สวนดอกไม้ในแดนไกล ที่ที่เราไม่อาจใช้สองขาเดินไปถึง ที่ที่เราใช้ความรักสัมผัสได้แต่ไม่อาจคาดหวัง สิ่งใด เสรีนั้นมีเขตแดนกว้างใหญ่เกินกว่าที่คาดไว้มากนัก เธอกำลังไขว่คว้าสิ่งใดภายใต้ฟากฟ้าแสนอัศจรรย์นี้ ภายใต้ราตรีแห่งแสงดาวนำให้เราเงยหน้ามองขึ้นไป สัมผัส รับรู้เพียงความงามลึกลับที่ไม่อาจเอื้อมถึง สุดตานั้นคืออนันตกาลแห่งเอกภพ ใฝ่ฝันค้นคว้าหาดวงดาวแล้วจับมาเรียงราย ทำเพียงใดยังไม่อาจก้าวถึงจุดหมาย เฝ้าครวญหา ดวงดาวมากมายแสงวับหรืออับแสง เป็นพยาน เมื่อมนุษย์ก้าวไปถึง ที่นั่นคงไม่ต่างจากที่นี่ ต่อให้มีสวนดอกไม้เรียงร้อยจัดระเบียบ ก็เพียงในฝัน ความสงบสุขที่แท้จริงไม่มีในมวลหมู่ข้าฯ เพ้อไป ความย่อยยับจะเกิดขึ้นไม่ต่างจากที่ท่านเพ่งดูเรา เสมอมา ด้วยเรี่ยวแรงแห่งเราสร้างแล้วทำลายสูญสิ้น แต่.. ยังไม่อาจหยุดฝันหาสวยดอกไม้แสนงามยามสงบใจ แสนไกลนั้น.. บ้านริมเขา ทุ่งหญ้าเขียวสดใส มวลดอกไม้เริงร่าร่อนสายลม ห่างออกไปเป็นลำธารใหญ่ หินหลากสีสันส่องประกาย ไกลออกไป.นานแสนนาน.
sivadee 22 มิ.ย. 2547 14:23 น. - ID 55698 
910
2
0
22 มิถุนายน 2547 16:27 น. - comment id 288175
สันติสงบแล้ว.............หนใด สาส์นส่งสงบใจ......................ทั่วหล้า พิรุณตกวันไหน.....................ไกลห่าง..ทรายเฮย ยินแต่พฤกษาฟ้า................... ส่งน้ำเย็นชล เขียนดีมีอารยะบรรเจิดดีค่ะ คุณศิวาตี ทิกิ_tiki
22 มิถุนายน 2547 18:06 น. - comment id 288223
มวลดอกไม้ในใจได้เบิกบาน ก็แสนสุขสำราญสมานฉันท์ เหมือนดั่งเราที่เฝ้าแต่งกลอนกัน รู้สึกถึงความผูกพันที่มั่นคง *-*ความหมายลึกซึ้งมากเลยค่ะ*-*
24 มิถุนายน 2547 14:06 น. - comment id 289164
ขอบคุณมากค่ะ ทิกิ และผู้หญิงไร้เงา
24 มิถุนายน 2547 19:22 น. - comment id 289291
รูปดาวคุณสวยมาก
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
