หาอะไรระบายอารมณ์นั้นหายาก แต่มันอยากจะทำใจให้สบาย..กว่าที่เป็น เดิน-เดินเห็น..สิ่งที่ดีน่าสนใจ...มันไม่เด่น แต่มันคงเป็นสิ่งสุดท้ายที่จะคิดจะทำมัน ก็ลองจับลองยกลองดมดู..มือมันคัน คงต้องมีซักวันไม่รู้จะคืนหรือวัน..ที่จะได้ใช้มัน ลองนอนหลับกลับคิดดูอีกในฝัน เพียงแค่วันไม่ดีที่ผ่านมา..เดี๋ยวก็ผ่านไป แต่ในใจมันคิดมากไม่รู้ทำไม.. คิดเรื่องใครไม่คิดคิดเรื่องเธอ..เพราะอะไร เม้นเธอไปคิดทำใจ..ไม่รู้จะได้หรือไม่ ถ้ามันไม่คงได้ใช้มันเป็นแน่แท้ คนมันแพ้มันใครแลเห็นคงน่าอับอาย แล้วมันคงไม่คิดขายใจให้กลับใคร..ไม่เชื่อก็ลองแล ถ้าเราแพ้เราทำไปคนที่จะเสียใจก็คือแม่ มันก็คงแล้วแต่ใจเรานั้นละใช่ เฮ้ยไม่อยากพูดถึงมันอีก..งั้นเดี๋ยวมา ไปหาอะไรมาเช็ดมันจะดีกว่า..เฮ้ยลำบากใจ เช็ดไปคิดไป..คิดจะใช่..ยังมีน่าคิดออกไปได้.. ขนาดทำใจไปแล้วนะว่าจะไม่ใช่มัน.. เอานี้ดีว่า..จะคิดไง..ก็ให้มันคิดไปเลยก็แล้วกัน ไม่ว่ามันจะเอาไปฝันก็ตามใจ..ที่อยากจะฝัน นั้นถ้ามันฝัน..มันยืนยันที่จะใช่ก็ตามใจเรื่องของมัน แต่ตัวฉันถ้าได้ใช่มันไปเลยก็คงดี ของมันมีอยู่แล้วไม่ต้องไปหาไหน..มันอยู่ตรงนี้ ของมันดีไม่ดีเราไม่รู้เราใช่ตามที่มี ของแบบนี้คงเป็นของมีคมทั้งสองทาง..นั้นละอันนี้ มันคงดีถ้าอยู่กับคนดี-ดี..เค้าใช่เป็น แต่ตอนนี้มันอยู่ในมือคนอย่างฉัน ฉันจะใช่มันให้ดีได้ไม่ได้เดี๋ยวก็เห็น.. วันต่อไปถ้าอ่านหนังสือพิมพ์เธอคงเห็น มันคงเป็นข่าวน่าหนึ่งอย่างแน่นอน.. ฉันคนนี้คงได้นอนหลับอย่าเต็มที่ คงไม่มี-ไม่มีใครกวนใจฉัน..อย่างที่เธอได้ขอพร ฉันขอนอนให้เต็มอิ่มไม่มีใครยุ้ง...คงไม่มีใครมือบอน เปิดแผงกันนอนข้างฉัน...เป็นงั้นไป.. ก็ใครจะกล้ามานอนข้างคนดัง.. ออกข่าวแลัวยัง..ไม่มีใครกล้า..เข้าใกล้ ไม่เชื่อลองอ่านหนังสือพิมพ์ไป..อยู่หน้า1ไง ก็ข่าวนั้นไงที่บอกว่า.. เด็ก15-16คิดว่าลูกปืนเป็นลูกอม.. เมื่อถึงตอนนั้นเธอคงดีใจ.. ทำไงไม่ได้..เลยเต้นหลังงานศพ..ในเดือนเมษายน เธอทำไงไปไม่ได้..ไม่มีแม้นการขืนขม ไม่ต้องมาอมยิ้มเลยนะ..ก็ไม่แน่ฉันทำจริง..
8 มิถุนายน 2547 23:38 น. - comment id 282138
เฮ้อ...อ่านจบ พูดได้คำเดียวว่า งงๆๆๆๆจริงนะ แก้วประเสริฐ.
9 มิถุนายน 2547 00:32 น. - comment id 282152
นึกถึงเด็กญี่ปุ่นที่เป็นข่าวไม่นานนี้.น่ะ.. สะท้อนความคิดสับสนของเด็กที่เป็นเหยื่อสังคมทุกวันนี้ที่สอนให้แข่งขันแย่งชิงและเอาชนะให้ได้เพื่อตัวเอง..ไม่รู้จักให้แท้จริง ตรงข้ามกับหนังยอดมนุษย์ทั้งหลายที่ดูท่าว่าวิเศษเหลือเกิน สะท้อนสังคมที่ไม่มีรากแล้ว ไม่รู้จักตัวตนแท้จริงของตนว่าเป็นอย่างไร.... ตัวนิดเดียวก็กวดวิชาเพื่อให้ได้เรียนให้ได้เข้ามหาวิทยาลัยดังๆแล้วจบมาเป็นขุนนางเป็นผู้มีอำนาจบารมีเป็นผู้เหนือคนอื่น... ชีวิตเล็ก ๆถูกสอนให้ไม่ยอมแพ้แต่เล็ก ๆ....เพื่อจุดหมายสูงสุดที่เลือ่นลอยและห่างไกลชีวิตของคนอื่นคนที่ไม่มีโอกาสในสังคม............. จึงเป็นโศกนาฏกรรมแห่งชีวิต..... งานเขียนสะท้อนบางอย่างได้ดี จะดียิ่งหากมีการชี้ทางออกให้ด้วย..... ให้โอกาสคนได้เห็นความดีความงามของยุคสมัย ก็ไม่เลวนะ.............
9 มิถุนายน 2547 02:45 น. - comment id 282165
{-_-}=>*แก้ว =>โทษทีที่ทำให้..งง..อิอิ..ก็ตอนนี้นมัน เครียดๆๆ+มากเลย..ก็เลยแต่งไปเรื่อย.. มันคิดไงก็แต่งไปเลยไม่ได้เรียบเรียงให้ดี..
9 มิถุนายน 2547 02:59 น. - comment id 282167
{-_-}=>suprapai =>..ขอบคุงคับที่เข้ามาอ่าน...
9 มิถุนายน 2547 03:01 น. - comment id 282169
อืม..เอานี้ดีกว่านะจะเล่าเรื่องให้ฟัง =>คือว่า..มีเด็กคนหนึ่ง..เค้ากำลังเซ็งอยู่..วันนึงเค้าได้ไปเห็น..ปืน..ที่พ่อเค้าเอาแอบไว้.. เค้าอยากที่จะใช้มันตอนนั้น(เพราะเค้าเครียดมาก) แต่เค้าคิดดูอยู่ทั้งคืน..ว่าแค่เรื่องผู้หญิง.. จนไม่อยากคิดแล้ว..เลยปล่อยให้มันคิดไปเรื่อย.. ว่าจะฆ่าตัวตาย..แค่เรื่องเล็กๆน้อยๆ.... ทำให้คน-คนนึงต้องตาย....คงอยากดังมั้ง..อยากออกข่าวหน้าหนึ่ง..อยากเป็นคนดัง..แต่ก็ไม่มีใครที่กล้าเข้าไปใกล้-ใกล้...(ก็คนตายใครละจะเข้าใกล้..55)
9 มิถุนายน 2547 03:45 น. - comment id 282178
ขอบคุณคุณยาสีฟัน ไปอ่านยำใหญ่แล้วตอบไว้นะคะ ก็เลยแวะมาอ่านคุณ เพราะวันนี้ก็เซ็งไม่ได้เขียนอะไร เก็บเอาในโน้ตแพ้ดตัวเองมาลง งานยุ่งตามเคย...ดึกดื่น ต้องสะสางตัวเลข เตรียมไปส่งกรมโน่นกรมนี่ ภาษี สรรพ์ อะไรแบบนั้น เวลานี้ นั่งอยู่หน้าคอมพ์ หูตัองฟัง รายการวิทยุ 107 fm นี้ ก็เข้าท่าดีเหมือนกัน ดึกๆ ก็ปล่อยข่า VOA ออกมาเรื่อยๆ บางช่วง ก๊มี BBC news from London นะ เพลงก็เก่าๆเพราะดีลองฟังดูนะ คนทำงานดึก ...เพราะมันจะงีบกลางวันตอนไหนก็ได้น่ะ ทิกิ_tiki
9 มิถุนายน 2547 03:53 น. - comment id 282182
{-_-}=>tikiy =>ครับผม..ช่วงนี้เครียดๆอยู่ด้วย..อิอิ..ขอบคุงครับที่แนะนำ..