กลั่นความชั่วร้ายเป็นดอกไม้ กลั่นหยาดน้ำตาเป็นมธุรส กลั่นหยดเลือดเป็นชะมดเชียง กลั่นความรู้สึกเป็นบทกวี ดอกไม้แห่งความชั่วกำลังเบ่งบาน งามสะพรั่งในดินปุ๋ยแห่งศีลธรรมอันจอมปลอม ในสวนที่ประดับประดาด้วยร้อยพันหน้ากาก เสียงพลั่วพรวนดินครั้งแล้วครั้งเล่า เสียงน้ำรดราดรากต้นซึมชุ่มฉ่ำ กลีบดอกไม้แห่งความชั่วมีหยดน้ำ สะท้อนโลกแห่งความดีของพวกมุสา คนโฉดไม่ชอบดมดอกไม้แห่งความชั่ว กลัวจะเห็นเงาสถุลสะท้อนทรามของตน แต่ข้าชื่นชมดอกไม้แห่งความชั่ว
21 มิถุนายน 2547 16:21 น. - comment id 287698
จะดี จะชั่วมันก็ยังคงเป็นดอกไม้นะครับ
21 มิถุนายน 2547 18:14 น. - comment id 287757
:+::+: สะท้อนจิตสะท้อนใจของคนแต่ง :+::+: :+:สร้างสรรค์ดีค่ะ:+:
21 มิถุนายน 2547 18:24 น. - comment id 287758
พ่อมรึงหรอครับ
21 มิถุนายน 2547 22:59 น. - comment id 287875
เขียนได้ดีจริงค่ะ สัจจธรรมใส
22 มิถุนายน 2547 03:13 น. - comment id 287932
โห ... ชอบค่ะ โดนมากๆ เก่งจังค่ะ
22 มิถุนายน 2547 17:25 น. - comment id 288203
รูป สวย