หน้าส่วนตัว
โอ้อนาถวาสนาคราครั้งนี้
ทำให้พี่ละอายใจหนักหนา
เจ้าไม่เห็นฉันบ้างนะกานดา
สู้อุสส่าห์เฝ้าถนอมในความรัก
วันเวลาไร้มลทินกริ่งเกรงเจ้า
จนต้องเศร้ามากมายเสียยิ่งนัก
เฝ้าถนอมยอมทนเสียแรงภักดิ์
สุดช้ำนักจางหายจนจากไป
เหตุไฉนใยเป็นได้ถึงเพียงนี้
ทำให้พี่วุ่นวายด้วยเธอได้
รักกันมาตั้งนานช่างกระไร
ไม่เห็นใจพี่บ้างนะแก้วตา
สู้อุสส่าห์ดูแลเฝ้าถนอม
ยอมอดออมรสรักมักหวนหา
ช่างหวานซึ้งตรึงใจดุจดวงตา
แต่วาสนาพบพานจบสิ้นกัน
สุริยายามพลบค่ำพบรัก
สัญญาจักว่าไว้ไม่แปรผัน
บัดนี้เจ้ากลับมาช่างรำพัน
ทำตัวฉันด่างพร้อยรอยมลทิน
ในครรภ์เจ้าเฝ้ามาจะหาพ่อ
ใครนั้นหนอสร้างไว้หัวใจหิน
โอ้ตัวฉันนั้นไร้ซึ่งราคิน
จะสูญสิ้นหมดแรงด้วยตัวเธอ
น้ำตานี้พี่จะคอยเช็ดให้
แม้หัวใจพี่ปวดร้าวอยู่เสมอ
แต่ยังภักดิ์รักมั่นแสนเลิศเลอ
ขอตัวเธอเชื่อมั่นในสัญญา.
แก้วประเสริฐ.
แก้วประเสริฐ 16 มิ.ย. 2547 22:23 น. - ID 55401 
1050
13
0
16 มิถุนายน 2547 22:51 น. - comment id 285905
ด้วยถนอมมิตรภาพที่ซาบซึ้ง เปรียบประหนึ่งพี่น้องปองชิดใกล้ จึงได้ห่วงพี่เสมอแม้จากไกล แต่หัวใจน้องห่วงใยพี่เหมือนเดิม *-*กลอนแต่งได้ดีนะค่ะ*-*
17 มิถุนายน 2547 01:41 น. - comment id 286002
มาเป็นกำลังใจจ้า ไม่เจอกันเลยนะคะ ช่วงนี้
17 มิถุนายน 2547 01:55 น. - comment id 286013
ไพเราะเหลือเกินค่ะ ... พี่แก้ว ขอโทษที่หายไปนะคะ ... งานยุ่งมากค่ะ
17 มิถุนายน 2547 09:01 น. - comment id 286054
ตะวันเทียบเลียบกรอบ ณ ขอบฟ้า สนธยาเย็นแล้วนกแจ้วหาย บินกลับสู่อุ่รังมิวางวาย คือสุดปลาย ในวัน หนึ่งวันนึง สะอื้นร้องหมองไหม้ในคืนค่ำ สนะยาเย็นย้ทำคิดถึง เวลาผ่านวานใจให้คำนึง ติดตรึง ติดตา..วันลาไกล... มาเยี่ยมครับผม กลอนไม่ค่อยจะเข้ากันนะครับ อิอิ
17 มิถุนายน 2547 09:16 น. - comment id 286064
อยากจะเป็นดวงใจแต่อกปิด ฉันไม่คิดแหวกดูจะได้ไหม กลัวเธอมีมากกว่าหนึ่งหัวใจ ที่แล้วไปคิดว่า..ให้เป็นทาน
17 มิถุนายน 2547 09:17 น. - comment id 286065
อยากจะเห็นดวงใจแต่อกปิด ฉันไม่คิดแหวกดูจะได้ไหม กลัวเธอมีมากกว่าหนึ่งหัวใจ ที่แล้วไปคิดว่า..ให้เป็นทาน
17 มิถุนายน 2547 10:57 น. - comment id 286104
โอ้อนาถวาสนาคราครั้งนี้ สุดที่พี่จะละอายใจหนักหนา เจ้าไม่เห็นพี่บ้างนะกานดา สู้อุสส่าห์เฝ้าถนอมอดออมใจ .... บรรทัดที่สาม: ไม่เห็นใจพี่บ้างเลยน่ะกานดา... ..จะดีกว่าไหมค่ะ.. เพียงแค่แนะนำน่ะค่ะ ..ไม่บังอาจแก้ไข..สวัสดีค่ะ.. ..
