ระทมทุกข์มานานลืมหวานสิ้น แทบดับดิ้นชีวาลาสลาย ย้อนไปคิดเรื่องหลังยังระคาย ดังงมงายติดหล่มจมกับเงา กินน้ำตาต่างข้าวคราร้าวรัก อ่านทุกปักษ์ร้อยหน้าศาลาเศร้า ขังตัวเองกับทุกข์ที่รุกเร้า ช้ำหยอกเย้าประสานบนลานครวญ ลมไม่เคยพัดหวนลำดวนร้าง ความอ้างว้างเพื่อนกันมิผันผวน ตกภวังค์หลงเล่ห์จนเซซวน ความแปรปรวนของใจคนใกล้ตา รอเวลาเสื่อมโศกวิโยคลับ ทุกข์ระงับดับลงที่ตรงหน้า ไม่ตั้งเป้าไว้ก่อนยังอ่อนล้า ยอมชักช้าสักหน่อยแล้วค่อยเดิน..
24 มิถุนายน 2547 12:34 น. - comment id 289103
จงใช้เวลาที่เหลืออยู่ เพื่อตนเอง .. หากเวลาที่ผ่านรานชีวิต เพราะถูกพิษรักหลอกตอกความขม จงลบเลือนให้ไกลในความตรม แล้วชื่นชมกับวันใหม่เพื่อใจตัว
24 มิถุนายน 2547 12:50 น. - comment id 289114
อิอิ จะทำอะไรก็ตัดสินใจทำเลย ไม่ต้องรอเวลา รอโน่นรอนี่ โอกาสดี ๆ เลยไปจะไม่หวนกลับมาอีก อิอิ
24 มิถุนายน 2547 13:02 น. - comment id 289129
จะลองไปค้นดูให้นะ
24 มิถุนายน 2547 19:30 น. - comment id 289300
หาไม่ค่อยเจอแล้ว ให้วัดขนไปหมด อิอิ
24 มิถุนายน 2547 20:03 น. - comment id 289327
ระทมทุกข์มานานลืมหวานสิ้น ด้วยดับดิ้นกับความสุขจึงทุกข์หมอง ไม่เคยคิดว่าจะเจ็บเก็บรักนอง แต่ทำไมน้ำตาครองนองหัวใจ *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ คิดถึงเสมอค่ะ*-*
25 มิถุนายน 2547 11:09 น. - comment id 289612
คุณอัลมิตรา: ค่ะ มีชีวิตอยู่เพื่อตัวเองและครอบครัวค่ะ xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์ โอเช..พี่ท่าน ลุยโลด.. xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณกั้งหนามเหลือง อืม...คงอยู่ในลังแล้วล่ะ...ปลวกกินอีกต่างหาก xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณ tiki: ของกุ้ง ก็บริจาคเหมือนกันค่ะ แต่เข้าห้องสมุดค่ะ xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx คุณผู้หญิงไร้เงา: ขอบคุณอีกสักครั้งค่ะ..คิดถึงเช่นกันค่ะ xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx ..ขออภัยทุกท่านที่ไม่ได้ตอบเป็นกลอนกลับไป.. ..งานเยอะค่ะ.. ..