ความรัก ๑. แรกเริ่ม เริ่มแรกต่างแปลบแปลกหน้า ครุ่นถามถึงความว่า รักเป็นไฉน จึงคุ้นเคยดั่งเคยชิดสนิทใจ ทั้งความจริงต่างใจอันไกลเกิน กาลหนึ่งเคยเปรยเศร้าเล่าเรื่องร้าว บททางไร้เสียวแสงดาวมาห่างเหิน ย่ำตามกาลเพียงก้าวที่เท้าเดิน กลับหมองเมินเหยียบย่ำซ้ำซ้ำใจ ก่อกำแพงด้วยแรงล้าเมื่อรางเลือน กักขังร่างมิรู้เดือนจะเคลื่อนไหว แม้ภายนอกเขาว่างามทุกยามไป เสียงภายในสะท้อนใจว่าหม่นมัว ๒. ผลิใบแล้งสู่ต้นฝน ผลิใบแล้งแห้งเหี่ยวร่วงจากต้น แล้วพร่างพรายหยาดฝนอิ่มอาบทั่ว แนบฟังฟ้าคร่ำครวญมาขลาดกลัว อีกเมฆมัวเคลือบคลุมแสงตาวัน เวียนผ่านฤดูใดในรู้สึก ล้วนจ่อมลึกต่อฤดูเวียนเปลี่ยนผัน เมื่อเสียงใคร ภายนอกกำแพงนั่น เล่าเรื่องราวความฝันวันสวยใส ดั่งพบความงามหมดจดที่เติมต่อ ค่อย ค่อยก่อเป็นรักแรกเริ่มใหม่ ต้นฝนเริ่มแรกน้ำค้างพราวพรมใบ สัมผัสถึงภายในจนฉ่ำเย็น ๓. ความรัก เมื่อมิอาจฝืนห้ามหัวใจตน จะก่อกั้นอีกกี่หนมิให้เห็น จะปิดรับความรู้สึกมิให้เป็น เกินยากเข็ญก็มิอาจทำร้ายใจ วางความรักบนแผ่นกระดาษขาว วาดเรื่องราวด้วยความพิสุทธิ์ใส เขียนความฝันเพียรก่อมากพอให้ พอถักรักทอสายใยระหว่างกัน เริ่มแรกครั้นแปลบแปลกหน้า ครุ่นถามความปรารถนามาเกี่ยวฝัน ขอทำลายกำแพงขวางที่สูงชัน แล้วเกี่ยวดาวร้อยพันมาคล้องใจ ความรัก ประจักษ์ต่อทุกคำถาม คือไฉน เมื่อล้ำลึกลงสู่ห้วงแห่งดวงใจ รักเท่าใดบอกมิได้ในค่ารัก วาพราว. NOTE : ๕ เมษายน ๒๕๔๗ เวลา ๒๑ : ๒๖
5 มิถุนายน 2547 15:31 น. - comment id 280440
ซึ้ง..คำเดียวพอ
5 มิถุนายน 2547 15:49 น. - comment id 280449
ซื้ง-ซื้งมากคับ แวะมาทักคับ..
5 มิถุนายน 2547 19:55 น. - comment id 280606
โหๆๆๆๆๆๆ ซึ้งถึงคำว่ารัก
5 มิถุนายน 2547 21:18 น. - comment id 280654
นี่นะหรือคือความรัก ยากจะหักจิตใจไม่ใฝ่หา อยากจะลืมเธอลงตรงเวลา ไม่อยากจะห่วงหาเธอเหมือนเคย แต่เพราะรักเธอนั่นหละทำไม่ได้ เพราะหัวใจของฉันมั่นเฉลย ว่ารักเธอคนดีที่คุ้นเคย จึงได้เอ่ยเปิดเผยเฉลยกัน *-*กลอนแต่งได้ไพเราะและสวยงามมากๆๆๆๆๆเลยค่ะ ชอบจัง คิดถึงเสมอนะจ๊ะ*-*
6 มิถุนายน 2547 10:59 น. - comment id 280880
จิงคะ ความรักต้องเริ่มอย่างงี้ อิอิ ชอบจัง ชอบมากๆเลยคะ * * * แวะมาทักทายคะ * * *
6 มิถุนายน 2547 21:40 น. - comment id 281144
+ พี่ทิกิ นิขอบคุณมากๆ ค่ะ... ซึ้งคำเดียวแต่นั่นคือกำลังใจที่สำคัญเสมอ + ยาสีฟัน ซึ้งเช่นกันค่ะ ขอบคุณ + น้องฟ่าง พี่นิขอบคุณอีกเช่นเดียวกันนะคะ + พี่ตูนคะ ความรัก ประจักษ์ต่อทุกคำถาม คือไฉน เมื่อล้ำลึกลงสู่ห้วงแห่งดวงใจ รักเท่าใดบอกมิได้ในค่ารัก ขอบคุณมากๆ ค่ะอบอุ่นจริงๆ มิตรภาพ ความรักมีเท่าไหน อยู่ในบทกลอนแล้วค่ะ + คนใจเดียว ขอบคุณนะคะและเป็นกำลงัใจให้ค่ะ มีกำลังใจ ที่อยากจะมอบให้เช่นกัน เดินตามสิ่งที่ฝัน มุ่งมั่นและตั้งใจ ยิ้มกว้าง-กว้าง ด้วยใจขอบคุณ
6 มิถุนายน 2547 21:42 น. - comment id 281146
ไพเราะ..และงดงามมากเลยคะ...วาพราว.. ชอบ..ทุกความรัก.. ที่วาพราว .. ให้เรน.. นะคะ.. คิดถึง.. นะคะ...
7 มิถุนายน 2547 11:49 น. - comment id 281366
ถอยมาถามความหมายแห่งรัก รักคือสักขีพยานของความหมาย คืนที่รักโอบกอดหญิงแลชาย คล้ายกับสายห้วงดินและกลิ่นฟ้า เบื้องหลังความรักเป็นอากาศ ปราศจากนิยามมากภาษา รักล้นอยู่ใต้ผืนแผ่นฟ้า กลับตกร้างลาเมื่อจากจร ที่รักอยู่เคียงข้าในคืนข้าง แสงเลือนรางจากฟ้านภาศร รอจนรุ่งขอบฟ้าทิพากร เมื่อเว้าวอนต่อกันเป็นอารมณ์ ติดรักอยู่ในจิตใจ ความร้างไกลไม่สับสน ฉันจะอยู่ในใจเจ้าหนึ่งคน และเจ้าคงอยู่ในใจข้า......ตลอดกาล เอกมาศครับ แวะมาชม..และชื่นใจ
7 มิถุนายน 2547 20:47 น. - comment id 281609
+ เรนคะ ขอบคุณมากเลยค่ะ ขอบคุณจากใจ + เอกมาศ ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาชม