เกิดเป็นหญิงยิงเรือเบื่อบ้างไหม แม้รักใครขุ่นข้องหม่นหมองหนา มิกล้าเอ่ยเผยรักสลักวาจา ต้องคอยท่าทำทีเหมือนมีใจ ครั้นมีคู่อยู่กันทุกวันหนอ เฝ้านั่งรอคนรักกลัวผลักไส เตรียมข้าวปลาอาหารให้ทานไป กลัวผัวไซ้จำพรากตีจากลา พอมีครรภ์วันไหนให้เหน็ดเหนื่อย เดินแสนเมื่อยหน้ามืดยืดแข้งขา ถึงตอนคลอดถอดใจใช้เวลา เจ็บนักหนาเหนื่อยอ่อนนอนหมดแรง แล้วเลี้ยงลูกผูกเปลนั่งเห่กล่อม คอยหว่านล้อมอยู่เรื่อยเหนื่อยหน่ายแหนง จนเติบใหญ่ได้เรียนเจียนหมดแรง หากลูกแล้งความรักจักเบื่อไหม 26 มิถุนายน 2547
นกตะวัน 26 มิ.ย. 2547 20:00 น. - ID 55993 
595
5
0
26 มิถุนายน 2547 21:15 น. - comment id 290300
เบื่อแสนเบื่ออย่างไรหญิงต้องสู้ แม้จะรู้หนทางอันว่างเปล่า อาจไม่มีใครมาดูแลเรา แค่เราเฝ้าดูแลก็สุขใจ กลอนซึ้งค่ะ
26 มิถุนายน 2547 21:17 น. - comment id 290304
เกิดเป็นชายพายเรือเบื่อบ้างไหม เที่ยวหว่านใจแจกทั่วมั่วหนักหนา คำว่ารักที่กระจายหลายกานดา ต้องหารห้าเชื่อไม่ได้ในทั้งเพ วันทั้งวันวางมาดฉลาดกระล่อน แสร้งสะออนหน้าตายชายเจ้าเล่ห์ ทั้งงานบ้านงานเรือนเบือนเกเร แหม ! ตูเท่ห์ทำไม่ได้ไม่ใช่หญิง ยามก้าวเท้าออกจากบ้านขานว่าโสด เฮ้อ ! จีบโลดใครเดินผ่านพาลสุงสิง นั่นก็สวยนี่ก็สาวเข้าท่าจริง ให้ขำกลิ้งนี่หรือชายในนิยาม เบื่อหรือเปล่านกตะวันฉันอยากรู้ เป็นเพศผู้..เซ็งบ้างไหมใคร่วานถาม เพราะเป็นหญิงจึงสงสัยใช่เขียนลาม ตอบคำถามนี้ก่อนย้อนความคืน ..
26 มิถุนายน 2547 21:25 น. - comment id 290314
อ่านกลอนนี้แล้ว ทำให้เมกคิดถึงแม่จังเลย ชีวิตของแม่คงลำบากมากนะ สงสารแม่ อยากให้ลูก ๆ ทุกคนรักแม่มาก ๆ เหมือน เมกจัง แม่รักเรามากที่สุด รักเป็นสตรีคนเดียว ที่มอบความรักอันบริสุทธิ์ เมกรักแม่นะ กลอนของคุณนกตะวัน ถ่ายทอดความ เป็นแม่ในอีกแง่มุมหนึ่งได้ดีมากครับ เมกขอเป็นกำลังในอีกคนนะครับ เมก
26 มิถุนายน 2547 22:44 น. - comment id 290352
เพราะมากค่ะ...ทั้งของคุณนกตะวัน และ คุณอัลมิตรา ...อิอิ
27 มิถุนายน 2547 00:57 น. - comment id 290392
เกิดเป็นชายพายเรือเบื่อไหมหนอ คงแค่ท้อยามเที่ยวเลี้ยวจีบหญิง ต้องงอนง้อขอเขาเข้าแอบอิง แม้รักจริงจนใจเธอไม่แล ครั้นมีคู่อยู่นานพาลให้เห็น ใยเธอเป็นคนเปลี่ยนเพี้ยนสร้างแผล หวงขี้หึงปึงปังนั่งงอแง ฉันยอมแพ้พักรบจบกันที ขอแค่ลูกผูกใจได้ชั่วกาล เบื่อรสหวานหว่านไว้ให้สวยสี แล้วสำลักกะอักไอใช่ว่าดี หยุดแค่นี้ชีวิตคู่อยู่ไปใย มิอาจเป็นเช่นของตรองจงหนัก แค่ของรักเป็นคนใครทนไหว ไม่ใช่ทาสขลาดเขลาโปรดเข้าใจ รับไม่ได้ด้วยฉันนั้นก็คน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
