ด้วยนั่งกอดความเหงาเศร้านักหนา ไม่เคยห่างเลยสักคราพาขื่นขม แถมดวงจิตยังใกล้ชิดติดระทม และจ่อจมความเหงาเฝ้าเดียวดาย เมื่อข้างกายไร้เธอเสมอเก่า ฉันจึงเฝ้านั่งเหงามิห่างหาย อยู่ลำพังกับความเศร้าเฝ้าเดียวดาย จนวันตายหรือไรให้คร่ำครวญ อยากจะผลักอยากจะไสไล่หลีกหนี กับความเหงาที่ล้นปรี่ไม่มีหวน แต่อย่างไรใจเจ้ากรรมพร่ำรัญจวน ยังเฝ้าครวญถึงความช้ำมิร่ำลา หรือต้องช้ำเรื่อยไปใจจำจด ไม่มีวันจะหมดความอ่อนล้า จึงได้เฝ้ากอดเหงาเศร้าอุรา กับน้ำตาที่ไหล่มาตรงบ่าใจ
23 มิถุนายน 2547 00:26 น. - comment id 288441
^*^ ^*^ ^*^......ทําไมวันนี้กลอนเหงาๆ จัง.....^*^ อ่ะ .แนทตี้ส่งความคิดถึงไปแล้วนะ เพี้ยงง.. อย่าเหงาๆ มานั่งใกล้ๆ คนดีแล้วจ้า ^*^....................^___^......................^*^
23 มิถุนายน 2547 00:42 น. - comment id 288443
ฉันคิดถึง เหมือนกัน อยากไปหา แต่กลัวว่า น้ำตา จะบ่าไหล เมื่อเห็นหน้า ฉันอาจเพิ่ม ความเศร้าใจ ขอเหงาไป อย่างนี้ ดีกว่าเจอ..
23 มิถุนายน 2547 00:58 น. - comment id 288454
มานั่งเป็นเพื่อนคนเหงา เอาความห่วงใยและกำลังใจมาฝาก อยากบอกว่าคิดถึงมาก ถ้าไม่ลำบากช่วยรับไว้ที นอนหลับฝันดีค่ะ
23 มิถุนายน 2547 01:36 น. - comment id 288463
จงหายเหงา ความเศร้า เคล้าน้ำตา มาเริงร่า ซาบซ่าส์ อุราจิต ให้ความสุขย้ำเตือน เหมือนความคิด ปล่อยชีวิต ลิขิตใจ คลายกังวล ขอให้ตูนหายเหงา เจอแต่ความสุข และสุขตลอดไปนะครับ นาน ๆ จะมาตอบของตูนที จำกันได้ไหม เอ่ย
23 มิถุนายน 2547 07:20 น. - comment id 288485
อ่านแล้ว........ .....เขียนดีจริงๆๆ ครับ จะคอยเป็นกำลังใจต่อไป
23 มิถุนายน 2547 08:43 น. - comment id 288496
จะคอยเป็นกำลังใจอยู่ข้าง ๆ นะค่ะ
23 มิถุนายน 2547 09:09 น. - comment id 288504
สุดแสนจะซาบซึ้งและกินใจ...จนตอบไม่ออก
23 มิถุนายน 2547 10:03 น. - comment id 288516
ขอคิดถึงเธอได้ไหมในวันเหงา นั่งมองดาวคล้ายว่าเรายังอยู่ตรงนี้ ที่เดิมที่มองฟ้า กับอุ่นไอรักที่เคยมี ยังคอยคิดถึงเธอทุกที แม้รู้ดีว่าเป็นได้แค่ฝันไป จึงกอดเหงาเฝ้าระทมเดียวดายนัก แต่ความรักยังคงอยู่ไม่ไปไหน ฉันเพียงขอคิดถึงเธอเพื่อต่อลมหายใจ ให้คนเหงากล้าก้าวไปอีกครั้งหนึ่ง อ่านแล้วรู้สึกเหงา เศร้า ยกกำลัง 2 เลยคะ พี่ตูนยังแต่งกลอนได้ไพเราะเสมอเลย คิดถึงนะคะ ^_____^
23 มิถุนายน 2547 11:22 น. - comment id 288544
เศร้า...เศร้ามากครับน้องตูน ความไม่สมหวังในรัก มักทำลายคนที่ใจอ่อนแอเสมอ อย่าเศร้าไปเลยนะคนดี มอง มองดูคนที่พ่ายแพ้คนอื่นสิครับ มีอีกมาก เมื่อพ่ายแล้วอย่าช้ำเลย มันไม่ก่อประโยชน์อะไร ให้เราเลยนะ เก็บความงดงามแห่งรักไว้นะ อย่าเอาความช้า มาบดบังความรู้สึกที่งดงาม ปล่อยมันไปเหอะนะใจ พี่เมกขอเป็นกำลังใจนะครับ อยู่กับความงดงามในรักตลอด ไปนะคนดี ห่วงใยน้องสาวคนนี้เสมอนะ พี่เมก
23 มิถุนายน 2547 12:21 น. - comment id 288560
เปลี่ยนความเหงาเศร้าใจในครานี้ ด้วยความดีของคนที่มอบให้ มอบความรักความหวังดีมาจากใจ อย่าอาลัยไปเลยนะจะไม่ดี ถึงเหงาแต่กลอนเพราะค่ะ
23 มิถุนายน 2547 12:25 น. - comment id 288561
แวะมาชมผลงานครับ
23 มิถุนายน 2547 12:27 น. - comment id 288563
ทำไมถึงได้เศร้าขนาดนี้เลยล่ะคะพี่ ...
23 มิถุนายน 2547 12:38 น. - comment id 288568
ไมเศร้าจังล่ะคะพี่ตูน..
23 มิถุนายน 2547 14:09 น. - comment id 288635
กอดความช้ำ พร่ำเพ้อ ปลนเปลอรัก กอดความหลง ชัดๆ รักหลอกๆ กอดความเศร้า เมาใจ ให้ช้ำชอก คิดถึงผม ก็บอก อยากกอดจัง
23 มิถุนายน 2547 14:27 น. - comment id 288652
ตอบ ผู้หญิงไร้เงา เพราะว่าเธอคือเพื่อนใจ คนที่ฉันมอบให้ใจผูกพัน เพราะว่าเธอคือคนสำคัญ คนที่ฉันนั้นมั่นใจ *-*กลอนแต่งได้ดีค่ะ*-* จาก : รหัสสมาชิก : 4521 - ผู้หญิงไร้เงา รหัส - วัน เวลา : 292841 - 23 มิ.ย. 47 - 13:41 --------------- หากแรงใจจะต่อเติมเริ่มสานฝัน ของเธอนั้นที่ปิดหายมาหลายหน เพราะพิษลวงของคนมากเล่ย์กล ที่มาปล้นหัวใจให้เย็นชา หากเปิดให้ฉันเดินฉันก็พร้อม หากจะยอมเปิดใจเธอให้ค้นหา คำว่ารักหรือเชื่อใจขอเวลา - นั้นให้มาพิสูจน์ก็รู้เอง
23 มิถุนายน 2547 16:50 น. - comment id 288702
... นับแต่นี้ พี่คงได้อยู่เป็นเพื่อนเหงา เพราะว่าเราเหงาเหมือนกัน ฉันถูกทิ้ง แต่ขออยู่ เป็นเพียงเพื่อนกันจริงจริง รักแล้วทิ้ง กลิ้งกรอกหลอกกัน ฉันขอลา
23 มิถุนายน 2547 16:58 น. - comment id 288705
เคยมีใครใกล้ชิดลิขิตฝัน กาลเวลากางกั้นให้ไกลห่าง กลับไปสู่ความโดดเดี่ยวและอ้างว้าง รอใจจางจากเหงาและเศร้าซึม แล้วเวลาจะพลัดพาคนมาใหม่ มาเคียงข้างนั่งใกล้มาดขรึมๆ ใจโดดเดี่ยวก็ไม่เปลี่ยวและอึมครึม หายเศร้าซึมอีกครั้งนั่งยิ้มยวน อิอิ..มาเยี่ยมค่ะน้องตูน
23 มิถุนายน 2547 17:19 น. - comment id 288719
อารมณ์..คนกอดเหงา แม้จะเศร้า..แต่สดสวย ดินฟ้า..ยังอำนวย เหงาไปด้วย...เลยวันนี้ ;) กลอนเหงาดีจังค่ะ แวะมาดู และแวะมาบอกว่า พี่ตูนนามสกุลเดียวกับแม่ต่ายเลย ฮิๆๆๆ เป็นญาติกันแหงมเลยค่ะเนี่ย
23 มิถุนายน 2547 18:59 น. - comment id 288759
ก อ ด เ ก็ บ น้ำ ต า .. ในวันเหงา.. ต ร ง ที่ เ ก่ า มุ ม เ ศ ร้ า .. อย่างคว้างเคว้ง.. ป ล่ อ ย หั ว ใ จ ขั บก ล่ อ ม .. ร้องบรรเลง .. .. รินน้ำตาเป็นบทเพลงคิดถึงเธอ .. *** บทกลอนสื่ออารมณ์ได้ดีค่ะ.. เศร้ามากๆ T-T
23 มิถุนายน 2547 19:13 น. - comment id 288763
ก่อนเคยมีเธอไว้เคียงคู่ มาวันนี้เธอไม่อยู่แปรเปลี่ยนผัน มาวันนี้เธอทิ้งให้ฉันเศร้าทุกวัน ลืมแล้วความผูกพันที่เคยมี.. *-* ว๊า.. หายไปแป๊บเดียว.. กอดเหงาเศร้าอุรา..ซะแล้ว.. อิอิอิ...คิดถึงจ่ะ คิดถึงเหมือนเดิมนะจ๊ะ..
23 มิถุนายน 2547 20:00 น. - comment id 288782
ถึง คุณแนทตี้ ด้วยกลอนเหงาเพราะคนเศร้าเหงาหวั่นไหว จึงทำให้เกิดอารมณ์บ่มความหมาย เป็นกลอนเศร้าเหงาลำพังนั่งเดียวดาย เพราะข้างกายไม่มีเธอเสมอมา *-*คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยนะค่ะ พอคุณแนทตี้มานั่งข้าง ๆ แล้วหายเหงาเลยค่ะ อิอิ*-* ถึง คุณรดา (4264) แค่เธอมาให้เห็นหน้าพาชื่นจิต แถมด้วยยิ้มสักนิดยิ่งสดใส แต่พอหาหายจากพรากดวงใจ ทำให้เศร้าหวั่นไหวได้คร่ำครวญ *-*แหมที่เศร้าเพราะไม่เจอหน้าคุณรดาไง เห็นไหมพอมาผู้หญิงไร้เงาก็ยิ้มให้เสมอเลยค่ะ อิอิ รักและคิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยนะค่ะ*-* ถึง คุณนางฟ้าซาตาน รับความคิดถึงคนึงจิต จากมิ่งมิตรคนจริงใจที่ให้ฉัน แล้วส่งกลับกับไมตรีที่ผูกพัน ด้วยตัวฉันคิดคงมั่นฉันคิดถึงเธอ *-*หลับฝันดีเช่นกันนะค่ะ รักและคิดถึงคุณเสมอค่ะ*-* ถึง คุณแม่จิตร จะปล่อยทุกข์ให้พบสุขทุกสถาน อยู่วิมารฉิมพลีมีความหมาย ให้เจ้าทุกข์ห่างจากตนพ้นมากมาย แล้วเจอสุขดั่งสหายข้างกายกัน *-*แหมใครจะจำหนุ่มสุดหล่อไม่ได้หละจ๊ะ สบายดีไหม ห่วงใยเสมอนะจ๊ะตอนที่คุณไม่อยู่ และหวังว่าคงสบายดีนะค่ะ*-* ถึง คุณผลิใบสู่วัยกล้า ขอบคุณค่ะคนดี กับคำชมที่มีที่มอบให้ และขอบคุณกับน้ำใจ ที่แวะมามอบให้ให้แก่กัน *-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจและคำชมที่มอบให้แก่กัน*-* ถึง คุณข้าวปล้อง เมื่อมีเธออยู่ข้างข้าง ความเหงาจางหลบหนีหาย จึงดีใจซะมากมาย ที่ข้างกายฉันมีเธอ *-*ดีใจจังที่แวะมาหา รู้ไหมหละว่าคิดถึงอยู่เสมอนะจ๊ะ*-* ถึง คุณผู้ชายมีเงาแต่ไร้ใจ สุดแสนจะซาบซึ้ง กับกลอนบทหนึ่งบทนี้ เลยไม่แต่งกลอนเลยหรือคนดี ทั้งที่ฉันรอกลอนคุณนี้เสมอมา *-*แค่แวะมาหาก็ดีใจเสมอนะค่ะ หวังว่าคุณยังจะพอเปลี่ยนจากไร้ใจเป็นมีใจให้กับผู้หญิงไร้เงาบ้างนะค่ะ อิอิ แซวเล่นค่ะ และขอบคุณสำหรับคำกลอนทุกบทที่พิมพ์ให้เสมอนะค่ะ*-* ถึง คุณแอ็ปเปิ้ล ขอคิดถึงเธอได้ไหมยามใจเหงา ด้วยตัวเราเฝ้าคิดถึงคนึงหา และจึงฝากความคิดถึงซึ้งอุรา กับสายลมผ่านมาคิดถึงเธอ และไม่อยากจ่อจมความผิดหวัง ที่ความรักมาชิงชังนั่งหวั่นเพ้อ ฉันจึงขอแค่คิดถึงคิดถึงเธอ นะนะเออด้วยคิดถึงซึ้งหทัย *-*รักและคิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยนะค่ะ ช่วงนี้ไม่เจอกันเลย หวังว่าคงสบายดีนะค่ะดูแลสุขภาพด้วยหละ ห่วงใยไม่เคยเปลี่ยนค่ะ*-* ถึง คุณเมกกะ ขอบคุณกำลังใจที่ให้น้อง ขอบคุณการประคองปองดองมั่น ขอบคุณพี่คนดีที่ผูกพัน ขอบคุณที่ห่วงกันเสมอมา *-*ขอบคุณคุณเมกกะ (พี่ชายที่แสนดีนะค่ะ) ขอบคุณสำหรับกำลังใจและความห่วงใยเสมอที่มอบให้ค่ะ*-* ถึง คุณลอยไปในสายลม จะเปลี่ยนใจไม่เศร้าเหงาแล้วนะ ด้วยฉันจะเปลี่ยนใหม่ไม่ห่วงหา กับความเศร้าและเหงาที่เข้ามา เปลี่ยนเป็นสุขในชีวาพาเข้าที *-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจและคำชมที่มอบให้แก่กันนะค่ะ*-* ถึง คุณยโส ขอบคุณค่ะคนดี กับกำลังใจที่มีที่มอบให้ และฉันขอส่งกำลังใจ ให้คุณสำเร็จตามเป้าหมายปริญญา *-*ขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้แก่กัน จะเป็นกำลังใจให้คุณศึกษาสำเร็จตามเป้าหมายนะค่ะ*-* ถึง คุณCompletely ด้วยอ่านกลอนเศร้ามากไปหน่อย เคยแต่งเข้ารอยในตอนนี้ เอาเป็นว่าจะปรับเปลี่ยนรูปแบบมี ให้คืนนี้เป็นกลอนสุขไม่ทุกข์ใจ *-*อ่านกลอนเศร้าเลยเขียนเศร้าค่ะ ยังไงก็ขอบคุณนะค่ะสำหรับกำลังใจที่มอบให้ค่ะ*-* ถึง คุณตะแหง่ว ด้วยอ่านกลอนเศร้ามากไปหน่อย เคยแต่งเข้ารอยในตอนนี้ เอาเป็นว่าจะปรับเปลี่ยนรูปแบบมี ให้คืนนี้เป็นกลอนสุขไม่ทุกข์ใจ *-*คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยนะค่ะ หายไปนานเลย หวังว่าคงสบายดีนะจ๊ะ*-* ถึง คุณสนิมรัก ขอกกกอดความเศร้าที่เข้าใกล้ ให้ดวงใจได้ชอกช้ำระกำมั่น แต่ไม่ขอกอดใครให้ชีวัน เสียชื่อเสียงที่เรานั้นมั่นพึ่งมี *-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน*-* ถึง คุณกวีบ้านไร่ อยากเปิดใจให้คนดีที่ห่วงฉัน เข้ามาช่วยเติมฝันยามอ่อนล้า แต่ด้วยใจยังกล้าแกร่งแรงศรัทธา จึงขอปิดอุราไม่เปิดใจ *-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กันนะค่ะ*-* ถึง คุณพายุ สุริยะ อยากให้ลองปรับใจกันใหม่นะ เพิ่งว่าจะดีขึ้นบ้างอย่างเก่านั้น จึงได้ขอให้พี่ชายอย่าช้าพลัน โทรไปหาเขานั้นเพื่อตกลง *-*อยากให้คุณพายุ ลองติดต่อไป อาจเป็นแค่การเข้าใจผิดกันก็ได้ อยากให้คุณทั้งสองรักกันเหมือนเดิมนะค่ะ เป็นกำลังใจให้เสมอนะค่ะ*-* ถึง คุณพี่ดอกแก้ว เมื่อได้ฟังคำปลอบใจที่พี่ให้ ก็ทำให้แสนสุขใจไม่เคยหวั่น และหวังไว้ต่อแต่นี้ในชีวัน จะพบสิ่งสวยสรรค์ดั่งว่ามา *-*คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ ไม่เจอกันนานเลย หวังว่าคงสบายดีนะค่ะ ส่วนผู้หญิงไร้เงา มีอาการไข้นิดหน่อย แต่ที่หายไป มิใช่เรื่องการเจ็บไข้ไม่สบายนะค่ะ เพียงแต่ว่าติดธุระเกี่ยวกับการศึกษาต่อปริญญาโท คือจะสอบในวันที่ 27 มิถุนายน 2547 ซึ่งตอนแรกจะต้องสอบในวันที่ 26 มิถุนายน 2547 แต่ทางคณะเปลี่ยนวันสอบนะค่ะ ก็เลยหายไปเตรียมตัวค่ะ อิอิ*-* ถึง คุณวนัสนันท์ อารมณ์ของคนเศร้า ต้องนั่งเหงาเศร้าหนักหนา อารมณ์ช่างโศกา น้ำตาเลยหลั่งริน *-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน และดีใจนะค่ะที่นามสกุลของพี่ไปเหมือนของคุณแม่น้อง ซึ่งทำให้เราอาจเป็นญาติกันก็ได้ค่ะ ดีใจจัง*-* ถึง คุณ-`๏- G e n i 3 -`๏- กอดเก็บความช้ำร่ำไห้ รินใจหลั่งไหลคล้ายสายฝน ที่เปียกปอนรินไหลใส่กมล อยากล้นพ้นจนจะท่วมห้องอุรา *-*ขอบคุณค่ะที่แวะมาเป็นกำลังใจให้กัน และขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ*-* ถึง คุณnamsai เคยมีเธอชิดใกล้ แต่เธอจากฉันไกลไม่มาหา ทำให้ฉันนั้นเศร้าอุรา และต้องรินมาเป็นน้ำตาเพื่ออาวรณ์ *-*คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ*-*
24 มิถุนายน 2547 05:36 น. - comment id 288986
พี่ก็กอดหนอนข้างอ้างว้างหนาว ด้วยไร้สาวเทใจใฝ่เป็นคู่ อยากหาน้องแก้วเหงาเจ้าพธู ถ้ารับรู้ดวงจิตโปรดพิจารณา ช่วงนี้มาช้าหน่อย นอนไม่ค่อยเต็มที่สักเท่าไหร่ ว่าจะขาดไปกลัวว่าจะมีคนคอยจ้า..
24 มิถุนายน 2547 11:17 น. - comment id 289077
กอดหนาวเศร้าระทมใจเจ็บ ด้วยเฝ้าเก็บงำเงียบในความหลัง จะห่วงหาไปไยกับรักไม่จีรัง สร้างพลังสู้วันใหม่ให้ใจตน ........................................ ข้าพเจ้ามาทักทาย..ผู้หญิงไร้เงา ชืนชมเสมอจ้ะ
24 มิถุนายน 2547 12:51 น. - comment id 289117
ทุกครั้งที่น้ำตาไหล..หัวใจก็รอนร้าว เมื่อไรที่คิดถึงเรื่องราว..ภาพวันเก่าๆถมใจท้อแท้ บทเรียนจากความทรงจำ ตอกย้ำ ทุกคราวที่อ่อนแอ หลังจากการร่ำลาของคนแพ้..เรียนรู้ว่าคนที่มีรักแท้ต้องเจ็บไม่เป็น แก้มมาตามเก็บงาน .. ย้อนหลังค่ะ คิดถึงคนคุ้นใจ .. เสมอๆ
24 มิถุนายน 2547 14:05 น. - comment id 289161
ต่างคนต่างนั่งเหงา ชีวิตเราเป็นอย่างนี้ รู้สึกที่ดีดี ไม่บอกกันแต่ก่อนมา โอกาศที่ล่วงผ่าน ให้วันวานกลับมาหา ยากเย็นเหลือคนา ปล่อยตรึงตรากับเหงาใจ จะต่อไรล่ะบอกมั่ง
24 มิถุนายน 2547 18:42 น. - comment id 289259
