อย่าไปจากฉัน .......อย่าผ่านเลย...อย่าไป...อย่างใครเขา ......ไม่อยากเศร้า...ตรอมตรม...จมน้ำตา .......ขื่นขมใจ...เหมือนครั้งนั้น...ที่ผ่านมา .......อกอุรา...ระบม...ระทมใจ .......ใช้เวลา...นานเนิ่น...เกินรักษา .......กว่าจะมา...หวังเพิ่ม...เติมรักนี้ .......แล้วจะมา...ผ่านไป...หรือคนดี .......ตัดไมตรี...ขาดเยื่อ...ไม่เหลือใย .......โปรดอย่าไป...ฉันยอมกาย..ถวายจิต .......มอบชีวิต...กองไว้...ในแทบเท้า .......ด้วยสัญญา...มีแต่...เพียงแค่เรา .......จะไม่เอา...ใจใคร...ให้เธอกลัว .......เธอยืนยัน...คำนั้น...ฉันต้องไป .......ไปทางใหม่..ทางที่...ไม่มีฉัน .......ทนไม่ได้...อยู่ตรงนั้...ไม่มีวัน .......ที่ตัวฉัน...จะสานฝัน...นั้นให้เธอ .......จะยื้อหยุด...ฉุดไว้...คงไร้หวัง .......หมดกำลัง...สิ้นแรง...จะแข็งขืน .......ความเจ็บร้าว...ครั้งก่อน...คงย้อนคืน .......คงแค่ยืน...มองเธอห่าง...ร้างไกลตา .......น้ำตาหก...ตกผลึก...ลึกใจใน .......ไม่ร่ำไห้...ปลอบใจ...ให้เข้มแข็ง .......หลอกตัวเอง...ทำหัวใจ...ให้มีแรง ........ให้มันแกร่ง...ยืนสู้...อยู่ต่อไป ยิ่งยื้อ ยิ่งฉุด ยิ่งเหนี่ยวรั้ง ยิ่งห่างหาย ......ทำไปเพื่อสิ่งใด ......ทำไปเพื่ออะไร เหมือนติดลวดหนาม ....ยิ่งดิ้น ยิ่งเจ็บ... เธอต้องไป...ไม่ใช่...จากไป ไม่เหลือไว้..แม้แต่ความทรงจำ
25 มิถุนายน 2547 09:06 น. - comment id 289574
เธอจากไกลไม่เหลือไว้ให้อาทรณ์ รักเก่าก่อนเธอไม่ย้อนมองสักหน เธอทำให้ใจฉันนั้นจำนน รับกับผลที่เธอไม่ให้รักกัน *-*กลอนน่ารักดีค่ะ แต่เศร้าจัง*-*
25 มิถุนายน 2547 09:06 น. - comment id 289575
เธอจากไกลไม่เหลือไว้ให้อาทรณ์ รักเก่าก่อนเธอไม่ย้อนมองสักหน เธอทำให้ใจฉันนั้นจำนน รับกับผลที่เธอไม่ให้รักกัน *-*กลอนน่ารักดีค่ะ แต่เศร้าจัง*-*
25 มิถุนายน 2547 11:14 น. - comment id 289615
เปลี่ยนเป็นฉัน ได้ไหม ใครคนนั้น จะสานวัน สานคืน กลืนรอยช้ำ จะไม่ทิ้ง เธอให้เศร้า เหมือนเขาทำ จะไม่ซ้ำ ย้ำรอยเก่า เฝ้าดูแล
25 มิถุนายน 2547 17:13 น. - comment id 289777
ไม่เหลือแม้ความฝัน แม้ในวันที่ฟ้าใส ไม่เหลือและไม่เคยมีใคร น้ำตาไหล..ไม่เลิกลา.. (กินมาม่าก็หาย) ...................................... โอ๊ย....เศร้า เศร้า เศร้า ......................................
25 มิถุนายน 2547 20:49 น. - comment id 289874
ความรักปลิดปลิวจากไป... เช่นใบไม้หลุดออกจากต้น... คนเข้าใจห่างไปอีกคน... ทิ้งรอยหมองหม่นไว้กับเรา... ...ม่ายเป็นรัย...บอกเลยม่ายเป็นรัย...
30 มิถุนายน 2547 10:42 น. - comment id 291589
เข้ามาเยี่ยมชม กลอนมีความหมายดีมากเขียนได้เพราะมาก หากแต่ละบทสัมผัสเชื่อมโยงกันได้จะงดงามมาก
4 กรกฎาคม 2547 13:42 น. - comment id 293047
ขอบคุณครับ ที่เข้ามาเยี่ยมชม ด้วยอ่อนด้อยประสบการณ์ จะพยายามฝึกฝน ครับ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำครับ