กอดเหงาเฝ้าระทม

ผู้หญิงไร้เงา

ด้วยนั่งกอดความเหงาเศร้านักหนา
ไม่เคยห่างเลยสักคราพาขื่นขม
แถมดวงจิตยังใกล้ชิดติดระทม
และจ่อจมความเหงาเฝ้าเดียวดาย
เมื่อข้างกายไร้เธอเสมอเก่า
ฉันจึงเฝ้านั่งเหงามิห่างหาย
อยู่ลำพังกับความเศร้าเฝ้าเดียวดาย
จนวันตายหรือไรให้คร่ำครวญ
อยากจะผลักอยากจะไสไล่หลีกหนี
กับความเหงาที่ล้นปรี่ไม่มีหวน
แต่อย่างไรใจเจ้ากรรมพร่ำรัญจวน
ยังเฝ้าครวญถึงความช้ำมิร่ำลา
หรือต้องช้ำเรื่อยไปใจจำจด
ไม่มีวันจะหมดความอ่อนล้า
จึงได้เฝ้ากอดเหงาเศร้าอุรา
กับน้ำตาที่ไหล่มาตรงบ่าใจ				
comments powered by Disqus
  • แนทตี้..

    23 มิถุนายน 2547 00:26 น. - comment id 288441

    ^*^
        ^*^
              ^*^......ทําไมวันนี้กลอนเหงาๆ จัง.....^*^
          อ่ะ .แนทตี้ส่งความคิดถึงไปแล้วนะ เพี้ยงง..
                 อย่าเหงาๆ  มานั่งใกล้ๆ คนดีแล้วจ้า
    
           ^*^....................^___^......................^*^
    
    
  • 4264

    23 มิถุนายน 2547 00:42 น. - comment id 288443

    ฉันคิดถึง เหมือนกัน อยากไปหา
    แต่กลัวว่า น้ำตา จะบ่าไหล
    เมื่อเห็นหน้า ฉันอาจเพิ่ม ความเศร้าใจ
    ขอเหงาไป อย่างนี้ ดีกว่าเจอ..
  • นางฟ้าซาตาน

    23 มิถุนายน 2547 00:58 น. - comment id 288454

    มานั่งเป็นเพื่อนคนเหงา
    เอาความห่วงใยและกำลังใจมาฝาก
    อยากบอกว่าคิดถึงมาก
    ถ้าไม่ลำบากช่วยรับไว้ที
    
    นอนหลับฝันดีค่ะ
    
    
  • แม่จิตร

    23 มิถุนายน 2547 01:36 น. - comment id 288463

    จงหายเหงา ความเศร้า เคล้าน้ำตา
    มาเริงร่า ซาบซ่าส์ อุราจิต
    ให้ความสุขย้ำเตือน เหมือนความคิด
    ปล่อยชีวิต ลิขิตใจ คลายกังวล
    
    ขอให้ตูนหายเหงา เจอแต่ความสุข และสุขตลอดไปนะครับ
    
    นาน ๆ จะมาตอบของตูนที จำกันได้ไหม เอ่ย
  • )))**--ผลิใบสู่วัยกล้า--**(((

    23 มิถุนายน 2547 07:20 น. - comment id 288485

    อ่านแล้ว........
    
    .....เขียนดีจริงๆๆ ครับ
    จะคอยเป็นกำลังใจต่อไป
    
    
  • ข้าวปล้อง

    23 มิถุนายน 2547 08:43 น. - comment id 288496

    จะคอยเป็นกำลังใจอยู่ข้าง ๆ นะค่ะ
  • ผู้ชายมีเงาแต่ไร้ใจ

    23 มิถุนายน 2547 09:09 น. - comment id 288504

    สุดแสนจะซาบซึ้งและกินใจ...จนตอบไม่ออก
    
    
  • แอ็ปเปิ้ล

    23 มิถุนายน 2547 10:03 น. - comment id 288516

    ขอคิดถึงเธอได้ไหมในวันเหงา
    นั่งมองดาวคล้ายว่าเรายังอยู่ตรงนี้
    ที่เดิมที่มองฟ้า กับอุ่นไอรักที่เคยมี
    ยังคอยคิดถึงเธอทุกที แม้รู้ดีว่าเป็นได้แค่ฝันไป
    
    จึงกอดเหงาเฝ้าระทมเดียวดายนัก
    แต่ความรักยังคงอยู่ไม่ไปไหน
    ฉันเพียงขอคิดถึงเธอเพื่อต่อลมหายใจ
    ให้คนเหงากล้าก้าวไปอีกครั้งหนึ่ง
    
    อ่านแล้วรู้สึกเหงา เศร้า ยกกำลัง 2 เลยคะ
    พี่ตูนยังแต่งกลอนได้ไพเราะเสมอเลย คิดถึงนะคะ ^_____^
  • เมกกะ

    23 มิถุนายน 2547 11:22 น. - comment id 288544

    เศร้า...เศร้ามากครับน้องตูน
    
    ความไม่สมหวังในรัก  มักทำลายคนที่ใจอ่อนแอเสมอ
    
    อย่าเศร้าไปเลยนะคนดี  มอง  มองดูคนที่พ่ายแพ้คนอื่นสิครับ
    
    มีอีกมาก  เมื่อพ่ายแล้วอย่าช้ำเลย  มันไม่ก่อประโยชน์อะไร
    
    ให้เราเลยนะ  เก็บความงดงามแห่งรักไว้นะ  อย่าเอาความช้า
    
    มาบดบังความรู้สึกที่งดงาม  ปล่อยมันไปเหอะนะใจ
    
    พี่เมกขอเป็นกำลังใจนะครับ  อยู่กับความงดงามในรักตลอด
    
    ไปนะคนดี  ห่วงใยน้องสาวคนนี้เสมอนะ
    
    พี่เมก
  • ลอยไปในสายลม

    23 มิถุนายน 2547 12:21 น. - comment id 288560

    เปลี่ยนความเหงาเศร้าใจในครานี้
    ด้วยความดีของคนที่มอบให้
    มอบความรักความหวังดีมาจากใจ
    อย่าอาลัยไปเลยนะจะไม่ดี
    
    ถึงเหงาแต่กลอนเพราะค่ะ
  • ยโส

    23 มิถุนายน 2547 12:25 น. - comment id 288561

    แวะมาชมผลงานครับ
  • Completely

    23 มิถุนายน 2547 12:27 น. - comment id 288563

    ทำไมถึงได้เศร้าขนาดนี้เลยล่ะคะพี่ ...
  • ตะแหง่ว

    23 มิถุนายน 2547 12:38 น. - comment id 288568

    ไมเศร้าจังล่ะคะพี่ตูน..
  • สนิมรัก

    23 มิถุนายน 2547 14:09 น. - comment id 288635

    กอดความช้ำ พร่ำเพ้อ ปลนเปลอรัก
    กอดความหลง ชัดๆ รักหลอกๆ
    กอดความเศร้า เมาใจ ให้ช้ำชอก
    คิดถึงผม ก็บอก อยากกอดจัง
  • กวีบ้านไร่

    23 มิถุนายน 2547 14:27 น. - comment id 288652

    ตอบ  ผู้หญิงไร้เงา
    
    เพราะว่าเธอคือเพื่อนใจ
    คนที่ฉันมอบให้ใจผูกพัน
    เพราะว่าเธอคือคนสำคัญ
    คนที่ฉันนั้นมั่นใจ
    
    *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-*  
    จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา  
    รหัส - วัน เวลา : 292841 - 23 มิ.ย. 47 - 13:41  
    ---------------
    
    หากแรงใจจะต่อเติมเริ่มสานฝัน
    ของเธอนั้นที่ปิดหายมาหลายหน
    เพราะพิษลวงของคนมากเล่ย์กล
    ที่มาปล้นหัวใจให้เย็นชา
    
    หากเปิดให้ฉันเดินฉันก็พร้อม
    หากจะยอมเปิดใจเธอให้ค้นหา
    คำว่ารักหรือเชื่อใจขอเวลา -
    นั้นให้มาพิสูจน์ก็รู้เอง
    
