จากช่อดอกไม้แห่งความชั่ว : ดอกที่ ๒ คุณธรรม

ปุถุซน

มือถือปาก สากถือศีล 
นั่น! จรรยาอันจอมปลอม 
ของมนุษย์ที่ชอบสวมหน้ากาก 
คนบาปในเสื้อคลุมของนักบุญ 
จะเป็นอะไรได้ไปมากว่าซากศีลธรรม 
หมาเน่าลอยน้ำฟอนเฟะดีกว่า 
ยังสามารถเป็นปุ๋ยอันโอชะ 
แก่ปวงต้นไม้ ได้เติบใหญ่ 
ตาว่าปากขยิบเฉไฉไปอีกทาง 
น่าสงสารพวกจิตวิปริต 
แอบซ่อนเร้นตัวตนจริง 
ในหลืบแห่งอารมณ์ 
แต่ไม่กล้าสำแดงตน				
comments powered by Disqus
  • อัลมิตรา

    24 มิถุนายน 2547 11:16 น. - comment id 289076

    ศานติแด่ปุถุชน
    
    ฉันเห็นเขาลนลาน เหงื่อกาฬพรู
    วิงวอนต่อผู้กุมชะตาชีวิตเขา
    คำกล่าวที่ว่า
    ..โปรดเถิด โปรดช่วยฉันด้วย ฉันยังไม่อยากตาย
    ทั้งภาพและเสียงของเขา ยังคงวนอยู่ในโสตประสาทของฉัน
    ฉัน..ผู้มองผ่านจอภาพ แต่ มิอาจยื่นความปราณีแด่เขาได้
    
    เขาหยุดลนลาน ไร้การทุรนทุรายอีกต่อไป ..
    
    ฉันคงมอบดอกไม้แห่งความชั่วร้ายต่อผู้กระทำนั้น ..
    
  • ทิกิ _tiki ไม่ลงทะเบียน

    24 มิถุนายน 2547 19:25 น. - comment id 289295

    เหล่าผู้คนยังคงยืนมองหารอบกายว่ามีใครไหมจะเอื้ออำนวยอ้อมแขนให้เขา หรือ เธอ
    
           หาน้อยมากที่จะยินดีสงบเงีบบ
     สุขสันติไม่ต้องพบใครเลยนอกจากตัวอักษร
    เช่นเดียวกับผู้ทรงศิลผุ้ยินดีมุงหลังคาทุกวัน
    จนกว่าจะตาย ด้วยคร้านจะอธิบายชีวิตแห่ง
    ปัจเจกชน
    
    
    
    
    
    
  • ผู้หญิงไร้เงา

    24 มิถุนายน 2547 20:01 น. - comment id 289323

    ใช้คำคมจังเลยค่ะ
  • Completely

    25 มิถุนายน 2547 15:18 น. - comment id 289741

    หลบอยู่ในซอกเงาแห่งความสงบงัน
    เร้นกายภายใต้แสงตะวัน
    และเราก็หามันไม่เจอ
    เหลือบแลรอบกาย
    ไหน ... มันอยู่ที่ไหน
    รีบเร่งเดินไป
    ปะปนในหมู่ชน
    เราจะรู้ไหม
    ว่าจะถูกแทงตายเมื่อไหร่
    และเมื่อนั้น
    หัวใจก็แหลกสลายไปเสียแล้ว
    พร้อมๆกับหนึ่งความดีที่ได้จบลงไปอีกหนึ่งเวลา
    
    หลบมันไปหรือประจันหน้า
    ความชั่วจะยอมเผชิญกับเราโดยดีหรอกหรือไร
    ...
    ระวังไว้ ระวังไว้
    อย่าให้มันเข้ากลืนกิน
    อย่า ... นะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน