โลกใบนี้เคยมีผู้หญิงอ้างว้างคนหนึ่ง ผู้หญิงคนที่ซึ่งอยู่ตามลำพังเงียบงัน ตื่นมาก็เพ้อหลบตาลงก็ละเมอฝัน คิดถึงใครบางคนทุกๆวันที่เหงาใจ ใครคนหนึ่งกำลังเดินเข้ามา ช่วยโอบกอดพากันเดินสู่โลกใบใหม่ ฉุดฉันขึ้นมาจากโลกใบเก่าที่เงียบงันไร้ผู้ใด แล้วลดตัวมาเคียงข้างใกล้ๆให้อบอุ่น จูงมือกันไปตามเส้นทางที่ทอดยาว เหนื่อยก็พักให้หายหนาวนอนตักหนุน ได้รู้สึกถึงอุ่นไออันอ่อนละมุน ที่หอมกรุ่นด้วยไอรักและความห่วงใย
20 มิถุนายน 2547 06:51 น. - comment id 287056
กลอนใหม่คะ แวะมาแต่ง
20 มิถุนายน 2547 08:59 น. - comment id 287103
อบอุ่นจัง.. เรน..แวะมา.. ทักทาย.. อรุณสวัสดิ์นะคะ..
20 มิถุนายน 2547 09:35 น. - comment id 287129
โลกนี้มีชายคนหนึ่ง ผู้ซึ่งรอรักหรรษา หวังอยู่เคียงข้างกานดา แต่เธอไม่มาให้ยล
20 มิถุนายน 2547 11:35 น. - comment id 287163
ทำไมมันเศร้าอย่างนี้เนอะ กวางว่า มีคนอยู๋ด้วยอบอุ่นมากๆเลยแหละ
21 มิถุนายน 2547 00:08 น. - comment id 287482
เพราะน่ะ pepper หายไป ไม่ค่อยเห็นมาเลยน่ะ มาแบบอบอุ่นดี อืม.. มีคนมาโอบอุ่น สู่เส้นทางใหม่ ดีจังเลย...
21 มิถุนายน 2547 19:44 น. - comment id 287778
เพราะมากค่ะ อ่านแล้ว อบอุ่นจัง โลกใบใหม่ที่เทอร์สร้างมาด้วยมือของเทอร์ประมาณเนี่ยเลย อิอิ แวะมาชื่นชม ค่ะ -`๏ิ__ิ`๏
29 มิถุนายน 2547 10:51 น. - comment id 291311
ช่วงนี้เปิดเทอมกวางไม่ค่อยได้เข้ามาเพราะว่าอยู่โรงเรียนประจำคะ ว่างมากๆ จะมาแต่งกลอนใหม่นะคะ {=^-^=}