มีกอไผ่สีเสียงเพียงสะอิ้น มีน้ำค้างกลางคืนคอยกล่อมขวัญ มีจันทร์เสี้ยวให้คอยจับนับคืนวัน มีบันทึกเขียนฝันที่ฝันค้าง มีสายลมคอยเล่าเรื่องอยู่ข้างหู เล่าแต่เรื่องที่เคยรู้จวบสว่าง วันเวลานั้นแสนหนักเมื่อรักจาง ความคิดถึงยังลอยคว้าง ว่าคิดถึง หากว่ารักเรียงได้เหมือนถักสร้อย จะค่อยเรียงค่อยร้อยสักเส้นหนึ่ง ควั่นเชือกเหนียวจากความครุ่นคะนึง ปั้นลูกปัดกลมกลึงจากน้ำตา กระท่อมเจ้าเอยเคยมีรัก มาบัดนี้ไม่เคยพักจากปวดปร่า ดอกโศกบานจากกิ่งเศร้าด้วยเหงาพา เมื่อยามรักโรยรา จนไร้รอย
23 มิถุนายน 2547 14:21 น. - comment id 288647
กระท่อมเจ้าเอยเคยมีรัก แต่เดี๋ยวนี้มีแต่หลักการหักหาย ทิ้งเจ้าของไว้เฝ้าความเดียวดาย เมื่อกระท่อมไร้คนหมายเคียงชายครอง *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชื่นชมในผลงานเสมอค่ะ*-*
23 มิถุนายน 2547 14:40 น. - comment id 288660
ขอบคุณครับ ผู้หญิงไร้เงา.. ที่มาเป็นกำลังใจให้เสมอๆ :)
23 มิถุนายน 2547 15:20 น. - comment id 288672
บรรยายได้ล่อนจ๊อนดีมาก
26 มิถุนายน 2547 14:55 น. - comment id 290177
มาทักทายเพ่หมอกจาง-จาง หอบใจบาง-บางมาฝากฝัน หลายวันแม่มดห่าง-ห่าง ไม่มีกำลังใจมาแบ่งปัน แอบรู้สึกหวั่น-หวั่น กลัวคุณพี่จะลืมกัน. . .หวั้นใจ ช่วงนี้ไม่มีกลอนเลย ไม่รุจาลืมกันไปรึป่าว นอนก็ดึกทุ๊กคืน แบบว่าดูบอลอ่า. . . ชอบกรีซ เชียร์กรีซ ม่าน่าเชื่อจาเข้ารอบ 4 ทีมสุดท้าย โห ย ย โย่ ว ว ว ว ว ว ว ว!! ว่าแต่พี่หมอกสบายดีน๊า =^________^=