สายลมพลิ้วปลิวไปในห้วงเหว ไอแดดเปลวเปล่งประกายแสงฉายฉาน ขับสายฝนโปรยปรายในวิมาน อกสะท้านร้อนรุ่มกลุ้มจิตใจ เปรียบสายลมแปรปรวนเหมือนตรวนโซ่ จนเติบโตยังผูกพันไม่หวั่นไหว โซ่แห่งทุกข์และสุขปะปนไป ไม่มีใครดึงออกนอกจากตน ไอเปลวแดดเปรียบความร้อนที่ห่อหุ้ม ต่างเร้ารุมจิตใจให้เกิดผล ดีแต่ยังความเยือกเย็นคลายทุกข์ทน คือสายฝนดลใจให้ทำดี ชีวิตนี้มีแต่ความแพ้พ่าย ยังมิวายมีชนะพาสุขศรี ถึงอย่างไรก็จงอย่าลืมทำดี แล้วชีวีจะสุขไร้ทุกข์ทน 22/04/47 ลอยไปในสายลม
27 มิถุนายน 2547 13:24 น. - comment id 290528
^-^.......
27 มิถุนายน 2547 13:56 น. - comment id 290548
ถูกโซ่ตรวนพันร่างกลางเปลวแดด ไอร้อนแผดเผาผลาญปานผุยผง จะยืนหยัดแก้ไขไม่ล้มลง ยึดมั่นคงทำดีไม่มีจาง
27 มิถุนายน 2547 14:01 น. - comment id 290550
ขอบคุณค่ะ ที่มาแสดงความคิดเห็น