ลูกมะพร้าว

นกตะวัน

ในวัยเด็ก เมื่อครั้งที่พำนักอยู่ในกรมทหารม้ายานเกราะ คุณพ่อเอาเปลือกมะพร้าวทั้งลูกมาแขวนไว้ที่ชายคาหน้าบ้าน ราวกับว่ามันเป็นเครื่องประดับหรือสิ่งตกแต่งบ้านชิ้นหนึ่ง ในครั้งแรกนั้น ผมอดแปลกใจไม่ได้ คุณพ่อเอาลูกมะพร้าวมาแขวนไว้ทำไม ต่อมาไม่นานนัก นกกระจอกบ้าน (Eurasian Tree Sparrow) คู่หนึ่งได้เข้ามายึดลูกมะพร้าวนั้นเพื่อทำรัง เพราะเห็นนกกระจอกบ้านคู่นั้นช่วยกันขนหญ้าแห้งเอามายัดใส่ไว้จนเต็ม จึงได้รู้ว่าคุณพ่อแขวนไว้เพื่ออะไร
ณ ชายคาหน้าบ้านนอกชานเห็น		
แขวนซ่อนเร้นลูกมะพร้าวห้าวเปลือกหนา
ข้างในกลวงล้วงโบ๋โตเตะตา			
สิ่งล้ำค่าควรมองคอยจ้องชม
แล้ววันหนึ่งพึ่งเห็นเป็นนกน้อย		
กระจอกจ้อยเจียมจังนั่งสุขสม
ยัดหญ้าแห้งแต่งข้างในให้รื่นรมย์		
แสนเหมาะสมเสมือนรังกระทั่งงาม
หลังจากนั้นพลันเห็นแลเด่นมาก		
ลูกนกพรากพลัดหลงลงผลีผลาม
หล่นสู่พื้นยืนร้องก้องทั่วคาม			
มิอาจห้ามหัวใจให้รักเกลอ
รีบจับใส่ในมะพร้าวผลร้าวนั้น		
ราวกับมันเสมือนเพื่อนเยือนเสมอ	
ด้วยพ่อแขวนแน่นไว้ให้เพื่อนเกลอ		
คิดถึงเสมอเมื่อเด็กยังเล็กจัง
หลังจากนั้นจึงได้เทียวไปเทียวมาอยู่หน้าบ้าน เพื่อคอยดูว่าเมื่อไรนกกระจอกบ้านคู่นี้จะวางไข่และมีลูกสักที จนกระทั่งวันหนึ่ง ลูกนกกระจอกบ้านตัวหนึ่งได้หล่นลงมาจากรัง จึงรู้ว่านกกระจอกบ้านคู่นี้มีลูกแล้ว นกกระจอกบ้านครอบครัวนี้เองที่ทำให้ผมชอบนกมาตั้งแต่บัดนั้น นกกระจอกบ้านจึงเป็นนกชนิดแรกที่ผมได้เห็น และผมไม่เคยลืมนกกระจอกบ้านครอบครัวนี้เลย เพราะเขาสอนให้ผมรู้ว่า นกคืออะไร และมีชีวิตความเป็นอยู่เป็นอย่างไร
5 กรกฎาคม 2547