ผีเสื้อตัวน้อยบินคล้อยเคลื่อน กลาดเกลื่อนแนวไพรใสสีสัน ดอกว่านดอกหญ้าริมลำธาร กุหลาบป่าบานรับสุรีย์ นกเงือกหัวโงกงับลูกไทร กระรอกตกใจกระโจนหนี ฝูงลิงไล่กัดฝูงชะนี กระทิงวิ่งปรี่ผสมพันธุ์ สมเสร็จลุยโคลนลงตีแปลง ไก่ฟ้าหน้าแดงโก่งคอขัน ส่ำสัตว์แตกตื่นพัลวัน เลื่อยยนต์เสียงลั่นโค่นไม้ล้ม โซ่เลื่อยกินไม้เนื้อขาดวิ่น ทำลายจมดินกลิ้งทับถม ตัดทอนชักลากจนเสื่อมโทรม ป่าไม้สลายล่มน้ำมือใคร ภูเขาหัวโล้นถูกโกนเกลี้ยง มีไหมกล้าเสี่ยงขัดขวางได้ มวลชนราชการถ้าร่วมใจ รักษ์ป่าเหลือไว้ลูกหลานชม...
4 มิถุนายน 2547 13:57 น. - comment id 279880
อืม...น่าเสียดาย...บางทีสิ่งดีๆก็เหลือแค่ตำนาน..ให้ระลึกถึงเท่านั้นเอง ....มาทักทายค่ะ....
4 มิถุนายน 2547 14:00 น. - comment id 279881
..................พี่ฤกษ์....เป็นบางคนที่ว่าหรือเปล่าละ ...วิจิตรเป็นนะ......บ้านกรมป่าไม้....ทำจากไม้ทั้งหลังเลย.......แหะๆ...เขาบอกว่าไม้ยึดได้.. ...........น่าสนุกจังเลยครับ........วิจิตรอย่าเป็นอย่างพี่ฤกษ์........ไปหลายๆที่..ไปดูไปเห็น..แล้วนำมาเขียน.. ....................วิจิตรครับ
4 มิถุนายน 2547 14:12 น. - comment id 279886
ฤกษ์..รัก..รักฤกษ์.. พุด..จะมาสารภาพรักค่ะ(อิอิ) วันนี้ค่ะ ได้ฤกษ์ดีแล้วจริงๆ ในร่มรักเรือนไทย มีคนที่พุดรักใจ..รักจริง..รักงามนิ่ง.. รักงามเงียบ รักงามล้นรักงามล้ำชอบอำคน รักคนอารมณ์คันอารมณ์ขันและ รักคนที่เป็นแฟนพุดพันธุ์แท้ใจเกินร้อย ต้องนี่เลยค่ะ..คนนี้เลย! ที่ยิ่งกว่ามิ่งมิตรสนิทแนบใจเลย(อิอิ) และ เชื่อว่าคนคิดแบบพุดแทบทุกคน กับน้ำใจใสเย็นดั่งละอองฝน มิสร้างทุรนร้อน คอยผ่อนดับเย็นด้วยอารมณ์ดี.. ที่ต้องมาจากใจสวยใสสว่างสะอาดงามค่ะ ถึง..มีแต่ความดีให้ทุกคนได้ เอ๊ะ.. ฤกษ์สงสัยพุดมาไม้ไหนชมจัง ก็นานๆคอมจะไม่ตีรวนค่ะให้รู้เห็นเป็นใจ มาทายทักทุกดวงใจนะคะ และพอมีเวลาค่ะ งานฤกษ์สวยงามด้วยเนื้อใจคนรจนาค่ะ ที่แสดงให้เห็นการมองโลกสวยด้วยทัศนะใด พุด..ถือเป็นโชค..ที่ได้พบคนมีนวลเนื้อใจงามใสแบบฤกษ์ค่ะ... พุด..ศรัทธาใจจริงๆค่ะ(แบบไม่อิอินะ)
4 มิถุนายน 2547 14:37 น. - comment id 279897
ดูพี่ฤกษ์จะชอบป่า (เดียวกันอ๊ะป่าว?? ..^_^..) ..เคยไปช่วยเค้าปลูกป่าสมัยเด็กๆ ปลูกไปงั้นไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไร กลับไปอีกที ไอ้ต้นที่เราปลูก ใหญ่มาก มันดีใจลึกๆนะ ..^_^..
4 มิถุนายน 2547 15:58 น. - comment id 279937
ป่าก็เกลี้ยงเสียงสัตว์ยังพลัดสูญ กลุ่มนายทุนรวมหัวทำชั่วช้า สีเขียวหายกลายเป็นเช่นสีชา อนิจจาเมืองเรา..น่าเศร้าใจ
4 มิถุนายน 2547 16:22 น. - comment id 279941
นั่นสินะคะ .. มองไปทางไหน .. เจอแต่เขาหัวโล้น .. อนิจจา .. ป่าไม้ไทย
4 มิถุนายน 2547 17:02 น. - comment id 279955
ดีน่ะบ้านเรามีป่าแยะ.... แวะมาชมงานเขียนได้ดีน่ะครับ
4 มิถุนายน 2547 17:04 น. - comment id 279957
เห็นภาพเลยครับ แก้วประเสริฐ.
4 มิถุนายน 2547 18:29 น. - comment id 279990
สายรุ้งเกิดเมื่อฝนกระทบละอองแดด แต่น่าแปลกที่จับต้องมันไม่ได้ คงเหมือนรักที่ต้องสัมผัสด้วยหัวใจ มันไม่ใช่เพียงแค่การบอกรักกัน เพราะฉะนั้นฉันเลยอยากจะชวนเธอ มาร่วมเจอร่วมสัมผัสรักกับฉัน มันคงเป็นรู้สึกที่มหัศจรรย์ คงเหมือนฝันที่กลายเป็นความจริง..ฯ **มาร่วมรักษาธรรมชาติ และปลุกจิตสำนึก **ในการรักษาธรรมชาติร่วมกับคุณฤกษ์ **เมกว่าเรามาร่วมใจกันปลูกต้นไม้ ทิ้งขยะ **ให้ถูกที่ รักษาวิถีความเปนไท ให้คงมั่น ** ช่วยกันคนละไม้ละมือ สังคมไท คงสวยงามดังเดิม
4 มิถุนายน 2547 19:50 น. - comment id 280037
มาสะท้อน เขาหัวโล้น เขาโค่นไม้ มาทำลาย ล้างผลาญ พวกฉวยฉก อันตราย ท้ายถลอก ชอกช้ำฟก คงต้องตก ลูกหลานไทย รับใช้กรรม ไม่ทราบว่าแสงแดดสท้อนเขาหัวโล้นหรือคนหัวล้านกันแน่ ถึงได้มองเห็นภาพชัดเจนมากครับ
4 มิถุนายน 2547 20:34 น. - comment id 280061
โหยยย กลอนไม่เหมาะสมเลย.. ติดเรท..ติดเรท... มีฉากเข้าพระเข้านางด้วย .. ทนอ่านไม่ได้... อ้าววว..ไม่ใช่หรอกเหรอ 555 ..................... แวะมาป่วนอ่ะค่ะ ..
4 มิถุนายน 2547 21:39 น. - comment id 280110
ดินดีเพราะป่าปรก ป่ารกเพราะเสือยัง ดินดีเพราะหญ้ายัง หญ้ายังเพราะดินเย็น จำเขามา ถูกเปล่าอย่าว่ากันนะ เดี่ยวนี้คนรักษาหายากนะแต่คนทำลายนั้นหางายมากเลย ปัจจุบันคนเราฉลาดมากขึ้น แต่เอาความฉลาดนั้นไปทำลาย ธรรมชาติ ก็สมแล้วที่ธรรมชาติ จงโทษนะ กว่าจะรู้สึกตัวก็เกืยบ สายเสียนะแล้ว ไม่มาดูเชียงใหม่ บ้างล่ะนี่
4 มิถุนายน 2547 21:45 น. - comment id 280114
โห้ยย ..แบบเรน..อ่านคอมเม้นท์ ..ของ พี่ชัย.. เรนขำจัง ..อิอิอิ.. แว๊ป..
4 มิถุนายน 2547 23:25 น. - comment id 280218
ไม่ใช่ลูกป่า แต่ก็อดเศร้าใจไม่ได้ ที่เมื่อเห็นภูเขาไร้ต้นไม้ เป็นเพียงก้อนหินก้อนดินมหึมาเท่านั้น ...ค่ะ
5 มิถุนายน 2547 01:27 น. - comment id 280256
สวัสดีเจ้าคะ! สบายดีไหมคะ??? แวะมาทักทาย+เป็นกำลังใจค่ะ หายไปนานเลยนะคะพี่ฤกษ์ ยังติดตามผลงานพี่เสมอเจ้าค่ะ! อ่านบทกลอนแล้วรู้สึกหดหู่จังเลยนะคะ! คิดถึง ห่วงใยเสมอ
5 มิถุนายน 2547 14:07 น. - comment id 280411
เขาหัวโล้น...คนหัวล้าน อิอิ
5 มิถุนายน 2547 18:54 น. - comment id 280571
เขาหัวล้านบ้านเราก็เท่านั้น มีเท่ากันไม่มีเหลือหรือเผื่อไว้ มีแต่หญ้ากับผืนดินที่สิ้นใจ แม้สัตว์ใหญ่สัตว์น้อยก็ไม่มี *-*เขาหัวล้าน ไม่แน่ใจคุณรู้จักหรือเปล่า เป็นสถานที่ท่องเที่ยวแห่งหนึ่งในจังหวัดระนองค่ะ สวยงามมาก ว่าง ๆ ก็มาชมได้นะคะ ยินดีเป็นไกด์นำทางค่ะ อิอิ กลอนแต่งได้ดีมากๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ อ่านแล้วรู้สึกถึงสิ่งที่พวกนายทุนทำกับธรรมชาติอย่างโหดร้ายค่ะ*-*
5 มิถุนายน 2547 21:45 น. - comment id 280686
ชอบๆๆๆๆ มากเลยจ้า... เมื่อปลายปีที่แล้ว ได้ไป อช.สาละวิน เห็นกองไม้ที่ยึดได้...ใจหาย... แต่ละต้น โอ้โห!!! แม่เจ้า... แต่นั่นน่ะ...ส่วนหนึ่งเท่านั้นที่เอาไว้บังหน้า !!!... เรื่องสรุปไม่ได้...กองไม้ถูกตากแดด... สักวัน...ก็จะกลายเป็นซากไม้ผุกร่อน...รอวันสลาย เอาไว้เป็นคำตอบไง...ว่าไม้ที่หายไป ผุพังไปหมดแล้ว...หึ...หึ... .........................................................................................
7 มิถุนายน 2547 10:21 น. - comment id 281345
อ่านกลอนบทนี้แล้วให้นึกถึงรูปที่เคยถ่ายภูเขาที่โล่งเตียนสุดสายตา...บนเส้นทางสายนี้ได้ค่ะ... สิ่งใดที่ห้ามคนมักจะชอบทำ.... เหมือนดั่งที่คุณฤกษ์ไม่อยากจะให้เข้ามาตอบก้อจะเข้ามาตอบ...อิอิ....
7 มิถุนายน 2547 18:50 น. - comment id 281530
มาอ่านครั้งใดได้ข้อคิดกลับไปทู๊กที อย่างนี้สิเกิดประโยชน์++อิๆ มาทักทายค่า กลอนแต่งได้ ซู๊ดยอดดดดดด.....^^
8 มิถุนายน 2547 02:00 น. - comment id 281719
มาตามหาความรู้สึกที่น่าประทับใจ! อ่านแล้วรู้สึกเศร้าๆนะเจ้าคะ! มาเป็นกำลังใจจ้า คิดถึงเหมือนเดกิมที่เพิ่มเติมคือความห่วงใย!
12 มิถุนายน 2547 14:45 น. - comment id 282670
ราชิกา..มาช้า..ดีกว่าไม่มานะคะ...นึกเห็นภาพ..ภูเขาที่ไม่มีต้นไม้...อย่างที่คุณกล่าวมา...ธรรมชาติถูกทำลายเพราะใคร?..เป็นคำถาม..ที่ควรจะมีคำตอบ..ให้กับประชาชนได้แล้ว..ในปัจจุบัน... เป็นบทกลอนที่ให้แง่มุมการมองที่ดีและมีประโยชน์ค่ะ...
21 มิถุนายน 2547 04:28 น. - comment id 282847
มาอ่านกลอนเก่า
26 มิถุนายน 2547 07:10 น. - comment id 282990
ขอบคุณทุกท่านที่มาเยี่ยมครับ
22 ตุลาคม 2547 16:47 น. - comment id 283413
ว่าง...ก็แวะ