เพียงแค่ลมห่มกายในคืนนี้ ผ้าผวยมีผืนบางกลางคืนหนาว ยามลมพลิ้วกลางเขาน้ำค้างพราว คืนพร่างดาวทนสู้อยู่คนเดียว เก็บกองฟืนสุมกองไฟไล่หนาวเหน็บ ทนปวดเจ็บกลางไฟไหนจะเท่า ราตรีเลื่อนเดือนลอยค่อยห่างดาว เหลือแค่เรากายเดี่ยวเดี่ยวใจเดียวดาย @@@@@@@@ รอคอย อรุณรุ่ง @@@@@@@@
เรไร 25 มิ.ย. 2547 01:15 น. - ID 55917 
707
3
0
25 มิถุนายน 2547 01:24 น. - comment id 289510
เด๋วกี้อยู่เป็นเพื่อนน... ม่ายต้องห่วงค่ะ.. เพื่อนในโพเอมจัยดีค่ะ... กลอนเพราะทุกบท...ชอบมากค่ะ..
25 มิถุนายน 2547 02:11 น. - comment id 289528
มาแอบดูค่ะ
25 มิถุนายน 2547 08:44 น. - comment id 289571
นั่งทนหนาวอยู่เดียวแสนเปลี่ยวเหงา ให้ไร้เงาเป็นเพื่อนจะเอาไหม จะนั่งข้างอยู่ระหว่างข้างกองไฟ และเติมใจให้อุ่นไอกันและกัน *-*นั่งนับดาวคนเดียวสนุกไหมหละค่ะ อิอิ จะมานั่งเป็นเพื่อนก็ดึกเหลือเกิน เลยหลับซะก่อน อิอิ กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*
25 มิถุนายน 2547 14:42 น. - comment id 289730
ครับ ด้วยอารมณ์ที่ว้าเหว่ เนื้อหาช่างกินใจ
25 มิถุนายน 2547 17:15 น. - comment id 289780
ก็ยังดีที่มีผ้าห่มกายให้คลายหนาว ลองนึกถึงคนที่ไม่มีอะไร....ห่มสิ.. น่า.......กว่านะคร๊าบบบบบบบบบ ................................................... แซวก๊าน ...................................................
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