  • พายุ สุริยะ

    23 มิถุนายน 2547 16:50 น. - comment id 288702

    ... นับแต่นี้ พี่คงได้อยู่เป็นเพื่อนเหงา
        เพราะว่าเราเหงาเหมือนกัน ฉันถูกทิ้ง
        แต่ขออยู่ เป็นเพียงเพื่อนกันจริงจริง
        รักแล้วทิ้ง กลิ้งกรอกหลอกกัน ฉันขอลา
  • พี่ดอกแก้ว

    23 มิถุนายน 2547 16:58 น. - comment id 288705

    เคยมีใครใกล้ชิดลิขิตฝัน
    กาลเวลากางกั้นให้ไกลห่าง
    กลับไปสู่ความโดดเดี่ยวและอ้างว้าง
    รอใจจางจากเหงาและเศร้าซึม
    
    แล้วเวลาจะพลัดพาคนมาใหม่
    มาเคียงข้างนั่งใกล้มาดขรึมๆ
    ใจโดดเดี่ยวก็ไม่เปลี่ยวและอึมครึม
    หายเศร้าซึมอีกครั้งนั่งยิ้มยวน
    
    อิอิ..มาเยี่ยมค่ะน้องตูน
  • วนัสนันท์

    23 มิถุนายน 2547 17:19 น. - comment id 288719

    อารมณ์..คนกอดเหงา
    แม้จะเศร้า..แต่สดสวย
    ดินฟ้า..ยังอำนวย
    เหงาไปด้วย...เลยวันนี้
    
    
    ;) กลอนเหงาดีจังค่ะ  แวะมาดู และแวะมาบอกว่า พี่ตูนนามสกุลเดียวกับแม่ต่ายเลย ฮิๆๆๆ เป็นญาติกันแหงมเลยค่ะเนี่ย
  • -`๏’- G e n i 3 -`๏’-

    23 มิถุนายน 2547 18:59 น. - comment id 288759

    ก อ ด เ ก็ บ น้ำ ต า 
    
               .. ในวันเหงา.. 
    
         ต ร ง ที่ เ ก่ า มุ ม เ ศ ร้ า
    
             .. อย่างคว้างเคว้ง.. 
    
      ป ล่ อ ย หั ว ใ จ ขั บก ล่ อ ม
    
               .. ร้องบรรเลง ..
     
    .. รินน้ำตาเป็นบทเพลงคิดถึงเธอ ..
    
    *** 
        บทกลอนสื่ออารมณ์ได้ดีค่ะ.. เศร้ามากๆ T-T
  • namsai

    23 มิถุนายน 2547 19:13 น. - comment id 288763

     
    ก่อนเคยมีเธอไว้เคียงคู่
    
    มาวันนี้เธอไม่อยู่แปรเปลี่ยนผัน
    
    มาวันนี้เธอทิ้งให้ฉันเศร้าทุกวัน
    
    ลืมแล้วความผูกพันที่เคยมี..
    
    *-*
    ว๊า..
    
    หายไปแป๊บเดียว..
    
    กอดเหงาเศร้าอุรา..ซะแล้ว..
    
    อิอิอิ...คิดถึงจ่ะ คิดถึงเหมือนเดิมนะจ๊ะ..
  • ผู้หญิงไร้เงา

    23 มิถุนายน 2547 20:00 น. - comment id 288782

    ถึง         คุณแนทตี้
    
                  ด้วยกลอนเหงาเพราะคนเศร้าเหงาหวั่นไหว
                   จึงทำให้เกิดอารมณ์บ่มความหมาย
                   เป็นกลอนเศร้าเหงาลำพังนั่งเดียวดาย
                    เพราะข้างกายไม่มีเธอเสมอมา
    
    *-*คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยนะค่ะ  พอคุณแนทตี้มานั่งข้าง ๆ แล้วหายเหงาเลยค่ะ อิอิ*-*
    
    ถึง         คุณรดา (4264)
    
                แค่เธอมาให้เห็นหน้าพาชื่นจิต
                แถมด้วยยิ้มสักนิดยิ่งสดใส
               แต่พอหาหายจากพรากดวงใจ
                ทำให้เศร้าหวั่นไหวได้คร่ำครวญ
    
    *-*แหมที่เศร้าเพราะไม่เจอหน้าคุณรดาไง เห็นไหมพอมาผู้หญิงไร้เงาก็ยิ้มให้เสมอเลยค่ะ อิอิ รักและคิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยนะค่ะ*-*
    
    ถึง        คุณนางฟ้าซาตาน
    
                   รับความคิดถึงคนึงจิต
                  จากมิ่งมิตรคนจริงใจที่ให้ฉัน
                 แล้วส่งกลับกับไมตรีที่ผูกพัน
                 ด้วยตัวฉันคิดคงมั่นฉันคิดถึงเธอ
    
    *-*หลับฝันดีเช่นกันนะค่ะ รักและคิดถึงคุณเสมอค่ะ*-*
    
    ถึง         คุณแม่จิตร
    
                  จะปล่อยทุกข์ให้พบสุขทุกสถาน
                อยู่วิมารฉิมพลีมีความหมาย
                ให้เจ้าทุกข์ห่างจากตนพ้นมากมาย
                 แล้วเจอสุขดั่งสหายข้างกายกัน
    
    *-*แหมใครจะจำหนุ่มสุดหล่อไม่ได้หละจ๊ะ  สบายดีไหม ห่วงใยเสมอนะจ๊ะตอนที่คุณไม่อยู่  และหวังว่าคงสบายดีนะค่ะ*-*
    
    ถึง         คุณผลิใบสู่วัยกล้า
    
                  ขอบคุณค่ะคนดี
                   กับคำชมที่มีที่มอบให้
                   และขอบคุณกับน้ำใจ
                   ที่แวะมามอบให้ให้แก่กัน
    
    *-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจและคำชมที่มอบให้แก่กัน*-*
    
    ถึง         คุณข้าวปล้อง
    
                เมื่อมีเธออยู่ข้างข้าง
                ความเหงาจางหลบหนีหาย
               จึงดีใจซะมากมาย
                ที่ข้างกายฉันมีเธอ
    
    *-*ดีใจจังที่แวะมาหา  รู้ไหมหละว่าคิดถึงอยู่เสมอนะจ๊ะ*-*
    
    ถึง        คุณผู้ชายมีเงาแต่ไร้ใจ
    
                สุดแสนจะซาบซึ้ง
                กับกลอนบทหนึ่งบทนี้
                เลยไม่แต่งกลอนเลยหรือคนดี
                ทั้งที่ฉันรอกลอนคุณนี้เสมอมา
    
    *-*แค่แวะมาหาก็ดีใจเสมอนะค่ะ  หวังว่าคุณยังจะพอเปลี่ยนจากไร้ใจเป็นมีใจให้กับผู้หญิงไร้เงาบ้างนะค่ะ อิอิ แซวเล่นค่ะ  และขอบคุณสำหรับคำกลอนทุกบทที่พิมพ์ให้เสมอนะค่ะ*-*
    
    ถึง         คุณแอ็ปเปิ้ล
    
                ขอคิดถึงเธอได้ไหมยามใจเหงา
                ด้วยตัวเราเฝ้าคิดถึงคนึงหา
                และจึงฝากความคิดถึงซึ้งอุรา
                กับสายลมผ่านมาคิดถึงเธอ
    
                และไม่อยากจ่อจมความผิดหวัง
                ที่ความรักมาชิงชังนั่งหวั่นเพ้อ
                 ฉันจึงขอแค่คิดถึงคิดถึงเธอ
                 นะนะเออด้วยคิดถึงซึ้งหทัย
    
    *-*รักและคิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยนะค่ะ ช่วงนี้ไม่เจอกันเลย หวังว่าคงสบายดีนะค่ะดูแลสุขภาพด้วยหละ  ห่วงใยไม่เคยเปลี่ยนค่ะ*-*
    
    ถึง        คุณเมกกะ
    
               ขอบคุณกำลังใจที่ให้น้อง
               ขอบคุณการประคองปองดองมั่น
               ขอบคุณพี่คนดีที่ผูกพัน
               ขอบคุณที่ห่วงกันเสมอมา
    
    *-*ขอบคุณคุณเมกกะ  (พี่ชายที่แสนดีนะค่ะ)  ขอบคุณสำหรับกำลังใจและความห่วงใยเสมอที่มอบให้ค่ะ*-*
    
    ถึง        คุณลอยไปในสายลม
    
               จะเปลี่ยนใจไม่เศร้าเหงาแล้วนะ
               ด้วยฉันจะเปลี่ยนใหม่ไม่ห่วงหา
               กับความเศร้าและเหงาที่เข้ามา
               เปลี่ยนเป็นสุขในชีวาพาเข้าที
    
    *-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจและคำชมที่มอบให้แก่กันนะค่ะ*-*
    
    ถึง        คุณยโส
    
                ขอบคุณค่ะคนดี
                กับกำลังใจที่มีที่มอบให้
                และฉันขอส่งกำลังใจ
                ให้คุณสำเร็จตามเป้าหมายปริญญา
    
    *-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้แก่กัน  จะเป็นกำลังใจให้คุณศึกษาสำเร็จตามเป้าหมายนะค่ะ*-*
    
    ถึง        คุณCompletely
    
                 ด้วยอ่านกลอนเศร้ามากไปหน่อย
                เคยแต่งเข้ารอยในตอนนี้
                 เอาเป็นว่าจะปรับเปลี่ยนรูปแบบมี
                ให้คืนนี้เป็นกลอนสุขไม่ทุกข์ใจ
    
    *-*อ่านกลอนเศร้าเลยเขียนเศร้าค่ะ  ยังไงก็ขอบคุณนะค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้ค่ะ*-*
    
    ถึง         คุณตะแหง่ว
    
                 ด้วยอ่านกลอนเศร้ามากไปหน่อย
                เคยแต่งเข้ารอยในตอนนี้
                 เอาเป็นว่าจะปรับเปลี่ยนรูปแบบมี
                ให้คืนนี้เป็นกลอนสุขไม่ทุกข์ใจ
    
    *-*คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยนะค่ะ  หายไปนานเลย หวังว่าคงสบายดีนะจ๊ะ*-*
    
    ถึง        คุณสนิมรัก
    
                ขอกกกอดความเศร้าที่เข้าใกล้
               ให้ดวงใจได้ชอกช้ำระกำมั่น
               แต่ไม่ขอกอดใครให้ชีวัน
                เสียชื่อเสียงที่เรานั้นมั่นพึ่งมี
    
    *-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน*-*
    
    ถึง         คุณกวีบ้านไร่
    
                 อยากเปิดใจให้คนดีที่ห่วงฉัน
                 เข้ามาช่วยเติมฝันยามอ่อนล้า
                 แต่ด้วยใจยังกล้าแกร่งแรงศรัทธา
                 จึงขอปิดอุราไม่เปิดใจ
    
    *-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กันนะค่ะ*-*
    
    ถึง        คุณพายุ  สุริยะ
    
               อยากให้ลองปรับใจกันใหม่นะ
               เพิ่งว่าจะดีขึ้นบ้างอย่างเก่านั้น
               จึงได้ขอให้พี่ชายอย่าช้าพลัน
                โทรไปหาเขานั้นเพื่อตกลง
    
    *-*อยากให้คุณพายุ ลองติดต่อไป อาจเป็นแค่การเข้าใจผิดกันก็ได้  อยากให้คุณทั้งสองรักกันเหมือนเดิมนะค่ะ เป็นกำลังใจให้เสมอนะค่ะ*-*
    
    ถึง         คุณพี่ดอกแก้ว
    
                เมื่อได้ฟังคำปลอบใจที่พี่ให้
                ก็ทำให้แสนสุขใจไม่เคยหวั่น
                และหวังไว้ต่อแต่นี้ในชีวัน
                จะพบสิ่งสวยสรรค์ดั่งว่ามา
    
    *-*คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ไม่เจอกันนานเลย หวังว่าคงสบายดีนะค่ะ ส่วนผู้หญิงไร้เงา มีอาการไข้นิดหน่อย แต่ที่หายไป มิใช่เรื่องการเจ็บไข้ไม่สบายนะค่ะ เพียงแต่ว่าติดธุระเกี่ยวกับการศึกษาต่อปริญญาโท  คือจะสอบในวันที่  27  มิถุนายน  2547  ซึ่งตอนแรกจะต้องสอบในวันที่  26  มิถุนายน  2547  แต่ทางคณะเปลี่ยนวันสอบนะค่ะ  ก็เลยหายไปเตรียมตัวค่ะ อิอิ*-*
    