17 มิถุนายน 2547 12:55 น. - comment id 286128
โอ้อนาถวาสนาคราครั้งนี้
สุดที่พี่จะละอายใจหนักหนา
เจ้าไม่เห็นพี่บ้างนะกานดา
สู้อุสส่าห์เฝ้าถนอมอดออมใจ
วันเวลาไร้มลทินกริ่งเกรงเจ้า
จะต้องเศร้าเสียใจในตัวพี่
เฝ้าถนอมในรักและไมตรี
ไม่ให้มีขุ่นเคืองกระเทือนใจ
.............อดออมใจ กับ ในตัวพี่ ไม่สัมผัสกัน
----------- ใช้คำว่า ใจ ซ้ำมากมาก
ใช้สัมผัสซ้ำ คำซ้ำเยอะมาก แก้ไม่ไหวเลยอะ
อันนี้ไม่พูดถึงเรื่องความหมายนะ กลอนพาไปเสียเกือบร้อยเปอร์เซ็นเลยอะ
สุริยัน คราพลบ คือ หมดแสง แล้วไปสบแสงรักได้อย่างไรกันนะ
แล้วมาเกี่ยวอะไรกับตัวฉันให้ด่างพร้อยรอยมลทิน
เอ้อ แก้ไม่ไหวอะ
ลองดูใหม่นะ
17 มิถุนายน 2547 15:08 น. - comment id 286171
ไม่ค่อยได้แวะมาเลยค่ะ คุณแก้วสบายดีนะคะ รักษาสุขภาพด้วยแล้วกันค่ะ
17 มิถุนายน 2547 15:42 น. - comment id 286204
วันนี้รักร้าง ห่างไกล หัวใจ ไร้ทางไป มืดมน อยู่คนเดียว ในโลกกว้าง สับสน ร้อนรน ปวดใจ เธอ..จากลา หมดแล้ว ภาพของรักเรา วันเก่าๆ เหลือทิ้งไว้เพียงความเหงา เคล้าน้ำตา นี่หรือ ที่เธอบอก รักกัน หนักหนา แล้วใยวันนี้ เธอร้างลา เหลือเพียงฉันกับคราบน้ำตา เพียงลำพัง ** แวะมาทิ้งน้ำตาเป็น้พื่อนครับ ** ** คนเหงา...กลอนเศร้า..เฮ้อออ**
17 มิถุนายน 2547 21:38 น. - comment id 286338
คุณ ท่านผู้หญิงไร้เงา
กลอนเรื่องนี้ผมผิดพลาดอย่างมหันต์เลยครับ ผิดสัมผัสหมด คำก็ซ้ำซาก อักขระไม่กลมกลืน จนกลายเป็นกลอนพาไปเสียได้ สงสัยจะมึนเพราะส่งตอนสี่ทุ่มกว่า รีบร้อนครับผมไม่ขอแก้ตัวหรอกครับ ผิดยอมรับผิดเสมอ ขออภัยไว้ด้วยนะครับ แต่ได้แก้ไขใหม่แล้วครับอย่างไรผิดกรุณาแจ้งด้วยนะครับ ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
17 มิถุนายน 2547 21:41 น. - comment id 286339
คุณ เจ้าสาวโลกวิญญาณ
กลอนเรื่องนี้ผมผิดพลาดอย่างมหันต์เลยครับ ผิดสัมผัสหมด คำก็ซ้ำซาก อักขระไม่กลมกลืน จนกลายเป็นกลอนพาไปเสียได้ สงสัยจะมึนเพราะส่งตอนสี่ทุ่มกว่า รีบร้อนครับผมไม่ขอแก้ตัวหรอกครับ ผิดยอมรับผิดเสมอ ขออภัยไว้ด้วยนะครับ แต่ได้แก้ไขใหม่แล้วครับอย่างไรผิดกรุณาแจ้งด้วยนะครับ ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
