กวีนิพนธ์ของฉัน

sivadee

กวีนิพนธ์ของฉันบันทึก จดจำ เพียงความเคลื่อนไหวน้อยๆ
และวูบวาบของสิ่งที่มากระทบใจฉันอย่างเบาๆ เร่าร้อน รุนแรง
บ่อยครั้งมักเข้าใจผิด
แต่ถ้อยคำเฉกกวีเช่นฉันนั้นเติบโต งอกงามด้วยกิ่งก้านแห่งปัญญา
ผลิดอก เบ่งบาน ร่วงโรย บนต้นไม้ใหญ่ที่รากฝังลึกมาแสนนาน
ความทรงจำยังมีอยู่บนกระดาษสีขาว
ที่อักษรทุกตัวดำรงอยู่อย่างสง่างาม ในท่วงท่าที่ประกาศความจงใจเช่นนั้น
อย่างถ่อมตัวในวัยเยาว์ อย่างตั้งใจในรูปลักษณ์
อย่างแผ่วเบาแต่ปรารถนาความยั่งยืนในเจตจำนง
อย่างไม่หวั่นเกรงสิ่งใด เพราะเสรีนั้นกว้างใหญ่ไร้ขอบเขตยิ่งนัก
และจักดำรงในทรงจำของผู้ส่งสายตามากระทบอย่างบังเอิญในความตั้งใจ				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    22 มิถุนายน 2547 13:17 น. - comment id 288115

    ชอบนะค่ะ  ความหมายในคำที่ใช้โดนใจค่ะ
  • ปุถุซน

    22 มิถุนายน 2547 13:56 น. - comment id 288125

    ยินดีต้อนรับ Sivadee
    
    ณ บ้านอีกหลังในไซเบอร์Space
  • ทิกิ _tiki ไม่ลงทะเบียน

    22 มิถุนายน 2547 16:24 น. - comment id 288172

    งามพริ้งพรายดีค่ะตุณ ศิวดี
  • sivadee

    24 มิถุนายน 2547 14:05 น. - comment id 289163

    ขอบคุณมากค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน