วันนี้ฉันอ่อนแออีกแล้ว หวั่นไหวต่อสิ่งรอบข้างอยู่เสมอ ไม่อยากเป็นแบบนี้เลย..จริง ๆ นะเธอ น้ำตามันเอ่อเพราะใจมันเบลอมันบาง
14 มิถุนายน 2547 00:11 น. - comment id 284953
อย่าให้ความอ่อนไหวมันครอบงำจิดใจของเรา จนมากเกินไป เดี๋ยวจะกลายเป็นคนอ่อนแอนะคะ..สู้ต่อไป เป็นกำลังใจให้ค่ะ
14 มิถุนายน 2547 04:18 น. - comment id 284987
อิอิ เชงอ่ะ อังกฤษแพ้ แต่ม่ะเปงรัย มีกลอนเพราะ ๆ ให้อ่านอ่ะ คิคิ ม่ะเมครายเยยอ่ะ ช่างวังเวงแท้ อย่าอ่อนแอจิครับ อย่าท้อแท้นะครับ เข้มแข็งไว้นะครับ พี่เมกแวะมาให้กำลังใจจ๊ะคนดี บาย
14 มิถุนายน 2547 19:34 น. - comment id 285156
ช่าย ... ช่าย เราก้อเป็นแบบนี้เหมือนกัน อิอิ แ ว ะ ม า ทั ก ท า ย ค ะ
15 มิถุนายน 2547 10:27 น. - comment id 285292
หากเพียงลองลืมทุกสิ่ง หยุดนิ่งอยู่กับความว่างเปล่า เธออาจมองเห็นเงาของใจเรา ว่ามันไม่ควรเหงา..อย่างเดียวดาย ออกไปสุดอากาศสดชื่น ลมระรื่นที่พัดไม้ไหวไหว มองท้องฟ้า..ให้สุดฟ้าไกล แล้วมุมมองของเธอจะเปลี่ยนไป..นะคนดี... มาเยี่ยมครับผม
15 มิถุนายน 2547 11:58 น. - comment id 285320
น่ารักจริงๆนะคะ กลอนนี้
15 มิถุนายน 2547 13:07 น. - comment id 285340
ขอบคุณ.. คุณสนธยา - พี่เมก - คนใจเดียว - พูกันหูกวาง - tiki นะค่ะ ที่มาแวะให้กำลังใจกัน....