หน้าส่วนตัว
สุดสิ้นรักแดนดินสิ้นขอบฟ้า
ยากจะหารักแท้มาส่งเสริม
อนุจิตคิดหวนรักมาเพิ่มเติม
สุดจะเริ่มเพิ่มรักในวันวาน
ฟ้าลิขิตชีวิตแล้วใฝ่หวนหา
ขอกานดาอย่าพะวงสงสาร
ด้วยเป็นบาปทำไว้อดีตกาล
สนองสนานให้เกิดแก่ตัวเรา
มันเป็นเพียงเสี้ยวฝันในกาลก่อน
ยากจะวอนรำพึงจึงทราบเขา
รักแท้นั้นอยู่ไหนช่างบางเบา
มีตัวเขาเราอยู่ยากใฝ่ปอง
ลาแล้วหนอรอรักอยู่ขอบฟ้า
ไม่หันหน้ากลับมาเพื่อสนอง
ก้มหน้าเราเดินไปตามคัลลอง
ไม่ขอลองอีกแล้วแก้วกานดา
สิ้นแล้วหนอสิ้นแล้วสุดทางรัก
สิ้นความรักที่หวนชวนใฝ่หา
สิ้นทุกสิ่งเคยลิ้มรสพจนา
สิ้นเสน่หาอาลัยหวนทวนคืน
สิ้นแสงสูรย์เราสิ้นหนทางรัก
สิ้นประจักษ์ในรักไม่หวนฝืน
สิ้นดาราจันทรารักกลับคืน
สิ้นที่ยืนในทางรักอีกต่อไป.
แก้วประเสริฐ.
แก้วประเสริฐ 8 มิ.ย. 2547 12:23 น. - ID 54921 
806
14
0
8 มิถุนายน 2547 13:20 น. - comment id 281881
แสงสูรย์ ยังวกกลับมาฉายแสงได้ในวันรุ่ง มนุษย์ ไยท้อ เล่า ?
8 มิถุนายน 2547 14:01 น. - comment id 281910
สุดทางรักปักแดนมาปิดกั้น เธอแบ่งชั้นห้ามเข้าในเขตหวง ในก่อนกาลหวานล้ำล้วนคำลวง ไม่ขอทวงเสน่หากลับมาคืน..... แผ่นดินไม่ไร้เท่าใบพุดทรา..กลัวไปใย อิอิ
8 มิถุนายน 2547 14:39 น. - comment id 281924
วันนี้คุณฤกษ์มาซะเศร้าเลย เฮ้อ...อ่านแล้วเหงาเลยค่ะ แต่ยังเพราะเหมือนเดิม นางฟ้าแวะมาทักทายค่า
8 มิถุนายน 2547 16:18 น. - comment id 281946
อะ งั้นขอให้หาทางรักใหม่ให้เจอนะขอรับ อิอิ แวะมาทักทายขอรับ
8 มิถุนายน 2547 19:31 น. - comment id 282020
ผิดรึไง เมื่อใจบอก ว่าควรหลบ ผิดรึไง เมื่อเธอพบ คนดีกว่า ผิดรึไง ที่ยังห่วง ทุกเวลา ผิดที่ไม่ เคยรักษา ดูแลใจ ผิดที่ไม่ เคยห่วง ใยตัวเอง ผิดที่ไม่ บรรเลงรัก ในยามเหงา ผิดที่ไม่ หวงเธอ ห่วงรักเรา ผิดที่ฟ้า เอาความหวัง สุดท้ายไป ผิดที่ฟ้า เห็นฉัน มันไร้ค่า ผิดที่ฟ้า เห็นเค้า ดีกว่าฉัน ผิดที่ฟ้า ไม่เคย ห่วงใยกัน ผิดที่ยอม ปล่อยความฝัน ปล่อยมือ เกมส์รักนี้ ใครหนอผิด แวะมาให้กำลังใจกันนะครับ
8 มิถุนายน 2547 19:51 น. - comment id 282037
จบได้ดีมากเลยค่ะ ..
วรรคจบกินใจที่สุด..
สิ้นที่ยืนในทางรักอีกต่อไป.
ชอบนะคะ..
.......................
8 มิถุนายน 2547 21:40 น. - comment id 282081
สุดเศร้าจริงๆ เพื่อนรัก.. สิ้นทางรักฤๅสิ้นมิตรภาพ น้ำตาอาบครั้งก่อนสอนเข้มแข็ง ลุกขึ้นยืนเถิดหนาอย่าอ่อนแรง วันกล้าแกร่งรอแก้วฯฟันฝ่าไป.. ... แวะมาทักทายก่อนนอน..ฝันดีค่ะ..