17 มิถุนายน 2547 21:42 น. - comment id 286340
คุณ completely
กลอนเรื่องนี้ผมผิดพลาดอย่างมหันต์เลยครับ ผิดสัมผัสหมด คำก็ซ้ำซาก อักขระไม่กลมกลืน จนกลายเป็นกลอนพาไปเสียได้ สงสัยจะมึนเพราะส่งตอนสี่ทุ่มกว่า รีบร้อนครับผมไม่ขอแก้ตัวหรอกครับ ผิดยอมรับผิดเสมอ ขออภัยไว้ด้วยนะครับ แต่ได้แก้ไขใหม่แล้วครับอย่างไรผิดกรุณาแจ้งด้วยนะครับ ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
17 มิถุนายน 2547 21:43 น. - comment id 286341
คุณ พู่กันของหูกวาง
กลอนเรื่องนี้ผมผิดพลาดอย่างมหันต์เลยครับ ผิดสัมผัสหมด คำก็ซ้ำซาก อักขระไม่กลมกลืน จนกลายเป็นกลอนพาไปเสียได้ สงสัยจะมึนเพราะส่งตอนสี่ทุ่มกว่า รีบร้อนครับผมไม่ขอแก้ตัวหรอกครับ ผิดยอมรับผิดเสมอ ขออภัยไว้ด้วยนะครับ แต่ได้แก้ไขใหม่แล้วครับอย่างไรผิดกรุณาแจ้งด้วยนะครับ ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
17 มิถุนายน 2547 21:46 น. - comment id 286345
คุณ มณีไร้ค่า
ผมหากลอนคุณว่าจะไปเยี่ยมคุณบ้างที่มีน้ำใจแก่ผมมาก ไม่ทราบว่าที่ใดครับอย่างไรก็ขอขอบคุณมากครับ และซึ้งใจครับ
กลอนเรื่องนี้ผมผิดพลาดอย่างมหันต์เลยครับ ผิดสัมผัสหมด คำก็ซ้ำซาก อักขระไม่กลมกลืน จนกลายเป็นกลอนพาไปเสียได้ สงสัยจะมึนเพราะส่งตอนสี่ทุ่มกว่า รีบร้อนครับผมไม่ขอแก้ตัวหรอกครับ ผิดยอมรับผิดเสมอ ขออภัยไว้ด้วยนะครับ แต่ได้แก้ไขใหม่แล้วครับอย่างไรผิดกรุณาแจ้งด้วยนะครับ ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
17 มิถุนายน 2547 21:49 น. - comment id 286348
คุณ เบญจกาย
ขอบคุณมากครับ และมีน้ำใจแก่ผมมากผมมาอ่านหลังจากนั้นมิได้เข้ามาอีกเลย มาอ่านต๊กใจมากครับ แต่ต้องขอขอบคุณน้ำใจคุณมากนะครับ ไม่เป็นไรครับแจ้งให้ผมทราบเป็นพระคุณยิ่งแล้วครับ แล้วแวะมาใหม่นะครับ
กลอนเรื่องนี้ผมผิดพลาดอย่างมหันต์เลยครับ ผิดสัมผัสหมด คำก็ซ้ำซาก อักขระไม่กลมกลืน จนกลายเป็นกลอนพาไปเสียได้ สงสัยจะมึนเพราะส่งตอนสี่ทุ่มกว่า รีบร้อนครับผมไม่ขอแก้ตัวหรอกครับ ผิดยอมรับผิดเสมอ ขออภัยไว้ด้วยนะครับ แต่ได้แก้ไขใหม่แล้วครับอย่างไรผิดกรุณาแจ้งด้วยนะครับ ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
17 มิถุนายน 2547 21:56 น. - comment id 286354
คุณ ....
