เรื่องมีอยู่ว่า .. ชายผู้หนึ่ง หลงรักสาวที่เขาไม่มีสิทธิ์จะรัก แต่ละวันที่ผ่านไป เขาพยายามแล้วที่จะหักห้ามความคิดในรักนี้ แต่ก็ไม่เคยสักครั้งที่จะเป็นผลสำเร็จ จนกระทั่งวันหนึ่ง .. ชายผู้นี้เดินไปเจอแผ่นไม้ ซึ่งเข้าใจว่าเคยเป็นฝากระดานบ้านมาก่อน เห็นกระดาษแปะติดกับแผ่นไม้นั้น จึงหยิบขึ้นมาดู เจอข้อความเขียนไว้เป็นกระดาษแปะที่แผ่นไม้นั่น มีข้อความเขียนไว้ว่า จงอยู่กับความเป็นจริง เพียงประโยคเดียวเท่านั้น ที่ทำให้ ชายผู้นั้นสะอื้นในอก .. ..๏ ยามที่ใจอ่อนแอเพราะแพ้พ่าย ก้าวพลาดจากจุดหมายปลายทางฝัน ดำเนินชีพเลื่อนไหลในแต่ละวัน คงซากนั้นแต่ไร้สิ้นวิญญาณครอง เหตุจากรักเกินหักแน่นหนักอก จึงปลงตกเหตุผลด้วยกลสมอง ขออยู่อย่างนัยจริงพึ่งพิงตรอง แม้จะต้องทรมาข้าฯเข้าใจ ด้วยความต่างจึงแตกแยกทางอยู่ ทั้งที่รู้ว่าปวดร้าวเศร้าเพียงไหน แต่ยังคงเลือกทางอย่างเป็นไป ทุกข์สาหัสเท่าใดใจยอมทน เพราะหัวใจอ่อนแอจึงแพ้พ่าย มองจุดหมายไกลห่างทางขัดสน เศษชีวิตที่คงค่าความเป็นคน จะต้องทนอีกเท่าใดในความจริง ๚ะ๛
อัลมิตรา 5 ก.ค. 2547 08:45 น. - ID 56507 
3419
19
0
5 กรกฎาคม 2547 09:02 น. - comment id 293480
อรุณสวัสดิ์ยามเช้านะค่ะ กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบกลอนบทนี้จังเลยค่ะ โดนใจดี
5 กรกฎาคม 2547 09:24 น. - comment id 293484
เศร้า
5 กรกฎาคม 2547 09:40 น. - comment id 293487
ค่อยค่อยเดินต่อไป...ในโลกแห่งความจริง แต่อย่าทิ้งความฝันน่ะค่ะ อัลมิตรา.. ... ...
5 กรกฎาคม 2547 09:48 น. - comment id 293491
หน้าส่วนตัว
จริงคือเท็จเท็จคือจริงอิงคำพระ
ให้ลดละเลืกกิเลสวิเศษเหลือ
ของของเราเป็นของเราไม่คลุมเครือ
สุดท้ายเหลือแต่กองฟอนอยู่ก้อนเดียว
5 กรกฎาคม 2547 10:46 น. - comment id 293519
เด็ดขาดมากครับคุณ...ยิ่งกว่าโดนใจอีก..ทั้งไพเราะทั้งหมดจดอารมณ์ จงอย่าทำในสิ่งที่ไม่มีสิทธิ์ จงอย่าคิดในสิ่งที่ไม่มีค่า จงหย่าหวังในสิ่งที่ไม่มีมา จงอย่าหาในสิ่งที่ไม่จริง
5 กรกฎาคม 2547 11:06 น. - comment id 293525
ซึมซับรับรู้ถึงความรุ้สึกเลยครับ
5 กรกฎาคม 2547 11:35 น. - comment id 293531
ความผิดหวังกับความสมหวังมันเป็นเส้นขนานที่ห่างกันนิดเดียวครับ คุณอัลมิตรา ขอบคุณเสมอที่ให้ทางเดิน
5 กรกฎาคม 2547 13:42 น. - comment id 293594
จงอยู่กับความเป็นจริง เป็นข้อคิดเตือนใจที่มีค่ายิ่ง แต่กระนั้น ..... วันนี้ก็ยังไม่วาย ถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมาเพื่อ..ร้องไห้..อีกจนได้ -----------------------------------------
5 กรกฎาคม 2547 14:33 น. - comment id 293611
บางครั้งบอกตัวเองว่าเหนื่อยแล้ว แต่บางใจก็ยังแน่แน่ว..มุ่งสู่ฝัน จะเดินไปด้วยใจพร้อมฝ่าฟัน หวังสักวันหนึ่งนั้นจะฝันดี ขอเพียงเธอหันมามอง จะรู้ว่ามีฉันอยู่ตรงนี้ หยิบยื่นแต่ความปรารถนาดี ที่มีให้เธอเสมอไป ฯ แวะมาหั้ยกำลัใจครับ ^_______^ แจ่มใสทั้งวันครับ
5 กรกฎาคม 2547 15:12 น. - comment id 293623
เป็นสิ่งต้องพ่ายใจให้ได้สนอง
ตามคัลลองของคนที่สูญสลาย
ดวงใจจิตว้าวุ้นจึงกลับกลาย
แหลกทำลายมลายสิ้นปิ่นชีวี
หากบุญมีกรรมเก่าเฝ้าใกล้ชิด
ได้ลิขิตเส้นทางมิห่างหนี
จึงพานพบสบแต่สิ่งที่ดี
เปลี่ยนชีวีที่พลาดอนาถใจ
แล้วเริ่มสร้างทางใหม่ให้ชีวิต
ด้วยสร้างจิตคิดหาหนทางได้
ก่อกำเนิดเลิศภพจบแดนไกล
สรรค์สร้างไว้ให้ชีวิตลิขิตนำ
เป็นบทสอนกลอนไว้ซะใจเหลือ
คุณเอื้อเฟื้อเริ่มร่างทางมิขำ
เป็นลำนำท่วงท่าให้ว่าจำ
ยากจะร่ำพร่ำเพ้อละเมอเอง.
แก้วประเสริฐ.
5 กรกฎาคม 2547 16:18 น. - comment id 293647
ยามใจอ่อนซ่อนไว้ไม่ให้เห็น เก็บซ่อนเร้นปกปิดมิดชิดไว้ คำพูดเจ้าฝังแน่นจนแค้นใจ ๐อยู่กับความจริงไปอย่าหมายชม๐ เป็นคำพูดที่เจ็บจริงๆนะ แม่หงส์ฟ้า
5 กรกฎาคม 2547 16:40 น. - comment id 293652
เฮ้อ..ชิวิต
5 กรกฎาคม 2547 18:00 น. - comment id 293663
เก็บกระดานฝาบ้านแผ่นนั้นได้น่ะ เจอซี่โครงที่เหน็บไว้บ้างรึเปล่า ตีกันฝาบ้านพัง ปกติจะเหน็บซี่โครงไว้ที่ข้างฝา อิอิ
5 กรกฎาคม 2547 18:09 น. - comment id 293666
เก็บกระดานฝาบ้านแผ่นนั้นได้น่ะ เห็นซี่โครงเหน็บไว้บ้างหรือเปล่า ตีกันฝาพังไป ปกติจะเหน็บซี่โครงไว้ที่ฝาบ้าน อิอิ
5 กรกฎาคม 2547 21:12 น. - comment id 293744
หัวใจจ๋ากำลังอ่อนแอ กำลังสับสน หาทางออกไม่เจอ กลัวไปหมด กลัวคำตอบที่จะได้รับ จ๋าสับสน - - ไม่อยากให้เรื่องนี้มาบั่นทอนเรื่องอื่นๆเลย แต่ก็ยังทำไม่ได้เลยสักครั้ง ทำไม จ๋าอ่อนแอ แบบนี้นะพี่อัล คิดถึงมากเลยค่ะ ไม่เห็นลงกลอนหลายวันแล้ว งานเยอะหรือคะ รักษาสุขภาพนะคะพี่อัล
5 กรกฎาคม 2547 21:44 น. - comment id 293772
ชอบความหมายมากนะคะ... เพราะใช้เตือนใจเสมอมาค่ะ ............................................ ลี่...ผู้มาเยือน .
