ค่ำคืนหนาวเหน็บร้าว ทรวฃใน หากจะมีทุกข์ใด เท่านี้ ทุกข์เพราะจากเธอไป ไกลห่าง ใจเจ็บจนป่นปี้ อ่อนล้า กำลัง จากรังมาอยู่โพ้น ทะเล จากที่อยู่สรวลเส โศกเศร้า จากเพื่อนที่ฮาเฮ มาอยู่ ไกลนา เจ็บเมื่ออยู่ห่างเจ้า เจ็บช้ำ ข้างใน ฝากดาวช่วยให้ส่ง ความคิด- ถึงนา ฝากส่งถึงดวงจิต ฝากให้ ฝากความห่วงมิ่งมิตร ผองเพื่อน ฝากส่งที่รักไซร้ อย่าได้ ลืมกัน
1 กรกฎาคม 2547 16:38 น. - comment id 291961
^__________^ แวะมาหั้ยกำลังใจครับ ระบายให้ผมฟังบ้าง....... เผื่อความทุกข์อาจเบาบางกว่าเก็บไว้ เถอะนะ.....ถึงผมไม่อาจช่วยอะไร แต่ก็ยินดีร้องไห้เป้นเพื่อนคุณ
1 กรกฎาคม 2547 18:00 น. - comment id 291983
ห่างไกลเพียงใดยังคิดถึง รักเคยซึ้งไม่ลืมยังจำได้ ทุกเวลาทุกนาทีที่ห่างกาย แต่หัวใจใกล้สนิทมิคิดไกล ........................................
2 กรกฎาคม 2547 11:29 น. - comment id 292165
ตอบ คุณเมกกะ กลิ่นหอมของดอกไม้ . . อาจคล้ายกับกลิ่นไอของความรัก ไม่อยากจากหากได้รู้จัก เรื่องราวของความรัก คือความสุขใจ แต่ความสุขมักอยู่ไม่นาน เหมือนดอกไม้ที่หอมผ่านสายลมไหว เมื่อความรักพัดผ่าน เมื่อความหวานจางไป กลิ่นหอมของหัวใจ . . เก็บไว้ได้ แค่ ความทรงจำ ....... ขอบคุณนะคะสำหรับกำลังใจ ถ้ามีปัญหาแล้วจะปรึกษาค่ะ ......................... ตอบ คุณmagic ห่างไกลเพียงใดยังคิดถึง รักเคยซึ้งไม่ลืมยังจำได้ ทุกเวลาทุกนาทีที่ห่างกาย แต่หัวใจใกล้สนิทมิคิดไกล ........................................ ขอให้รักยังอยู่คู่ใจนี้ อย่าได้มีห่างหายไกลไปหนา ขอให้รักภักดีมีทุกครา ขอจงอย่าเปลี่ยนใจไปจากกัน ขอบคุณนะคะที่เข้ามาแวะชม
6 กรกฎาคม 2547 20:44 น. - comment id 294182
แสงทองอาบโอบอุ้มคุ้งขอบฟ้า มวลปุบผาแบ่งบานรับวันใหม่ เสียงร่าร้องของวิหก ณ พงไพร ขับขานไขสดใสดังกังวาล เจ้านกน้อยขยับปีกอย่างเริงร่า เพื่อมุ่งสู่ท้องฟ้าเวหาหาว เฝ้าใฝ่ฝันดั้นด้นถึงรุ้งพราว ที่ทอดยาวราวสะพานเบื้องฟ้าไกล แวะมาดู..สบายดีหรือเปล่าครับ หายไป 7 วันแย้วนะ จะรอบทกลอนต่อไปของน้องแววนะครับ...พี่เมก
6 กรกฎาคม 2547 21:20 น. - comment id 294203
นกยังร้องเริงร่าหน้าหุบเขา อาจอ่อนแรงลับไปในร่มเงา แต่ยังเฝ้าติดตามงานทั่วไป ถึงจะหายไปนานใช่ลาจาก แม้ลำบากเพียงใดใจสดใส จะยังอยู่คู่กลอนนั้นเรื่อยไป จะใส่ใจนำงานมาให้ชม รับรองค่ะ พี่ เมกกะ