็วๆนะคะ