ใบไม้ร่วง ไม่เคย คืนสู่ต้น สายน้ำวน ไหลผ่าน แล้วห่างหาย ดอกไม้บาน แย้มกลีบ ร่วงกระจาย ชีพอุบัติ พลันดับกลาย เป็นผงคลี ....................................................................................................................... ลมพัดมา แล้วไป ไม่ยืนยง แสงสว่าง มัวลง แล้วจ้าใหม่ น้ำค้าง พรมชื้น แล้วเหือดไป ดินฟุ้ง ธุลีไกล ไม่ยืนยง ...................................................................................................................... อ้ามหาเทพช่วยอวยพระพร ให้วิญญาณเร่ร่อนคืนมานี่ ได้พบ ได้รัก เช่นเคยมี อย่าอ้างว้างไร้ถิ่นที่พักใจเลย .................................................................................................................... ดาวเหนือ ดาวนำ ดาวเนตร สุขซึ้ง รังเรข สดใส จารจำ สลัก หทัย เลือนๆ ละม้าย เงาๆ เอามาจากหนังสือเรื่องธุวตารา เขียนโดย ลักษณะวดี เป็นเรื่องที่อ่านแล้วดีมากเลยเอามาบอกเพื่อนๆ สนุกมากๆเลย ชอบภาษาเขียนของเค้าอะ เรื่องดั่งดวงหฤทัยก็หนุก เราว่าของบ้านวรรณกรรมชอบคนแต่งแค่สองคนอะ พนมเทียนกะลักษณะวดี
rose sad 13 มิ.ย. 2547 17:38 น. - ID 55226 
3556
4
0
1 มีนาคม 2551 13:08 น. - comment id 262588
ยังมีอีกหลายเรื่องที่น่าอ่านมาก ๆ นามปากกา ทมยันตี โรสราเรน ลักษณาวดี จะเป็นเรื่องราวแนวต่าง ๆกัน แต่ผู้แต่งก็คนดียนกันค่ะ ใช้ภาษาสวยมาก ๆ เคยได้ลายเซ็นต์ผู้แต่งมากับมือ ประทับใจมาก ๆ ค่ะ
13 มิถุนายน 2547 18:38 น. - comment id 284796
ธุวตารา..เป็นนิยายเรื่องแรกในชีวิตที่อ่านค่ะ หลังจากนั้นก็ติดๆๆๆๆ นิยายมาตลอด ฮัต...เท่สุดๆเลย :)
13 มิถุนายน 2547 23:37 น. - comment id 284936
ดีจังนะคะที่นำมาเล่าเช่นนี้ได้รู้มากขึ้น
14 มิถุนายน 2547 07:25 น. - comment id 285000
http://music.kapook.com/newmusicstation/play.php?id=1200 แวะเอาเพลงมาผฝากครับ อิอิ ยังม่ะได้นอนเยยอ่ะ ตื่นแย้วจะเข้ามาคอมเม้นท์ครับ...โชคดีครับ ^_________________________^
14 มิถุนายน 2547 10:55 น. - comment id 285054
เป็นแฟนนิยายของคุณทมยันตีเหมือนกันจ้ะ ชอบอีกบทหนึ่ง จำไม่ได้ว่ามาจากเรื่องไหนนะคะ ที่ว่า ลืมเสียเถิดความหลังฝังดวงจิต ลืมเสียเถิดมิ่งมิตรขนิษฐา ลืมเสียเถิดความเศร้าร้าวอุรา ลืมเสียเถิดแก้วตาอย่าอาวรณ์
14 มิถุนายน 2547 16:26 น. - comment id 285101
อิ..อิ...เป็นแฟนนิยายคุณทมยันตีอีกคนจ๊ะ ทั้งสองเรื่องที่พูดถึง ก็เป็นเรื่องโปรดเหมือนกัน ลองอ่านเรื่อง โสมส่องแสง และ รอยอินทร์ ดูสิคะ (สองเรื่องนี้คุณทมยันตีใช้นามปากกาว่า โรสราเรน จ๊ะ) เป็นเรื่องเก่าที่ประทับใจมากๆ ร้องไห้เป็นน้ำตาเผาเต่าเลยจ๊ะ .....................................................................................
14 มิถุนายน 2547 17:20 น. - comment id 285107
(วนัสนันท์) ใช่เท่มาก กรี้ดเลยแหละ ฮัต-โฮรัส แต่ที่อ่านตำนานจริงๆก็คล้ายๆแบบนี้แหละ เป็นตำนานของอียิปต์เค้าว่าฟาโรห์องค์นี้เป็นหญิงองค์แรกชื่อว่า ฮัตเชปสุด แต่ตอนจบเศร้ายังไงไม่รู้อะบอกไม่ถูก ....................................................................... (อาภาภัส)อย่าลืมไปอ่านนะคะหนุกมากๆ ขอบคุณที่แวะเข้ามา ....................................................................... (เมกกะ) กำลังอยากฟังเพลงพอดีเลย ขอบคุณ ...................................................................... (พิมานรัถยา) เอจำไม่ได้เหมือนกันกลอนบทนี้ ลืมเสียเถิดความหลังฝังดวงจิต ลืมเสียเถิดมิ่งมิตรขนิษฐา ลืมเสียเถิดความเศร้าร้าวอุรา ลืมเสียเถิดแก้วตาอย่าอาวรณ์ แต่ที่จำได้แม่นที่สุดอะ ทิวเขาจรดขอบฟ้า ทิวาจรดราตรี ของเรื่องเพชรพระอุมา อ่านมาสองรอบแล้ว สนุกมาก อ้อ ดั่งดวงหฤทัย ของลักษณะวดีก็หนุกนะ .................................................................. (ลี่......ผู้มาเยือน) อ่านแล้วๆ หนุกเศร้าๆ อิอิ แล้วได้อ่าน เรื่อง กฤตยา ยังอะ สนุกนะมันเกี่ยวกับพันธะในอดีตที่ต้องสะสาง ในปัจจุบันแล้วปนวิทยาศาสตร์(หน่อยๆ) หนุกดี ...................................................................... เมมโนฟิส คือฟาโรห์ ฮัตเชปชัต ฤามิ ใช่ฟาโรห์ หนึ่งคืองูเห่า แห่งทะเลทราย หนึงคือเหยี่ยว แห่งทะเลทราย ธุวตารา ตำนานแห่งท้องทะเลทรายเดียวกันที่จารึก รัก รบ เสน่หา แห่งฟาโรห์ เมมโนฟิสแข็งแกร่ง สง่างาม ฮัตเชปชัต อาจองค์พิลาศล้ำ ดุจดั่งธุวตารา ดาวเหนือแห่ง ธีบีส เอามาให้อ่าน
15 มิถุนายน 2547 08:39 น. - comment id 285255
ค่ะ เพชรพระอุมาอ่านจบ 48 เล่มแล้ว ตอนนี้อ่าน จ้าวทะเลทราย ...ได้รับรู้วัฒนธรรมของคนต่างศาสน์ด้วย ในบรรยากาศทะเลทราย ที่ห้องสมุด หนังสือเรื่องธุวตารา .. จำได้ว่าเคยอ่านแล้ว รอบนึง ... สนุกค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