5 กรกฎาคม 2547 22:01 น. - comment id 293789
อยู่กับความเป็นจริงใช่สิ่งฝัน ทิ้งคืนวันผันผ่านอกซ่านขม ผ่านรอยร้าวยาวนานผลาญอารมณ์ เคยตรอมตรมเพราะบ่มรักปักเลื่อนลอย มีใจภักดิ์รักให้ในทุกอย่าง แต่กลับร้างเคยคู่อยู่เหงาหงอย ทิ้งให้ฉันเดินคนเดียวเปลี่ยวเหลือคอย ตากับใจดวงน้อยน้อยคอยอีกคน แม้วันนี้ฉันยังฝังใจมั่น ไม่ลืมกันแต่ฉันหนาล้าอีกหน เฝ้าจดจำสัญญามั่นกันสองคน จนวันนี้ผ่านหลายฝนยังไม่ลืม
5 กรกฎาคม 2547 22:27 น. - comment id 293816
อยากจะทำตามสัญญาครั้งครารัก แต่กลัวว่าพี่จักเมินเกินห่างหัน ทิ้งไว้เพียงรอยร้าวเศร้าจาปัลย์ เพราะว่าคืนและวันผันผ่านไป ด้วยพี่มีอีกคนบนใจรัก ไม่อยากชักรักไปให้อีกหน ไม่อยากให้เธอคนนั้นจาปัลย์อีกคน เพราะต้องทนเห็นพี่มีอีกใจ อยากไปหาอยากเคียงใกล้ใจแทบขาด ต้องหยุดวาดความฝันนั้นเพราะหวั่นไหว ด้วยกลัวเธอจะว้าวุ่นขุ่นหัวใจ เพราะไปทำคู่เคียงใกล้ใจหหมองมัว
5 กรกฎาคม 2547 22:36 น. - comment id 293833
คุณผู้หญิงไร้เงา .. ขอบคุณมากค่ะ คุณคนผ่านมา .. ค่ะ เศร้า ความเป็นจริงนั้นหากผู้ใดตกอยู่ในสภาพนั้น คงทุกข์ใจ .. คุณกุ้งหนามแดง .. ขอบคุณค่ะ ความฝันคือสิ่งที่บ่งบอกว่า เรายังมีลมหายใจอยู่ค่ะ คุณบินศตรู ..( ว่าจะถามหลายทีแล้ว ชื่อคุณแปลว่าอะไรคะ ) หากทุกอย่างที่เป็นไปในโลกนี้ ต่างล้วนมีแค่ภาพฉาบสีสัน ก็จะขอวางจิตคิดหลีกพลัน เลิกใฝ่ฝันมายาค่าความลวง คุณแทนคุณแทนไท ... ขอบคุณมากค่ะ โดนใจ แสดงว่า ต้องผ่านอารมณ์แบบนี้มาแน่ๆเลยค่ะ ใช่ไหมคะ คุณผลิใบสู่วัยกล้า .. ขอบคุณมากค่ะ ชอบชื่อของคุณจัง เวลาที่ท้อแท้ มองเห็นต้นพืชเล็กแตกยอดอ่อนขึ้นมา รู้สึกว่า เราต้องเข้มแข็งกว่านี้ คุณรพี พรรณราย .. ขอบคุณค่ะ บางทีเส้นที่เราเห็นว่าเป็นเส้นเดียวกัน มันอาจจะเป็นเส้นขนานที่อยู่ชิดกัน ค่ะ คุณศศิชนก.. สิ่งที่ผ่านมา กับการต่อสู้อันยิ่งใหญ่ เกินกว่าที่หัวใจอันทรนงของบุรุษทานทนได้ การร่ำไห้มิใช่สิ่งที่แสดงค่าถึงความอ่อนแอ แต่อาจเป็ฯการแสดงถึงคุณค่าของสิ่งที่เราร่ำไห้ .. อย่าเสียใจไปเลยนะ คุณเมกกะ .. ขอบคุณค่ะ เส้นทางที่เลือกเผชิญนั้น รู้ทั้งรู้ว่าต้องเจ็บปวดใจไปชั่วชีวิต แต่สิ่งนั้นก็ความเป็นจริง อย่างไรเสีย ก็คงหันหลังกลับไม่ได้ค่ะ คุณแก้วประเสริฐ .. ขอบคุณค่ะ ข้อความ จงอยู่กับความเป็นจริง เป็นสิ่งที่อัลมิตราทบทวนอยู่เสมอสำหรับประโยคนี้ ไม่ว่าใครคงเลือกหนทางสุข แต่ทว่าความเป็นจริงที่ทุกข์ เราก็มิอาจเลี่ยงได้เช่นกัน คุณน้ำตาและท้องฟ้าสีคราม .. ขอบคุณค่ะ ทำอย่างไรให้หายเจ็บคะ ต้องลุกขึ้นเองให้ได้เร็วๆนะคะ คุณก้อนเนื้อที่รักเธอ .. ขอบคุณมากค่ะ ชื่อของคุณหมายถึงหัวใจใช่ไหมคะ เป็นชื่อที่มีความหมายดีจัง คุณฤกษ์ .. ขอบคุณค่ะ ซี่โครงไม่มีค่ะ เพราะว่ากลายเป็นดั้งจมูกให้สาวๆไปแล้วค่ะ เป็นอย่างไรบ้างคะ ที่นั้นอยู่ไกล อย่าลืมกันเด้อ ... กลิ่นเนยที่นั้น หอมนะ น้องดินสอ ..คิดถึงเช่นกันค่ะ งานมากเหลือเกิน ต้องคิด ต้องวางแผน ส่วนสุขภาพก็ยังดีอยู่ค่ะ ร้อนในนิดหน่อย กินยาขมมาสองวันแล้ว สิ่งที่น้องจ๋ากำลังเผชิญ กำลังสับสนในเส้นทาง บางที การหยุดอยู่นิ่งๆสักพัก แล้วปล่อยให้ทุกๆอย่างเป็นไปโดยฟันเฟืองของมันเอง บางที เราอาจจะมองเห็นหนทางที่ลางเลือนนะคะ ยิ้มนะ .. เข้มแข็งไว้ค่ะ คุณลี่ .. ขอบคุณมากค่ะ ข้อความในกระดาษนั้น อัลมิตราได้รับการถ่ายทอดมาจากเพื่อนที่ตกอยู่ในสภาพนั้นค่ะ รู้สึกสะเทือนใจไปเหมือนกัน ใยไหม .. (จะติดกลอนไว้ก่อน ก็กลัวจะอดขนมในภายหน้า) ความเป็นจริงคือจริงใช่สิ่งฝัน ถ้อยรำพันที่ปรากฏบทอักษร จากดวงใจดวงหนึ่งซึ่งอาวรณ์ รักบั่นทอนจนเศร้าปวดร้าวใจ คือบุคคลที่เห็นเช่นชายชาติ มิสมมาตรสมปองครองรักได้ จงอยู่กับความเป็นจริงอิงความไป สะเทือนใจทุกคราอักษราเตือน
5 กรกฎาคม 2547 22:51 น. - comment id 293845
ยามที่ใจอ่อนแอเพราะแพ้พ่าย สู้แทบตายยังไม่ถึงแม้กึ่งฝัน คิดคาดหวังกำลังใจจากไหนกัน ดำเนินชีพแต่ละวันให้มันชิน ให้มันแพ้แพ้แพ้แก้เบื่อบ้าง ถอดใจวางยอมทิ้งทุกสิ่งสิ้น ปล่อยน้ำตาไหลล้นบนพื้นดิน ตักดื่มกินต่างน้ำให้หนำใจ อยากจะแค้นก็จงแค้นอย่าแค่นฝืน อยากจะล้มยิ่งหยัดยืนยิ่งขื่นไห้ เพราะว่าต่างจึงแตกแปลกอะไร เมื่อฝนซาฟ้าใหม่ก็กลับมา ภาพมายาแม้มองเห็นเป็นรูปร่าง หากอำพรางด้วยเล่ห์เสน่หา นัยความจริงพึ่งพิงตรองของมายา ย่อมด้อยกว่าดอกไม้ในกำมือ
5 กรกฎาคม 2547 22:56 น. - comment id 293846
คุณม้าลาย .. ด้วยชะตาที่กำหนดบทแตกต่าง ช่างเลือนลางเกินคว้ามาสุขสม แสร้งระรื่นชื่นใจข้างในตรม ซ่อนความขมแล้วเผชิญเดินต่อไป จงอยู่กับความเป็นจริงอิงตามเห็น ข้อความเน้นยากเลี่ยงเบี่ยงเฉไฉ ครั้นสร้างภาพหลอกตัวเองมิเกรงใคร สักแค่ไหนก็หลงวนบนทางเดิม
5 กรกฎาคม 2547 23:03 น. - comment id 293850
กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆเลยนะคะ ชื่นชมเสมอๆเลยนะคะ .... และก็เป็นกำลังใจให้ด้วยค่ะ ช่วงนี้ไม่ค่อยได้แวะมาเท่าไรเลย.... แต่ก็คิดถึงนะคะ ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ
5 กรกฎาคม 2547 23:09 น. - comment id 293853
คุณImagine ... ขอบคุณมากค่ะ คุณก็เช่นกันนะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ ... :)
6 กรกฎาคม 2547 05:41 น. - comment id 293906
ก็ดีที่เขาไม่เอาฝากระดานบ้านมาตอกเป็นโลง ความเป็นจริง รู้ซึ้ง ถึงดวงจิต ตัดสินใจ ในชีวิต คิดทำใหม่ จริงหนทาง ถนน คนจริงใจ คงมีให้ ในสักวัน ฉันก้าวเดิน
6 กรกฎาคม 2547 08:20 น. - comment id 293924
คุณชัยชนะ .. เส้นทางที่วาดฝันมันหมดแล้ว ไร้วี่แววสมมาตรปรารถนา จำถอยห่างมิคู่เคียงเยี่ยงเคยมา แม้กายล้าใจตรอมก็ยอมทน
6 กรกฎาคม 2547 08:41 น. - comment id 293926
วันนี้มีเพลงมาฝาก I Understand (Just How You Feel) The G-Clefs Written by Pat Best I understand just how you feel Your love for me, why not be mine? Its over now but it was grand I understand, I understand If you ever change your mind Come back to me and you will find Me waiting there, at your command I understand, I understand I miss you so, please believe me when I tell you I just cant stand to see you go You know If you ever change your mind Come back to me and you will find Me waiting there at your command I understand, I understand SPOKEN: I understand just how you feel. Let bygones be bygones. But always remember I love you, I love you, I love you. (Well sip a cup of wine, my dear, for Auld Lang Syne ) I understand ------------------------------------- อย่าลืม ฮัมเพลง Auld Lang Syne คลอไปด้วยนะ
6 กรกฎาคม 2547 09:27 น. - comment id 293928
ทิวาสวัสดิ์ค่ะ คุณศศิชนก ขอบคุณมากค่ะ แล้วจะเขียนเป็นร้อยกรองให้ค่ะ
6 กรกฎาคม 2547 11:36 น. - comment id 293970
สวัสดีจ้ะหนูอัลมิตตดา หัดรถหัดราท่ายุ่ง เมืองกรุงยาวไกลใหญ่กว้าง เป็นห่วงบ่วงใยไม่จาง อาทรหาห่างหัวใจ ถนนหนทางว่างอยู่ เหนื่อยรู้ราขับหลับไหล เครียดนักพักหนออรทัย แล้วว่ากันใหม่อีกที คนสอนหากแม้นเป็นชาย ระวังอันตรายโฉมศรี สำรวจตรวจตราวาจี เขาจักจักจี้หัวใจ โลกจริงโลกฝันนั้นค่า อยู่ที่จิตราตรูไหม โลกจริงหากคว้างร้างใคร โลกฝันยิ่งใหญ่กว่านัก/. .................................... เป็นเซียนสารถีหรือยัง
6 กรกฎาคม 2547 12:08 น. - comment id 293978
ขับรถขี่ม้า(ไม่ลาย)ท่าจะกลุ้ม งานสุมเกินจักผลักได้ ทั้งราษฏร์เอี่ยวหลวงพ่วงกันไป แก้ไขไม่จบสักกะที จะออกรถใหม่ใคร่โก้ โอ้โห..ฮอนด้าแจ๊สแดงแปร๊ดนะพี่ เที่ยวท่องพงไพรใจเสรี ขับหนีสังคมจ่มวุ่นวาย ยังเจียดเวลาไม่ค่อยออก งานนอกงานในมากหลาย ครุ่นคิดวิธีก็ยากคลาย เลยไม่สบายท้อแท้แย่จัง (งัง) ทิวาสวัสดิ์ค่ะ ลุงราม ... เป็นเซียนแล้วล่ะ บึ่งไปจันทน์ เติมน้ำมันที่ปลายทางได้ไหมคะ .. ปลาโลมาหัวฆ้อนไม่รู้ว่าจะจำหน้าอัลมิตราได้หรือเปล่า .. ลุงสบายดีนะคะ .. โกนหนวดบ้างค่ะ
9 กรกฎาคม 2547 22:54 น. - comment id 295819
...ความเป็นจริงสิ่งนี้ไม่มีหาย ไม่เคยตายจากสิ่งอ้างอิงถึง คงยังอยู่คู่ใจให้คำนึง ยังคงตรึงยอมรับกับความจริง... .................สวัสดีครับ................
10 กรกฎาคม 2547 08:32 น. - comment id 295895
:) ขอบคุณค่ะ คุณใบบอนแก้ว ..
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