ขอบคุณมากนะครับที่ช่วยแจ้งบอกการผิดพลาดของผม ผมขอน้อมรับความผิดไว้ทุกประการครับ ผมเองซึ้งใจมากครับต้องขอขอบพระคุณคุณมากเลยครับ ผิดพลาดคือการผิดพลาดผมยอมรับผิดเสมอครับ แล้วกรุณาแวะมาใหม่นะครับ ช่วยแนะนำต่อๆไปด้วยนะครับ
กลอนเรื่องนี้ผมผิดพลาดอย่างมหันต์เลยครับ ผิดสัมผัสหมด คำก็ซ้ำซาก อักขระไม่กลมกลืน จนกลายเป็นกลอนพาไปเสียได้ สงสัยจะมึนเพราะส่งตอนสี่ทุ่มกว่า รีบร้อนครับผมไม่ขอแก้ตัวหรอกครับ ผิดยอมรับผิดเสมอ ขออภัยไว้ด้วยนะครับ แต่ได้แก้ไขใหม่แล้วครับอย่างไรผิดกรุณาแจ้งด้วยนะครับ ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
17 มิถุนายน 2547 21:59 น. - comment id 286359
คุณ นางฟ้าซาตาน
ขอบคุณมากนะครับที่เป็นห่วงเพื่อน ระยะนี้ไม่ค่อยสบายหรอกครับเป็นไข้หวัดเล่นงานเสียแย่เหมือนกันครับ แล้วเพื่อนล่ะสบายดีหรือเปล่าครับ ระวังสุขภาพด้วยนะครับฝนตกทุกๆวันเลย ขอบคุณครับ
กลอนเรื่องนี้ผมผิดพลาดอย่างมหันต์เลยครับ ผิดสัมผัสหมด คำก็ซ้ำซาก อักขระไม่กลมกลืน จนกลายเป็นกลอนพาไปเสียได้ สงสัยจะมึนเพราะส่งตอนสี่ทุ่มกว่า รีบร้อนครับผมไม่ขอแก้ตัวหรอกครับ ผิดยอมรับผิดเสมอ ขออภัยไว้ด้วยนะครับ แต่ได้แก้ไขใหม่แล้วครับอย่างไรผิดกรุณาแจ้งด้วยนะครับ ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
17 มิถุนายน 2547 22:01 น. - comment id 286362
คุณ เมกกะ
กลอนเรื่องนี้ผมผิดพลาดอย่างมหันต์เลยครับ ผิดสัมผัสหมด คำก็ซ้ำซาก อักขระไม่กลมกลืน จนกลายเป็นกลอนพาไปเสียได้ สงสัยจะมึนเพราะส่งตอนสี่ทุ่มกว่า รีบร้อนครับผมไม่ขอแก้ตัวหรอกครับ ผิดยอมรับผิดเสมอ ขออภัยไว้ด้วยนะครับ แต่ได้แก้ไขใหม่แล้วครับอย่างไรผิดกรุณาแจ้งด้วยนะครับ ขอบคุณมากครับ
แก้วประเสริฐ.
18 มิถุนายน 2547 15:12 น. - comment id 286617
แม้นจะแก้คำให้สัมผัสตรงกันแล้ว แต่ก็ยังพกพร่องในเรื่องเสียงท้ายวรรค และก็คำซ้ำนะ หลายจุดเลยหล่ะ แล้วที่สำคัญ ตัวคนเขียนเอง จะเป็น พี่ กับ เจ้า หรือเป็น ฉันกับเธอ อันนี้ให้อารมณ์กลอนที่ต่างกันนะ ต้องเลือกเอาอย่างเดียวนะ กลอนนี้ยังไม่งามเลยนะ ต้องแก้อีกเยอะเลย ตั้งใจหน่อยนะ ไมเป็นไร ค่อยๆ เขียนไป ไปศึกษาเรื่องดังนี้นะ 1. เสียงกลอน 2. สัมผัสใน - สัมผัสนอก 3. เอกภาพในความหมาย อาจจะเขียนได้ดีขึ้น เอาใจช่วยเด้อ
29 มิถุนายน 2547 06:30 น. - comment id 291222
เป็นกลอนที่เพราะมากเลยจ้ะ และเป็นคะติดีมากๆๆๆๆ แมว
29 มิถุนายน 2547 06:30 น. - comment id 291223
เป็นกลอนที่เพราะมากเลยจ้ะ และเป็นคะติดีมากๆๆๆๆ แมว
29 มิถุนายน 2547 06:31 น. - comment id 291224
เป็นกลอนที่เพราะมากเลยจ้ะ และเป็นคะติดีมากๆๆๆๆ แมว
29 มิถุนายน 2547 06:31 น. - comment id 291225
เป็นกลอนที่เพราะมากเลยจ้ะ และเป็นคะติดีมากๆๆๆๆ แมว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
