หน้าส่วนตัว
เสมือนฟ้ากำหนดกฎกั้นชะตาฉัน
ที่แปรผันเปลี่ยนแปลงแฝงความเหงา
สู้บากบั่นหมั่นสร้างทางมิบางเบา
จนพวกเขาเข้าใจให้ผิดทาง
ต้องหันเหมุมมองลองชีวิตใหม่
ลิขิตไว้ด้วยใจมิให้หมาง
เริ่มห่างลี้หนีคนจนเบาบาง
กำหนดสร้างชีวิตลิขิตตน
วางแผนดำเนินการสานความฝัน
การงานนั้นวาดไว้ให้คนสน
เพื่อจะหลีกหนีพ้นความยากจน
ประคองตนระวังไว้ใช้ปัญญา
วางลิขิตค่อยทำมิล้ำเส้น
ดุจดั่งเช่นเส้นทางรถไฟหนา
มันเลี้ยวลดคดเคี้ยววกไปมา
แล้วนำพาเดินไปมิให้ระเริง
อุปมาอุปมัยให้ใช้เส้นชีวิต
หากได้ติดผูกพันมันยุ่งเหยิง
ชุลมุนวุ่นวายเพลียจนเสียเชิง
อย่าบังเอิญหลงใหลในทางนั้น
แล้วจัดสร้างตัวนั้นอันอ่อนไหว
ค่อยจากไปด้วยขจัดมัดตัวฉัน
หมั่นบากบั่นหั่นกั้นอยู่ทุกวัน
ชีวิตนั้นจึงได้พบสบความจริง.
แก้วประเสริฐ.
แก้วประเสริฐ 4 ก.ค. 2547 15:11 น. - ID 56457 
956
16
0
4 กรกฎาคม 2547 17:41 น. - comment id 293162
เขียนดีจังค่ะ ความหมายก็ดีด้วยนะค่ะ .........................................................
4 กรกฎาคม 2547 18:49 น. - comment id 293182
ทะเลดาว มาเยี่ยมบ้านแก้วประเสริฐค่ะ......
มาชื่นชมกับผลงานในที่มีความหมายดีๆ........
ขอเป็นกำลังใจให้ในทุกๆผลงานค่ะ........
^-^
4 กรกฎาคม 2547 18:58 น. - comment id 293186
ชีวิตนั้น..เมื่อได้พบ..สบความจริง ละเลยทิ้ง..ความอ่อนแอ..แผ่สิ่งฝัน ประสบสุข..ทุกข์เลยผ่าน..ไม่นานวัน จงตั้งมั่น..ในหัวใจ..ในทางเดิน ................................................................. ก็แค่ความอ่อนแอในบางช่วงของชีวิต แต่เมื่อพบความจริง..เรียนรู้ตัวเองได้ ความอ่อนแอ..ก็ไม่ใช่อุปสรรค เพียงแค่มาทักทายเราบ้าง..บางเวลาเท่านั้น ..................................................................
4 กรกฎาคม 2547 19:02 น. - comment id 293190
แวะมาชื่นชมผลงานของคุณชัยชนะครับ กับหนึ่งหัวใจสีหม่น-หม่น ซึ่งคอยพร่ำบ่นว่ารักเหลือที่ และความคิดถึงอีกร้อยเท่าพันทวี เก็บไว้นะคนดียามเราไกลกัน ขอเป็นแฟนกลอนคุณชัยชนะครับ สดชื่น แจ่มใส ตลอดกาลครับ
4 กรกฎาคม 2547 19:32 น. - comment id 293212
ระหว่างสิ่งอยากทำกับควนทำ ความหมายกำเกินกลืนที่รู้สึก สิ่งหนึ่งอยากแสวงดั่งใจนึก แต่ใจตรึกต้องทำสิ่งที่ควร.... บางทีครับ บางทีการทำอะไรเพราะควรทำนั้น ทำให้หลงลืมบางสิงบางอย่างที่ใจหมายไปได้ครับคุณ... เคยมีคนบอกผมว่า ลองทำอะไรที่อยากทำบ้าง แม้ไม่ถูกต้องนัก ก็ให้ระวังเพียงไม่ให้กระทบใครก็พอ...ผมยังจำคำนั้นครับ
4 กรกฎาคม 2547 19:35 น. - comment id 293213
ระหว่างสิ่งอยากทำกับควรทำ ความหมายก้ำเกินกลืนที่รู้สึก สิ่งหนึ่ง...อยากแสวงดั่งใจนึก แต่ใจตรึกตรองให้ทำสิ่งที่ควร.... บางทีครับ บางทีการทำอะไรเพราะควรทำนั้น ทำให้หลงลืมบางสิ่งบางอย่างที่ใจหมายไปได้ครับคุณ... เคยมีคนบอกผมว่า ลองทำอะไรที่อยากทำบ้าง แม้ไม่ถูกต้องนัก ก็ให้ระวังเพียงไม่ให้กระทบใครก็พอ...ผมยังจำคำนั้นครับ (แก้ไขใหม่ครับ)
4 กรกฎาคม 2547 20:05 น. - comment id 293222
ทางชีวิตถูกต้องจะมองชัด เพียงขจัดความหมายวุ่นวายหนอ เกิดยังไงอยู่ยังไงให้ใจพอ อย่าทดท้อถดถอยค่อยค่อยตรอง... แวะทักทายคุณแก้วประเสริฐ..เรื่องราวบางเรื่องในชีวิต..บางครั้งต้องมองหลายๆมุม... สวัสดีครับ ขอให้มีความสุข..