    ถึง        คุณวนัสนันท์
    
               อารมณ์ของคนเศร้า
               ต้องนั่งเหงาเศร้าหนักหนา
               อารมณ์ช่างโศกา
             น้ำตาเลยหลั่งริน
    
    *-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน  และดีใจนะค่ะที่นามสกุลของพี่ไปเหมือนของคุณแม่น้อง  ซึ่งทำให้เราอาจเป็นญาติกันก็ได้ค่ะ  ดีใจจัง*-*
    
    ถึง         คุณ-`๏- G e n i 3 -`๏-
      
                กอดเก็บความช้ำร่ำไห้
                รินใจหลั่งไหลคล้ายสายฝน
               ที่เปียกปอนรินไหลใส่กมล
               อยากล้นพ้นจนจะท่วมห้องอุรา
    
    *-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน และขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ*-*
    
    ถึง        คุณnamsai
    
                เคยมีเธอชิดใกล้
                แต่เธอจากฉันไกลไม่มาหา
                ทำให้ฉันนั้นเศร้าอุรา
                และต้องรินมาเป็นน้ำตาเพื่ออาวรณ์
    
    *-*คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
    
  • ชัยชนะ

    24 มิถุนายน 2547 05:36 น. - comment id 288986

    พี่ก็กอดหนอนข้างอ้างว้างหนาว
    ด้วยไร้สาวเทใจใฝ่เป็นคู่
    อยากหาน้องแก้วเหงาเจ้าพธู
    ถ้ารับรู้ดวงจิตโปรดพิจารณา
    
    ช่วงนี้มาช้าหน่อย นอนไม่ค่อยเต็มที่สักเท่าไหร่
    ว่าจะขาดไปกลัวว่าจะมีคนคอยจ้า..
    
  • แว่นดอย

    24 มิถุนายน 2547 11:17 น. - comment id 289077

    กอดหนาวเศร้าระทมใจเจ็บ
    ด้วยเฝ้าเก็บงำเงียบในความหลัง
    จะห่วงหาไปไยกับรักไม่จีรัง
    สร้างพลังสู้วันใหม่ให้ใจตน
    ........................................
    ข้าพเจ้ามาทักทาย..ผู้หญิงไร้เงา
    ชืนชมเสมอจ้ะ
    
  • แก้ม .. ป่อง

    24 มิถุนายน 2547 12:51 น. - comment id 289117

    ทุกครั้งที่น้ำตาไหล..หัวใจก็รอนร้าว
    เมื่อไรที่คิดถึงเรื่องราว..ภาพวันเก่าๆถมใจท้อแท้
    บทเรียนจากความทรงจำ ตอกย้ำ ทุกคราวที่อ่อนแอ
    หลังจากการร่ำลาของคนแพ้..เรียนรู้ว่าคนที่มีรักแท้ต้องเจ็บไม่เป็น
    
    
    แก้มมาตามเก็บงาน .. ย้อนหลังค่ะ
    
    คิดถึงคนคุ้นใจ .. เสมอๆ 
    
    
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    24 มิถุนายน 2547 14:05 น. - comment id 289161

    ต่างคนต่างนั่งเหงา
    ชีวิตเราเป็นอย่างนี้
    รู้สึกที่ดีดี
    ไม่บอกกันแต่ก่อนมา
    โอกาศที่ล่วงผ่าน
    ให้วันวานกลับมาหา
    ยากเย็นเหลือคนา
    ปล่อยตรึงตรากับเหงาใจ
    
    จะต่อไรล่ะบอกมั่ง
  • ผู้หญิงไร้เงา

    24 มิถุนายน 2547 18:42 น. - comment id 289259

    ถึง       คุณชัยชนะ
    
              อยากจะพิจารณาในครานี้
              แต่กลัวพี่เปลี่ยนใจไม่มาหา
             จึงขอเก็บไว้เลยเผยวาจา
             ว่าขอเหงาเศร้าอุราตลอดกาล
    
    *-*ไม่เป็นไรค่ะหากคุณชัยชนะเพลียและเหนื่อยมาก  เว้นของน้องสักคนก็คงไม่เป็นไรค่ะ  เอาเป็นว่าเข้าใจ และยังไงก็พักผ่อนเยอะ ๆ นะค่ะ  ห่วงใยเสมอค่ะ และขอแนะนำ  รังนก  สามารถช่วยให้รางกายดีขึ้นหากเหนื่อยและล้ามากนะค่ะ*-*
    
    ถึง         คุณแว่นดอย
    
                 จะลืมทุกข์และความเศร้าที่เข้าใกล้
                เพื่อให้ใจได้เริ่มใหม่ไม่เศร้าหมอง
                จะทำจิตเพื่อลืมวันไม่สมปอง
                และเฝ้าครองความสุขไม่ทุกข์ตรม
    
    *-*ขอบคุณมากสำหรับกำลังใจที่มอบให้อย่างล้นเหลือ  ขอบคุณค่ะ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ*-*
    
    ถึง        คุณแก้ม...ป่อง
    
               ทุกครั้งที่หัวใจร้องไห้
               มักเกิดจากการแพ้พ่ายเสมอ
               ทุกครั้งที่หัวใจพร่ำเพ้อ
                ก็มักจะคิดถึงเธอเสมอเลย
    
    *-*ขอบคุณมากเลยค่ะ สำหรับกำลังใจที่มอบให้  และต้องขอโทษด้วยที่บางครั้งไม่ได้แวะไปเยือน ช่วงนี้กำลังเตรียมตัวเข้าศึกษาต่ออยู่ เลยทำให้เวลาไม่ค่อยพอ  หวังว่าคงไม่ว่ากันนะจ๊ะ และอยากจะบอกว่าคิดถึงน้องแก้ม..ป่องเสมอนะจ๊ะ*-*
    
    ถึง         คุณฤกษ์  ชัยพฤกษ์
    
                   ต่างคนต่างเก็บไว้ไม่เปิดเผย
                   ทั้งที่ใจเฝ้าคุ้นเคยและห่วงหา
                    แต่ต้องทนความช้ำย้ำอุรา
                    ด้วยไม่กล้าเผยวาจาถึงความนัย
    
                   แม้นานวันใจนั้นยังครุ่นคิด
                   เต็มดวงจิตว่าเธอนั้นก็ใช่
                   แต่เพราะว่าสิ่งหนึ่งตรึงดวงใจ
                   เธอมีเขาเต็มหทัยไม่ใช่เรา
    
    *-*จะให้บอกอะไรหละค่ะ  รู้อยู่แก่ใจนา อิอิ*-*
    
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    26 มิถุนายน 2547 08:54 น. - comment id 290045

    ก็เห็นบอกวุ่นอยู่กะการเรียนต่อเพียงอยากทราบว่าจะเรียนต่ออะไรด้านไหนอิอิก็ห่วงน่ะ
  • ผู้หญิงไร้เงา

    30 มิถุนายน 2547 22:37 น. - comment id 291786

    ถึง      คุณฤกษ์  ชัยพฤกษ์
    
             ก็ไม่บอกให้ชัดแจ้ง
             เอาก็แสดงการเข้าใจผิด
             คิดว่าจะต่อกลอนต่อชีวิต
             โถแค่ต่อยังผิดเลยขอใช้สิทธิ์การขออภัย อิอิ
    
    *-*ก็ไม่บอกว่านี่ค่ะว่าอยากทราบเรื่องการศึกษาต่อ  นึกว่าถามเรื่องต่อกลอนกัน อิอิ เอาเป็นว่าขอบคุณมากนะค่ะสำหรับความห่วงใย  ผู้หญิงไร้เงาจะต่อปริญญาโท  ของมหาวิทยาลัยรามคำแหง ซึ่งจะมาเปิดศูนย์อยู่ที่  สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาของจังหวัดชุมพร  โดยจะเรียนอาทิตย์ หรือนอกเวลาทำการนั่นเองหละค่ะ อิอิ ส่วนเอกที่เรียนก็คือการจัดการ  หรือบริหารธุรกิจ หรือ  MBA  นะค่ะ และขอบคุณมากสำหรับความห่วงใยที่มอบให้นะค่ะ*-*

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน