เรืองระยิบทิพย์สรวงปวงทวยเทพ ถิ่นตะเข็บขอบฟ้าเวหาหน สุริยะอยู่เย็นยืนหยั่งทน เหลียวเบื้องบนบ่บิ่นเหมือนดินดอน สัจธรรมต่ำฟ้าดาราพร่าง ทั่วทุกทางธารเขตขอดห่อนหอน ฟ้าบนสูงสู่ไซร้ไม่เดือดร้อน เทวดากรนนอนฟ้อนสราญ น่าสมเพชเปรตคนต้องทนทุกข์ บ่มีสุขสมยากลำบากนาน ดิ้นรนทนทุกข์ตรำทำงาน เผื่อเจือจานผ่านท้องร้องโอดครวญ เหลียวเบิ่งเทพเสพสุขสู่อิจฉา แลข้าวปลาอาหารทานเต็มสวน เปรตคนหรือมื้อหนึ่งพึงรัญจวน หิวจนรวนป่วนไส้ไหลเป็นลม ขอเทวดาอาหารเจือจานเปรต แหกพระเนตรนำพาจะสุขสม โปรยอาหารผ่านฟ้ามาตามลม ให้เปรตชมชิมลิ้มรสโอชา ตาจ้องฟ้าดาราอาหารเพริศ ว่ารสเลิศล้ำปากยากจะหา จ้องอยู่นานรำคาญพาลระอา เทวดาหน้ามลไม่สนใจ เปรตคนเศร้าเงาร่างบางกระจ้อย พุงลีบน้อยม่อยหลับสลบไหล ฝันไปว่าเทวดาบนฟ้าไกล มอบขาไก่ไหเหล้าให้เมามาย รสอาหารทานลงบรรจงเคี้ยว แลเกิดเรี่ยวก่อแรงขึ้นมากหลาย เปรตคนสุขสมรักมักสบาย อาหารรายเรียงอิ่มจึ่งยิ้มบาน แลพอตื่นกลืนหิวจนกิ่วไส้ เพียงฝันไปไป่จริงดั่งรสหวาน เทวดามาเข้าฝันเขานาน จึงลุกคลานคุ้ยถังแล้วนั่งกิน เศษอาหารทานลงบรรจงเคี้ยว ก่อเกิดเรี่ยวแรงอยู่สู่ถวิล ข้าวระคนปนกับเกือกเม็ดดิน ต่อชีวินไว้อยู่............คู่กาลกัลป์
บรรเจิด 18 มิ.ย. 2547 13:23 น. - ID 55497 
1762
2
0
19 มิถุนายน 2547 02:29 น. - comment id 286643
หน้าส่วนตัว
http://www.thaipoem.com/web/poemdata.php?id=55497
......เปรตคน......
บรรเจิด
เรืองระยิบทิพย์สรวงปวงทวยเทพ
เขียนไว้ว่าช่างเขียนได้ดีจริง
มองภาพยิ่งเทพ-เปรต-เศษสถล
ล้วนความอยากยากจะเปลี่ยนเวียนใจคน
โหยทุกข์ข้นแค้นขัดชัดกันดาร
๏ ทิกิ_tiki
ทิกิ เขียนไว้ให้ตรงนี้นะคะ
19 มิถุนายน 2547 23:50 น. - comment id 287014
อีกมุมมองหนึ่ง เขียนได้เข้ากับสภาวะ ค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
