วันนี้ตื่นขึ้นมา รู้สึกว่าตัวเองมีอำนาจประหลาดอยู่ในมือ และอยู่ในดวงตาที่ทอดผ่านมองออกไปพบเจอทุกๆสิ่งรอบกาย อำนาจ หรือ ขุมพลังในกายช่างยิ่งใหญ่ สัมผัสได้เงียบๆคนเดียว ยามพระอาทิตย์ส่องแสงกราดเกรี้ยว พร้อมจะจ้องทุกสิ่งให้เป็นผุยผง ฉันเองวันนี้รู้สึกเช่นนั้น พระอาทิตย์เอย ธรรมชาติรอบกายสร้างให้เราเติบใหญ่และแข็งกร้าวขึ้นทุกวี่วัน แล้วสายลมพลิ้วพัดผ่านทุ่งหญ้าสีเขียวก็พัดมาทำให้เราอ่อนโยนขึ้น แต่ทะเลทรายสิช่างรุ่มร้อนไร้ปราณี ท่านจึงบั่นคอเขาผ่านสายตาดวงอาทิตย์แผดกล้า คงได้รับความกล้าจากสวรรค์ เบื้องบนนั่น หลังจากนั้นหัวใจก็ถูกฉุดลงนรกมืดมิดตลอดกาล มือที่ทรงพลังที่บั่นคอเขานั้นกับมือบอบบางนี้ ที่กำลังเขียนสิ่งรันทดด้วยหัวใจสั่นสะเทือน คาดหวังในอำนาจเลื่อนลอยแต่ทรงพลังค้ำฟ้า มันชัดเจนและบ้าคลั่งยิ่งกว่าอะไรทั้งสิ้น สะเทือน สะเทือน สะเทือน สะเทือน อำนาจนั้นมันมีจริง อำนาจในมือที่อ่อนแอนี่ไง ที่จะบันดาลให้หัวใจคาดหวังสิ่งที่ยิ่งใหญ่เกินตัว จงสาสม และ จงสงบสิ้น
24 มิถุนายน 2547 13:13 น. - comment id 289134
^*^ความจริงคืออะไรตอบได้ไหม อย่าปล่อยให้สับสนอย่างนี้ จริงหรือไม่บอกหน่อยนะคนดี อย่าทรมานด้วยการที่ให้คิดเอง ^*^คิดไป..คิดมา..ก็ฟุ้งซ่าน มันทรมานเธอรู้บ้างไหม เจ็บปวดพอแล้วที่รู้ว่าเธอมีใคร เค้าสำคัญแค่ไหนตอบฉันที แวะมาให้กำลังใจครับ
24 มิถุนายน 2547 14:09 น. - comment id 289167
ขอบคุณค่ะ
24 มิถุนายน 2547 18:43 น. - comment id 289261
นาคีมีพิษเพี้ยง ........สุริโย เลื้อยบ่ทำเดโช....... แช่มช้า พิษน้อยหยิ่งโยโส.....แมลงป่อง ชูแต่หางเองอ้า........อวดอ้างฤทธี อ่านแล้วนึกถึงโคลงโลกนิติ บทนี้แหละค่ะ
24 มิถุนายน 2547 20:20 น. - comment id 289348
สิ่งที่เห็นนั้นเป็นไฉน ยังมีคนมักใหญ่และใฝ่สูง ทำให้เกิดเรื่องน่าเศร้าเขาถูกจูง ให้เกิดฝูงความผิดมาติดตัว *-*แวะมาทักทายค่ะ*-*