จากกันอีกแล้วนะ...ความรัก

ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม

+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=
อีกครั้งแล้ว...ที่ฉันต้องโบกมือลาความรัก
ทั้งที่มันเพิ่งผ่านมาทำความรู้จักได้ไม่เท่าไหร่
อีกครั้งที่ได้แต่นั่งมอง....ยิ้มรับ...แต่ไม่เข้าใจ
แค่รู้ว่าอะไรจะเกิด...มันก็ต้องเป็นไป....อย่างทุกๆที
     ถ้าไม่จำเป็น...อย่าแตะต้องความรู้สึกใคร
   ถ้าให้ใจไม่ได้....อย่าปล่อยให้เกินเลยกว่านี้ 
   เป็นคำที่มีคนบอกฉันไว้...จนท่องจำขึ้นใจมาอย่างดี
    เลยได้แต่นั่งดูสิ่งต่างๆหมุนรอบตัวไปตามวิถี....โดยไม่แตะต้องอะไร
     เลิกหวังไปนานแล้ว...ว่าจะเจอใครคนนั้น
   ชินแล้วกับความเงียบงันที่ไม่ใช่แขกรับเชิญหน้าใหม่
    เจ็บมามาก กับวันที่อยากรักใคร
        แต่ไม่รู้จักวิธีรักษาเค้าไว้ให้อยู่นานๆ
คงไม่มีใครในโลก..รักฉันมากพอที่จะอยู่
จะทนฟัง ...เข้าใจ...รอดู....เมื่อเวลาพ้นผ่าน
ที่จะรอฟังคำตอบของคำถามว่า รักไหม? ด้วยการรอดูไปนานๆ
ที่รักฉันมากพอจะจับมือฝ่าฟันวันร้าวรานไปด้วยกัน
    - - 
จึงต้องเจ็บซ้ำ--ซ้ำ ....เมื่อรักจบตรงที่เก่า 
รักเดินทางมาหยุดตรงความเงียบเหงา...เหลือเพียงตัวฉัน
ฉันคงไม่เหมาะจะรักใคร...คงเหมาะแค่มีหัวใจ...เต้นไหวไป..วันต่อวัน
รัก...จึงยังเป็นคำที่ฉัน..ได้เพียงฟังคำคนอื่นบอกเล่ากัน...
         ...........แต่ไม่เคยได้เจอมัน จริงๆสักที
*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*=*