๏ ๏ ๙๐ ปี คำ.**วรรณคดี**๏ ๏

tiki

๏ ๏ ๙๐ ปี คำ.**วรรณคดี**๏ ๏ 
       ๏  คำ วรรณคดี เริ่มมีแต่เมื่อใด..?
(พระยา)อนุมานราชธนค้นไว้ให้แลเห็น
นับเก้าสิบปีประสงค์ตรงประเด็น
สองพันสี่ร้อยห้าสิบเจ็ดเฟ้นเป็นถ้อยคำ...  ๚
       ๏  ณ.พุทธศักราชนั้น*วรรณคดี*  
เริ่มเกิดมีในประกาศวาทย์ให้พร่ำ
พระราชกฤษฎีกาทรงน้อมนำ
**วรรณคดีสโมสร**  จำ..จารขึ้นมา...  ๚
      ๏       นับเป็นครั้งแรกในประเทศไทย
คำ *วรรณคดี* ได้ปรากฎค่า
ถือเป็นมาตรฐานงานวิชา
คัดพรรณนาประเภทงาน  *วรรณคดี* ๚
       ๏         จากอดีตหนังสือแต่งแจ้งปัจจุบัน
นับขึ้นขั้นหนังสือเลิศวรรณศรี
ผ่าน**วรรณคดีสโมสร**ร่อนพจี
เกิดก่อมีนามธรรม..ค้ำชีวิน.  ๚
       ๏        สองพันสี่ร้อยเจ็ดสิบสี่นั้นชี้ชัด
พระราชบัญญัติคุ้มครองเหล่าผองศิลป์
ขึ้นคุ้มครองวรรณกรรมและศิลปิน
ให้มีกินค่าลิขสิทธิ์ชีวิตไทย...  ๚
     
       ๏           ถึงสองพันสี่ร้อยแปดสิบห้า
เกิดศัพท์ค่า  *วรรณคดีศิลป์**   ขึ้นมาใหม่
มุ่งหมายศิลป์แต่งหนังสือสื่อจากใจ
แสดงให้ ได้รูปธรรม..นำมาดู๚
       ๏         ผู้อื่นอ่าน...งานที่เห็น เป็น รูปธรรม
 
 ศิลปกรรม ..วรรณกรรม..ค่าล้ำหรู
เป็นหลักการวางเทียบเปรียบชั้นครู
น้อมนบผู้แสดงธรรมล้ำวิชา..... ๚ะ๛-  
ทิกิ_tiki
ขอเชิญอ่านต่อในภาคเรื่องสั้น
http://www.thaipoem.com/web/scoopdata.php?id=2719
วรรณคดีในแง่วรรณศิลป์...
โดย  พระยาอนุมานราชธน
คัดจาก   หนังสือ สูจิบัตร   งานสัปดาห์แห่งวรรณคดี พ.ศ.๒๕๐๓
ข้อมูลแห่งบทกลอนนี้ 
     เขียนบทนี้ ให้แม้จะดึกมากในคืนวันอาทิตย์  ซึ่งควรเป็นวันพักผ่อนที่สุด   
แต่ในการประมวลวิเคราะห์ถ้อยคำ  ทางหนีทีไล่ ที่บรรพบุรุษเราโ ดยเฉพาะ สาย เอกกวี รัตนโกสินทร์ อันมีพระมหากษัตริย์ ผู้ทรงเป็นกวีลือนามทุกพระองค์นั้น
         บทนี้ คือรากฐาน วรรณกรรม เพื่อปวงประชาชน อย่างชัดเจน แจ่มแจ้งที่สุดในโลก วรรณกรรม
         เราเขียนคำว่า วรรณคดี วรรณกรรม วรรณคดีศิลป์  วรรณกรรมศิลป์  วรรณศัพท์...... นานา สารพัด
ชี้ชัดพระราชหฤทัย แห่ง เบื้อง พระบรมมหากษัตริย์ไทย  ผู้ทรง เทิดค่า ศิลปิน มาทุกยุค ทุกสมัย.............
          พระราชบัญญัติ ฉบับแรกเริ่มนี้  ทรงจารขึ้นไว้ให้ เหล่าผองชน ผู้มีใจอันสุนทรีย์ ได้ จารงานฝากไว้บนแผ่นดินไทยให้ลูกหลานตนได้ มีกิน มีใช้ 
        ให้ผองไทย ได้เรียนรู้ ขนบธรรมเนียม ประเพณีไทย รักไทย รักความเป็นไทย รักชาติ รักบรรพบุรุษตน  
       ทรงดูหลัก Copy Right  นับ แต่วรรณกรรม ไทยเล่มแรก ได้รับการตีพิมพ์ขึ้น บนระบบโรงพิมพ์ ของบาทหลวง มิชชันนารี อเมริกัน ......หมอบรัดเลย์ และ หมอโรบินสัน...
      นับแต่เครื่องพิมพ์ดีดภาษาไทย เครื่องแรก เกิดขึ้นในโลก...พ.ศ.2371 ร้อยโท เจมส์โลว์...
    นับแต่ โรงพิมพ์ในไทย เกิดขึ้น โรงแรกในโลก  บทนี้ ได้สะท้อนสิ่งลึกสุด
     ราวได้ยินเสียงหายใจ แห่ง กวีรัตนโกสินทร์ ว่า   เพชรวรรณกรรม ....
เพชร วรรณคดี นั้น จะอยู่ต่อไปได้อย่างไร หากไม่มีกฎหมาย  รองรับ
 การตราพระราชบัญญัติ วรรณคดีสโมสร ขึ้นในปี พุทธศักราช ๒๓๕๗ นั้น  
 ข้าพเจ้ารจนา ขึ้นเมื่อคืน  เที่ยงคืน ของวันอาทิตย์ ๒๘ ต่อ  ๒๙ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๔๗
            ๙๐ ปี แห่ง วรรณ.....คดี...(คดีความโรงศาล)....คติ..ทิศทางไป เส้นทางไป
       คือ การตัดสิน พิจารณา ว่า เส้นทางงานเขียน ของใคร ได้รับการคุ้มครองทางสิทธิเสรีภาพ ในการรับการคุ้มครองสิทธิ์ ในประเทศนี้ ไปจนถึงทั่วโลก 
         ที่ต้อง พึงทราบ ว่า งานเขียนนั้นนั้น ทุกภาษา ที่ได้มีการจาร จารึก ขึ้นมา บน หนังสือ และสื่อทุกชนิด อันได้มีการระบุต่อมาในกฎหมาย ว่าด้วยลิขสิทธิ์ในภายหลังนั้น
          ได้ ทรง ตราพระราชบัญญัติ ขึ้นเพื่อปกป้องสิทธิแห่งงานเขียน ของนีกเขียนไทย  และ สิทธิ แห่ง ศิลปกรรม ไทย ใน อีก ๑๗ ปีต่อมา คือปี พุทธศักราช ๒๔๗๔  อันเป็นปี ที่กฎหมาย ไทย ว่าด้วย ลิขสิทธิ์ การคุ้มครอง วรรณกรรมและศิลปกรรม....ได้ถือคลอดออกมา.....
       หนึ่งปีก่อนปีที่ประชาไทย ถือว่า มีรัฐธรรมนูญเพื่อประชาชน เกิดขึ้นในโลกไทยคือ ๒๔ มิถุนายน พุทธศักราช ๒๕๗๕ นั้น
       บทกลอนนี้ ต้องเดินควบคู่ไปกับ บทความว่าด้วย  วรรณคดี อย่างมิพักสงสัย
       ๙๐ ปีที่ผ่านไป
      กวีไทย ได้ รักษาสิทธิสภาพของตน บนงานเขียนของตน  กันหรือไม่...
.หรือว่า หม้อข้าว หม้อแกงตน ที่ต้มไว้ให้ลูกหลานกินนั้น 
        มันแค่ ขี้ดินขี้ทราย ที่จะโยน เหยียบย่ำทำลาย อย่างไร ก็ได้ ?
        ๙๐ ปี ที่ผ่านไป กวีไทย ได้ทำอะไร ในการรักษาสิทธิสภาพ ลิขสิทธิ์ ของตน
        จาร ...ด้วยว่า.. คนเล็กๆคนนี้ ได้มีโอกาส...ไปช่วยผ่าน กฎหมาย ว่าด้วย  องค์กรจัดเก็บ ค่าลิขสิทธิ์  ในนามของ สมาคมคอมพิวเตอร์แห่งประเทศไทย
            ลิขสิทธิ์ นี้ คุ้มครองทุกสื่อ มิใช่เฉพาะ บนหน้ากระดาษ  ...
        .........แต่หน้าจอ และ หน้ากระดานนี้ แน่นอนค่ะ
นอบกราบเบื้องพระบาท พระมหาธีรราชเจ้า ล้นเกล้า รัชกาลที่ หก
          ถวายสักการะ สมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว 
 และ พระมหากษัตริย์ เอกกวีรัตนโกสินทร์ ทุกพระองค์ มา ณที่นี้...****
และถวายสักการะ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ฯ ท่านทรงเป็น เอกศิลปินแห่งชาติ ผู้ทรงเทิดไทย ทำให้ ชาวไทยศิลปินทุกคนอยู่ร่มเย็นใต้เบื้องพระบาท....
ทิกิ_tiki
เคาะแป้นพิมพ์ ..
จารจดลงเวลา.ณ. หน้าเครื่อง ๒๔:๐๐ นาฬิกา เพลาเที่ยงคืน
คืนพระจันทร์.ที่ยี่สิบแปด...๒๘  มิถุนายน  พุทธศักราช ๒๕๔๗
คืนขึ้น ๑๒  ค่ำ เดือน ๘
 สยาม..กรุงเทพฯเมืองฟ้าอมร....ประเทศไทย
****เขียนเพิ่มเติม เวลา 13:00 บ่ายวันจันทร์ 29 มิถุนายน พ.ศ.2547
สงวนลิขสิทธิ..ตามพระราชบัญญัติ
Copyright ..All rights reserved  
สำหรับเบื้องหน้าข้าพเจ้านี้ ยังมีหนังสืออีกหนึ่งเล่มวางอยู่เบื้องหน้า
คือ Adventures in Siam  in  the  Seventeenth  Century
by  E.W.Hutchinson
เป็นฉบับพิมพ์ใหม่
             Reprinted with permission of 
          THE ROYAL ASIATIC SOCIETY 
              From the original publication of 1940
                            1985
ISBN 974-405-475-1
ผู้ใดจะค้นคว้าเพื่อประกอบงานประวัติศาสตร์อยุธยา ก็น่าจะสมควรซื้อหาเก็บไว้
    ภาพปก เป็นภาพ ฟอลคอน กำลัง ก้มตัวหน้าพระที่นั่ง ในขณะที่ ราชทูต เมอร์ซิเออ เดอ โชมองก์ กำลัง ถวายเอกสารแด สมเด็จพระนารายณ์มหาราช 
จัดพิมพ์โดย
DD BOOKS
32/9 Soi Askok, Sukhumvit 21 Bangkok 10110.Thailand
ตีพิมพ์ ปี 1985 ก็ อยู่กับทิกิมานับแต่ปี 2534 ถึงวันนี้ ก็ 13 ปีที่ครอบครอง อ่านมั่งไม่อ่านมั่ง แต่ภาคภูมิใจในประวัติศาสตร์ไทย 
            และ นายเดนนิส  ดันแคนสัน  Vice President ของ The  Royal   Asiatic Society นั้นได้เขียนความนำ หน้าปกนี้ ไว้ ที่กรุงลอนดอน เมื่อ วันที่ 8 มิถุนายน ปี ค.ศ.1985  ;ว่าไว้ นั้นประทับใจเหลือแสน ด้วยว่า 
พูดถึง ว่า  นับแต่ปี ค.ศ.1767   ที่ กรุงอยุธยาถูกทำลายสิ้นเป็นต้นมา  ประวัติศาสตร์ได้ ก็ได้ถูกเผาพินาศสิ้น...
              นับเป็นโชคอันยิ่งใหญ่ ที่ชาวต่างชาติได้บันทึกประวัติศาสตร์การเดินทางสู่ประเทศสยามไว้...
                 อันนี้ ในภาคแปลไทย ก็มีผู้แปลแล้วทั้งเล่ม แต่เข้าใจว่าข้าพเจ้าได้ขอให้วัดสวนแก้ว มารับบริจาคไปนานกวา 5 ปี คงติดไปกับหนังสือเหล่านั้น และอาจถูกเทขายเป็นเศษกระดาษไปแล้วกระมัง...
            ในหน้าคำนำดังกล่าว ได้พูดถึง ฟัลคอน ชาวกรีก  นามวา Constantine Gerakis alias ** Falcon** ซึ่งเขียนนามตนเองว่า * Phaulkon อันเป็นระบบการถ่ายภาษาสันสกฤต  ลงสู่ภาษา อังกฤษ ทีเดียว
            นับว่า เป็น เพื่อน เป็น ศัตรู กับสยามประเทศ บนประวัติการกองเรือ มหาอำนาจการแย่งชิงเกาะเครื่องเทศ เกาะไข่มุก น่านน้ำทะเล อันดามัน เหล่านั้น.... แต่ บุคคลที่เขียนเรื่องเหล่านี้ขึ้นเป็นระบบ คือ E W Hutchinson ซึ่งอยู่ใน เชียงใหม่และ กรุงเทพฯ  ประมาณ ก่อนปี 1929 ...ปี ค.ศ. 1930  ถือเป็นผู้ เขียนประวัติการณ์เหล่านี้ ไว้ได้อย่างน่าชื่นชม
            คนไทยเราจะต้องจ่าย ค่า ลิขสิทธิ์ เพื่ออ่านประวัติชาติตัวเอง อีกนานแค่ไหน ..น่าคิด
ทิกิ_tiki