.. สายสัมพันธ์ขาดวิ่นดังสิ้นภาพ คงความซาบซึ้งลามตามหลอกหลอน บทอาลัยแนบติดชิดบางตอน จำจากจรร้าวรอนมานอนเบลอ เมื่อโคจรย้อนกลับขยับภาพ ก็ไม่ทราบทำไมหัวใจเผลอ เจ็บไม่จำช้ำจิตยังคิดเจอ หลงละเมออีกแล้วไม่แคล้วกัน ให้โอกาสครั้งใหม่ใช่สร้างภาพ ศิโรราบทุกอย่างกระจ่างฝัน วาดวิมานในอากาศประกาศวัน รักพัวพันคราวนี้มิมีคลาย เติมใจรักเริ่มริสันติภาพ ทุกข์ที่คาบเกี่ยวกันพลันหดหาย หัวใจเดียวครอบครองด้วยสองกาย ตราบชีพวายยืนยันรักมั่นคง ..
15 มิถุนายน 2547 22:45 น. - comment id 285503
..วันนี้ลองเขียนแบบคุมหลังบ้างค่ะ.. .. เชิญวิจารญ์ตามสะดวก.. ..
15 มิถุนายน 2547 22:59 น. - comment id 285511
ว่าจะปีนมาทางหน้าต่าง ไม่รู้ว่าสะดวกหรือเปล่า ..
15 มิถุนายน 2547 23:43 น. - comment id 285530
คุมหลังนี่ทำให้ขยักขย่อนเหมือนกันค่ะ อิอิ อ่านสนุกดีค่ะ มีลีลาดี
16 มิถุนายน 2547 09:34 น. - comment id 285592
คุณลิงเร่ร่อน: กริ้งกร๊างมาก่อนละกัน...เดี๋ยวแอบเปิดประตูให้.. :) ........................................................................ คุณtiki: ก็เป็นการเขียนอีกแบบนึงเท่านั้นเองค่ะ อาจจะแปลกไปบ้าง คิดว่าอ่านเล่นสนุกๆ แล้วกันน่ะค่ะ ขอบคุณค่ะ..
16 มิถุนายน 2547 12:22 น. - comment id 285647
โอ้อนาถวาสนาในคราเคราะห์ แสนจำเพาะมีรักในใจเขา ทำไมเล่าช่างมาปิดชีวิตเรา มันแสนเศร้าระกำแต่ผู้เดียว. แก้วประเสริฐ. เพื่อนรัก.....เห็นใจมากเลยนะ เฮ้อ!!! ไม่รู้จะช่วยเพื่อนได้อย่างไรเกี่ยวกับรักนิ...แต่เพื่อนนี้ยังรักเพื่อนสม่ำเสมอนะจ๊ะ
16 มิถุนายน 2547 15:45 น. - comment id 285776
คุณแก้วประเสริฐ: ..หมดระกำแล้วหนามตำมืออ่ะ ..กินเงาะแทนโลละสิบบาท .. แวะมาทานด้วยกันสิค่ะ.. ..