ถึง คุณชัยชนะ อยากจะพิจารณาในครานี้ แต่กลัวพี่เปลี่ยนใจไม่มาหา จึงขอเก็บไว้เลยเผยวาจา ว่าขอเหงาเศร้าอุราตลอดกาล *-*ไม่เป็นไรค่ะหากคุณชัยชนะเพลียและเหนื่อยมาก เว้นของน้องสักคนก็คงไม่เป็นไรค่ะ เอาเป็นว่าเข้าใจ และยังไงก็พักผ่อนเยอะ ๆ นะค่ะ ห่วงใยเสมอค่ะ และขอแนะนำ รังนก สามารถช่วยให้รางกายดีขึ้นหากเหนื่อยและล้ามากนะค่ะ*-* ถึง คุณแว่นดอย จะลืมทุกข์และความเศร้าที่เข้าใกล้ เพื่อให้ใจได้เริ่มใหม่ไม่เศร้าหมอง จะทำจิตเพื่อลืมวันไม่สมปอง และเฝ้าครองความสุขไม่ทุกข์ตรม *-*ขอบคุณมากสำหรับกำลังใจที่มอบให้อย่างล้นเหลือ ขอบคุณค่ะ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ดูแลสุขภาพด้วยนะค่ะ*-* ถึง คุณแก้ม...ป่อง ทุกครั้งที่หัวใจร้องไห้ มักเกิดจากการแพ้พ่ายเสมอ ทุกครั้งที่หัวใจพร่ำเพ้อ ก็มักจะคิดถึงเธอเสมอเลย *-*ขอบคุณมากเลยค่ะ สำหรับกำลังใจที่มอบให้ และต้องขอโทษด้วยที่บางครั้งไม่ได้แวะไปเยือน ช่วงนี้กำลังเตรียมตัวเข้าศึกษาต่ออยู่ เลยทำให้เวลาไม่ค่อยพอ หวังว่าคงไม่ว่ากันนะจ๊ะ และอยากจะบอกว่าคิดถึงน้องแก้ม..ป่องเสมอนะจ๊ะ*-* ถึง คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์ ต่างคนต่างเก็บไว้ไม่เปิดเผย ทั้งที่ใจเฝ้าคุ้นเคยและห่วงหา แต่ต้องทนความช้ำย้ำอุรา ด้วยไม่กล้าเผยวาจาถึงความนัย แม้นานวันใจนั้นยังครุ่นคิด เต็มดวงจิตว่าเธอนั้นก็ใช่ แต่เพราะว่าสิ่งหนึ่งตรึงดวงใจ เธอมีเขาเต็มหทัยไม่ใช่เรา *-*จะให้บอกอะไรหละค่ะ รู้อยู่แก่ใจนา อิอิ*-*
26 มิถุนายน 2547 08:54 น. - comment id 290045
ก็เห็นบอกวุ่นอยู่กะการเรียนต่อเพียงอยากทราบว่าจะเรียนต่ออะไรด้านไหนอิอิก็ห่วงน่ะ
30 มิถุนายน 2547 22:37 น. - comment id 291786
ถึง คุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์ ก็ไม่บอกให้ชัดแจ้ง เอาก็แสดงการเข้าใจผิด คิดว่าจะต่อกลอนต่อชีวิต โถแค่ต่อยังผิดเลยขอใช้สิทธิ์การขออภัย อิอิ *-*ก็ไม่บอกว่านี่ค่ะว่าอยากทราบเรื่องการศึกษาต่อ นึกว่าถามเรื่องต่อกลอนกัน อิอิ เอาเป็นว่าขอบคุณมากนะค่ะสำหรับความห่วงใย ผู้หญิงไร้เงาจะต่อปริญญาโท ของมหาวิทยาลัยรามคำแหง ซึ่งจะมาเปิดศูนย์อยู่ที่ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาของจังหวัดชุมพร โดยจะเรียนอาทิตย์ หรือนอกเวลาทำการนั่นเองหละค่ะ อิอิ ส่วนเอกที่เรียนก็คือการจัดการ หรือบริหารธุรกิจ หรือ MBA นะค่ะ และขอบคุณมากสำหรับความห่วงใยที่มอบให้นะค่ะ*-*