ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ

ฟ้าคือฟ้าดินคือดิน


ยูงทองล่องฟ้าเมฆินทร์
ถวิลหวังไอดิน
โผผินบินสู่พสุธา
ดอกฟ้าโน้มกิ่งลงมา
จากสวรรค์อาภา
ให้ดินปรีดาอาวรณ์				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    17 มิถุนายน 2547 18:10 น. - comment id 286285

    แม้ฟ้าจะสูงเพียงใดไม่เคยหวั่น
    แม้อะไรจะกลางกั้นไม่หวั่นไหว
    ยังคงเชื่อความจริงยิ่งสิ่งใด
    จะก้าวไปให้ถึงซึ่งฝั่งฟ้าถ้ามีเธอ
    
    *-*แวะมาทักทายค่ะ*-*
  • สุนทรภู่ มาเยี่ยม

    17 มิถุนายน 2547 21:44 น. - comment id 286343

    ได้แค่นี้ก็ถือว่าดีแล้วเหลน
  • เมกกะ

    17 มิถุนายน 2547 22:47 น. - comment id 286412

    น้ำตาที่รินไหล
    ยังไม่ได้ครึ่งของใจที่เจ็บช้ำ
    น้ำตาของคนแพ้...คนขี้แยที่ถูกกระทำ
    ไม่ได้ทำให้ใครรู้สึกตัวได้สักที
    เจ็บเพราะความเชื่อใจ
    เจ็บเพราะความเอาใจใส่ที่เธอแสร้งมีให้ฉันเต็มที่
    เจ็บเพราะคำหลอกลวง
    เจ็บเพราะความเป็นห่วงเป็นใยที่เธอมี
    เจ็บจนในวันนี้ไม่คิดที่จะเชื่อใจใครต่อไป 
    
    *** แวะมาหั้ยกำลังใจครับ ***
  • ...

    17 มิถุนายน 2547 23:58 น. - comment id 286472

    คุ้นมาก เขียนเอง หรือเอามาจากนิยาย
  • tiki

    18 มิถุนายน 2547 10:34 น. - comment id 286543

    :)
  • ใฝ่สูง

    20 มิถุนายน 2547 15:29 น. - comment id 287256

    ขอบคุณทุกกำลังใจ
    ทำให้ได้ก้าวไหม่ในวันนี้
    ในวันที่เริ่มรู้สึกแสนดี
    กับเธอคนนี้...คอยให้กำลังใจ
    
    คนที่แวะมาทักทายก็ขอขอบคุณมากๆครับ
  • ลอยไปในสายลม

    22 มิถุนายน 2547 13:14 น. - comment id 288113

    แม้วันนี้ฟ้านั้นยังสูงอยู่
    แม้มีผู้ใฝ่ปองทุกสถาน
    แม้ต้องรอต่อไปนานแสนนาน
    ทุกทุกกาลจะรอคอยตลอดไป
    
    ยินดีที่ได้รู้จัก ใฝ่สูง

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน