กวีนิพนธ์ของฉันบันทึก จดจำ เพียงความเคลื่อนไหวน้อยๆ และวูบวาบของสิ่งที่มากระทบใจฉันอย่างเบาๆ เร่าร้อน รุนแรง บ่อยครั้งมักเข้าใจผิด แต่ถ้อยคำเฉกกวีเช่นฉันนั้นเติบโต งอกงามด้วยกิ่งก้านแห่งปัญญา ผลิดอก เบ่งบาน ร่วงโรย บนต้นไม้ใหญ่ที่รากฝังลึกมาแสนนาน ความทรงจำยังมีอยู่บนกระดาษสีขาว ที่อักษรทุกตัวดำรงอยู่อย่างสง่างาม ในท่วงท่าที่ประกาศความจงใจเช่นนั้น อย่างถ่อมตัวในวัยเยาว์ อย่างตั้งใจในรูปลักษณ์ อย่างแผ่วเบาแต่ปรารถนาความยั่งยืนในเจตจำนง อย่างไม่หวั่นเกรงสิ่งใด เพราะเสรีนั้นกว้างใหญ่ไร้ขอบเขตยิ่งนัก และจักดำรงในทรงจำของผู้ส่งสายตามากระทบอย่างบังเอิญในความตั้งใจ
22 มิถุนายน 2547 13:17 น. - comment id 288115
ชอบนะค่ะ ความหมายในคำที่ใช้โดนใจค่ะ
22 มิถุนายน 2547 13:56 น. - comment id 288125
ยินดีต้อนรับ Sivadee ณ บ้านอีกหลังในไซเบอร์Space
22 มิถุนายน 2547 16:24 น. - comment id 288172
งามพริ้งพรายดีค่ะตุณ ศิวดี
24 มิถุนายน 2547 14:05 น. - comment id 289163
ขอบคุณมากค่ะ