4 กรกฎาคม 2547 21:05 น. - comment id 293272
หวังสิ่งใดมากไปไม่ยั้งคิด จึงมีสิทธิ์หมองไหม้เช่นใจฉัน แต่จงกล้าก้าวไปในพรุ่งวัน หวังและฝันอาจถูกทางอย่างสมใจ
4 กรกฎาคม 2547 21:41 น. - comment id 293307
ทางชีวิตผิดหวังช่างน่าเศร้า แต่จะเป็นทางเก่าเราเท่านั้น เพราะวันนี้ทางที่เดินในชีวัน จะสุขสันต์สำหรับท่านนิรันดร *-*ขอให้เจอทางที่สวยงามตามต้องการที่จะเดินนะค่ะ กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
4 กรกฎาคม 2547 21:43 น. - comment id 293308
ทางชีวิตผิดหวังช่างน่าเศร้า แต่จะเป็นทางเก่าเราเท่านั้น เพราะวันนี้ทางที่เดินในชีวัน จะสุขสันต์สำหรับท่านนิรันดร *-*ขอให้เจอทางที่สวยงามตามต้องการที่จะเดินนะค่ะ กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
5 กรกฎาคม 2547 14:20 น. - comment id 293600
คุณ ลี่ ผู้มาเยือน
ขอบคุณมากครับในคำชม แต่ที่ผมซึ้งใจมากคือการมาเยี่ยมเยียนมากที่สุดครับ
แก้วประเสริฐ.
5 กรกฎาคม 2547 14:22 น. - comment id 293601
คุณ ทะเลดาว
บ้านแก้วประเสริฐ ยินดีต้อนรับเป็นอย่างยิ่งครับซึ้งน้ำใจมากครับ แต่ผมก็พยายามจะสรรค์หาในสิ่งใหม่ๆแปลกๆมาเสนอสนองครับ ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
5 กรกฎาคม 2547 14:25 น. - comment id 293602
คุณ magic
ขอขอบคุณน้ำใจในครั้งนี้
ที่ช่วยชี้ช่องทางสว่างแก่ผม
จะจดจำคำไว้มิให้ตรม
สิ่งขื่นขมบ่มใจไว้รอคอย.
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณอีกครั้งครับ
5 กรกฎาคม 2547 14:28 น. - comment id 293606
คุณ เมกกะ
ขอบคุณมากครับที่แวะมาเสมอนะครับ
และขอบอกว่าผมกับคุณชัยชนะคนละบุคคลกันครับ ผลงานคุณชัยชนะนั้นยอดเยี่ยมอยู่แล้วครับ เห็นคุณเรียกผมเป็นชัยชนะสองครั้งเลยแจ้งให้ทราบนะครับ
แก้วประเสริฐ.
5 กรกฎาคม 2547 14:32 น. - comment id 293609
คุณ แทนคุณแทนไท
อันหัวใจในความนึกสุดคิด
ดุจชีวิตผลิดอกแลออกผล
ต้องหล่นล่วงหล่นหายละลายตน
ยากจะค้นหาจริงทุกสิ่งไป
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณมากครับ
5 กรกฎาคม 2547 14:37 น. - comment id 293613
คุณ ผู้เฒ่า.....
ขอขอบคุณท่านผู้เฒ่ารู้นี้
ที่ได้มีเมตตากรุณาผม
บ่งบอกทางสร้างชีวิตลิขิตตน
บังเกิดผลนำสู่สู้ทางเดิน.
แก้วประเสริฐ.
ท่านผู้เฒ่ากรุณามาเยียมพร้อมแนะนำขอบคุณมากครับ
5 กรกฎาคม 2547 14:41 น. - comment id 293616
คุณ ริ้วฟ้า
อันทางเดินกว้างไกลสุดไพศาล
จะประมาณสานฝันนั้นยากเหลือ
เหมือนท้องฟ้าแลไปไกลเหลือเฟือ
แต่ยังเหลือริ้วฟ้ามายลใจ.
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณมากครับ หวังอย่างยิ่งว่าโอกาสหน้าคงมาเยือนอีกนะครับ
5 กรกฎาคม 2547 14:45 น. - comment id 293617
คุณ ท่านผู้หญิงไร้เงา
ได้ปรารบบทกลอนสอนใจเหลือ
ที่เอื้อเฟื้อเกื้อหนุนบุญหนุนส่ง
จินตนาการผ่านห้วงดวงใจลง
จึงได้ปลงพะวงจิตคิดทางเดิน.
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณท่านผู้หญิงฯมากครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
