เขามองเธอเผยอยิ้มสุขปริ่มล้น สายตาซนสอดส่ายผ่อนคลายเหงา เธอเอนเอียงเคียงใกล้ซุกไซ้เครา ผิวเนียนเคล้าคลอเล่นคลึงเคล้นคอย ด้วยมนต์จูบลูบไล้เพิ่มไออุ่น หอมละมุนไม่จางลดห่างถอย ใบหน้าเขาเฝ้าแนบอิงแอบคอย แม้บ่ายคล้อยไม่เคลื่อนเลื่อนจากลา เรียวนิ้วเธอเผลอถลำลูบคลำเล่น ไล้เคราเร้นรกคางค่อนข้างหนา ปากเขากัดสัมผัสนิ้วสยิวอุรา ใจผวาเธอพะวงลุ่มหลงนาน สองคลึงเคล้าเฝ้าอ้อนจนค่อนค่ำ รินน้ำคำเคลือบใสใส่เสียงหวาน ต่างพลอดพร่ำคำรักสลักกาล จวบคืนผ่านพ้นเช้ายังเคล้าคลึง 20 มิถุนายน 2547
นกตะวัน 20 มิ.ย. 2547 12:47 น. - ID 55577 
369
0
0
20 มิถุนายน 2547 14:14 น. - comment id 287232
สิ้นแสงจันทร์สั่นไหวไม่ไร้ดาว ยังพร่างพราวขาวใสอยู่ไกล้ฝัน แม้วันนี้ท้องฟ้าสิ้นตะวัน ดาวนับพันสั่แสงแรงศรัทธา กำลังใจคือสิ่งที่สวยงาม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