9 มิถุนายน 2547 01:32 น. - comment id 282160
แต่คุณแก้วปรเสริฐ อย่าอำลาพาใจไปสิ่งอื่น แสนสะอื้นยืนรอทุกวันไหว จะทำดี ต่อไป คงไม่ไกล ไม่หวั่นไหวใจแน่นติดยืนนาน บางทีชีวิตเราเศร้าสนิท แต่ต้องปิดไปบ้างพลางคนขาน เอ่ว่าเศร้าทำไม ไร้เหตุการณ์ ถ้าไม่นาน .จะบอก ว่า .....ทำไม
9 มิถุนายน 2547 08:18 น. - comment id 282215
ไร้แล้วหรือความรักสมัครสมาน ไร้แล้วหรือวันวานเคยรู้จัก ไร้แล้วหรือถ้อยคำย้ำว่ารัก ไร้แล้วหรือความภักดิ์ที่เคยมี ไยร้างราห่างหายจนเงียบเชียบ ใจเย็นเยียบหม่นหมองพร่องราศี ไยมาจางห่างรักนะคนดี ถ้อยวจีที่เคยให้ไฉนแปร
9 มิถุนายน 2547 08:54 น. - comment id 282232
คุณ ยอดหญิงอัลมิตรา
อึม...ยอดหญิงกล่าวมานี้น่าคิดน่าฟังมาก แต่ทว่าคนเขาไปมีรักแต่งงานไปแล้วจะให้คอยหรือครับ ขอบคุณมากนะครับยอดหญิงมาเยี่ยมทีไรสร้างพลังให้ทุกทีไม่ใช่ยอนะ
แก้วประเสริฐ.
9 มิถุนายน 2547 08:58 น. - comment id 282233
คุณ ฤกษ์
อันทางรักมักหวานแล้วขื่นขม
ที่อกตรมด้วยเขาแต่งงานใหม่
รักนี้จึงเสมือนดั่งกำแพงใจ
กีดกั้นไว้จะทลายก็กลัวเวร.
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณมากนะครับนักลอนผู้ยิ่งใหญ่ครับ
9 มิถุนายน 2547 09:01 น. - comment id 282234
คุณ นางฟ้าซาตาน
ขอบคุณเพื่อนมากที่มาให้กำลังใจเสมอครับ จะพยายามทำให้ดีต่อไปแต่กลัวว่าเรือจะล่มกลางคันเสียก่อนนะซิครับ ให้กำลังใจผมเสมอนะครับ
แก้วประเสริฐ.
9 มิถุนายน 2547 09:04 น. - comment id 282235
คุณ เมจิคเชี่ยน
ผมก็คิดเหมือนกันแต่ทำไม่ได้เพราะร่างกายใจห่อเหี่ยว คุณช่วยหาให้หน่อยซิครับ ขอบคุณมากนะครับ
แก้วประเสริฐ.
9 มิถุนายน 2547 09:19 น. - comment id 282240
คุณ เมกกะ
ผิดไม่ผิดหรอกนะเขาไม่รัก
คนที่มักเห็นหน้าพาหลึกหนี
รูปไม่หล่อพ่อไม่รวยจนสิ้นดี
เขาจึงหนีไปมีรักใหม่ครอง.
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณมากนะครับ
9 มิถุนายน 2547 09:22 น. - comment id 282242
คุณ ผู้หญิงสีม่วง
ขอบคุณมากครับ ดีใจมากที่คุณชอบผมก็พยายามเท่าที่สามารถทำครับ คิดเพียงแต่ว่าเพื่อความเพลิดเพลินสนุกสนานกับเพื่อนๆไปวันๆหนึ่ง ดีกว่าไปเที่ยวเตร่ทางอื่นครับ
แก้วประเสริฐ.
9 มิถุนายน 2547 09:28 น. - comment id 282243
คุณ กุ้งหนามแดง
อันทางรักในอดีตนั้นสิ้นแล้ว
เริ่มจัดแนวมิตรภาพให้สดใส
แล้วมอบรักแก่เพื่อนทุกคนไป
จัดแจกจ่ายหัวใจให้ทุกคน.
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณเพื่อนรักมากนะ ผมแบ่งใจให้เพื่อนด้วยล่ะจ้า
9 มิถุนายน 2547 09:38 น. - comment id 282247
คุณ ปลง
ทำไมหรือเขาจึงมาหน่ายรัก
ยากจนนักจักพาเขาหม่นหมอง
ทั้งที่รักภักดีเขาด้วยใจปอง
ว่าเราสองจะคงมั่นตลอดกาล
ความร่ำรวยนั้นพลันเข้าแทรก
รักจึงแตกหักสบั้นยากสาน
จนรักนี้กลับกลายเป็นวันวาน
สุดจะฝันเพื่อสร้างทางต่อไป.
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณมากนะครับ ว่างๆแวะมาเยือนอีกนะครับ
9 มิถุนายน 2547 10:02 น. - comment id 282253
คุณ พิมานรัถยา
ไร้แล้วซึ่งความรักในกาลอดีต
เหมือนชีวิตผิดพลาดจนหม่นหมอง
ทั้งสัญญาวาจาใจได้ตรอง
ยังหม่นหมองต้องช้ำจำระทม
จึงตั้งมั่นในรักไว้กับเพื่อน
เปรียบเสมือนคู่คิดมิตรคู่สม
หากความสุขวันวันคลายอกตรม
ทิ้งขื่นขมเหลือไว้บันเทิงใจ.
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณมากนะครับ ซึ้งใจจังเลยแวะมาใหม่นะครับ
9 มิถุนายน 2547 11:14 น. - comment id 282277
บนสนามแห่งความรัก มันก็มักจบลงไม่คาดหมาย บ้างก็สุขบ้างเศร้าอย่าทุกข์กาย จงผ่อนคลายกับเกมส์รักที่พบเจอ *_-? แวะมาทักทายครับ
9 มิถุนายน 2547 12:08 น. - comment id 282308
คุณ กวีบ้านไร่
มันเป็นเกมส์เร้าใจเรายิ่งนัก
หากไม่ติดปลักในรักลงเสียก่อน
ก็จะสนุกสนานบันเทิงสุดอาวรณ์
หากไม่จรแบกรักหนักเหลือทน.........555
แก้วประเสริฐ.
ครับขอบคุณมากที่แวะมาทักทายครับ คุณเป็นคนหนึ่งที่เขียนกลอนได้ไพเราะยอดเลยครับ ผมแวะไปอ่านแล้วยังติดใจเลยครับ
9 มิถุนายน 2547 13:17 น. - comment id 282338
สิ้นทางรัก..ไม่ขอสิ้น..หัวใจรัก ทางยากนัก..ก็ยังภักดิ์..ไม่ท้อถอย ต่อทางเอง..เสริมสร้าง..หวังรอคอย แม้เพียงน้อย..โอกาส..มิขลาดกลัว อิอิ..ขอสู้หน่อยได้ป่ะค่ะ ไม่ค่อยมีเวลาเลย.. แต่มาอ่านผลงานคุณเสมอๆค่ะ .
9 มิถุนายน 2547 14:59 น. - comment id 282369
คุณ magic
สิ้นทางรักขอพักหัวใจก่อน
ไว้คอยตอนผ่อนคลายได้หน่ายรัก
จะขอสู้ต่อไปให้โลกประจักษ์
ฝากความรักให้โลกาลั่นเสทือน.
แก้วประเสริฐ.
ขอบคุณมากนี่แหละความรักของเพื่อนนั้นบางครั้งยังมั่นคงกว่าความรักของชายหญิงเสียอีก ขอบคุณอีกครั้งที่ให้กำลังใจ
9 มิถุนายน 2547 16:33 น. - comment id 282400
คนเรามักมีความหลัง หรือ ความฝัน ฝังใจกันนะคะ ...หากไม่เป็นอย่างที่เราอยากให้เป็น...ย่อมเสียใจเป็นธรรมดาค่ะ แต่อย่ายึดมั่น หรือยึดติดนานเกินไป จะกลายเป็นการทำร้ายตัวเอง คนที่เจ็บก็คือตัวเราเอง คนอื่นทำได้ก็แค่สงสารค่ะ ช่วยอะไรเรามากไม่ได้ อันนี้เป็นความเห็นส่วนตัวค่ะ นำมาเล่าสู่กันฟัง แวะมาให้กำลังใจนะคะ... .............................................................................................
9 มิถุนายน 2547 22:13 น. - comment id 282507
คุณ ลี่...ผู้มาเยือน
ครับข้อคิดเห็นของคุณเป็นสัจธรรมอย่างหนึ่งที่แท้จริง คนเราจะยึดติดย่อมไม่ได้บางสิ่งบางอย่างต้องละวางเสียบ้าง ความเป็นจริงผมละวางมานานแล้วเพียงแค่นำมาเกริ่นไว้บางทีอาจจะเป็นประโยชน์ไม่มากก็น้อย ต้องขอขอบคุณเป็นอย่างมากที่แสดงข้อคิดเห็นถึงแม้ว่าจะเป็นส่วนตัวก็ตามซึ่งจะเป็นประโยชน์อย่างมากแก่คนบางคนในปัจจุบันนี้ครับ
แก้วประเสริฐ.
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
